Monolog do Łukasza Foltyna

Witam Łukaszu w mych skromnych progach, czasami bywa tu tłoczno, ale jak na razie nie ma nikogo. W salonie dziś, kawalerzy i panny wskazują na okropność rozwodów i prawo do uchwalania tyranii, doświadczenie dziś nie bardzo jest w cenie.

Usiądź proszę w fotelu, nie wiesz na którym, fakt, pokój jest pusty, a foteli jest mnóstwo? Pewnie powinienem się tego spodziewać, pozwól więc, że ci pomogę i na chwilę pobędę tym twoim państwem. Zdejmę z ciebie to brzemię wyboru. Zdaje się, że chyba to lubisz. Rzadko tu bywasz, ciągle z swego mieszkania rzucasz w salonie jakieś ulotki, które niepostrzeżenie wpadają za kołnierz. Widać, że ci zależy. W zaufaniu, powiem ci, że mnie także.   

Chcesz iść na przekór stereotypom i oczywistościom. To piękne cele, ale musisz się jednak bardziej postarać. Popatrz choćby na salon, jeden historyk pisze, że Żydzi walczyli po stronie Hitlera, mimo iż poza Hitlerowcami, nikt ich za Żydów nie chciał uważać. Ani oni sami, ani tym bardziej ich niby semiccy bracia. Śmiała teza nieprawdaż? Odwaga tytułowania postów bardzo u nas w salonie staniała. U ciebie jest chyba inaczej, choć powoli się to zmienia na lepsze. To dobrze, musisz płynąć z falą, zanim nam na nią wskoczysz. A tak na marginesie, czy myślisz, że ten słynny Schmeichel, co miał dziadka Polaka, to był pierwszy Polak co zdobył Mistrzostwo Europy? Chyba należy mu się od państwa jakieś stypendium? Jesteś za stypendiami z budżetu, prawda? Tych prywatnych raczej nie lubisz, tak jak nie lubisz akcji charytatywnych.

Owsiak ma nam uspokoić sumienia, to twoje słowa, przytoczyłem chyba dokładnie?  Dlatego wrzucamy do puszki, choć za cenę spokoju duszy dajemy Owsiakowi prawo do wyboru hierarchii nieszczęść. Świat liberalny jest pełen zasadzek i wilczych dołów. Lubisz nam je wskazywać, najlepiej siedząc na drzewie. Zamiast do puszki powinniśmy twoim zdaniem płacić wysokie podatki, aby potem jako społeczeństwo stworzyć tę służbę zdrowia i wybierać kogo ratować. Nie Owsiak się będzie litował i robił żenująca zbiórkę na inkubatory, tylko my sami stworzymy system i w ramach systemu ustawami wskażemy kolejność. Tak, wskażemy kolejność. Tylko przecież wszelki wybór hierarchii nieszczęść jest niemoralny. Dlatego jesteś przeciwko prawie do wskazywania gdzie ma pójść 1% naszego PIT-u , bo to zabawa w Pana Boga, bo decydujemy komu odmówić.

Więc jak to jest drogi Łukaszu, decyzja o 1% podatku jest niemoralna, a , pozwól, że cię zacytuję, nasze „widzimisię” o tym na co mają iść pieniądze ze służby zdrowia już takie amoralne nie jest? Kiedy hierarchia nieszczęść zasługuje na twą aprobatę? Gdy popieramy posła, który głosuję, żeby cukrzykom dać więcej, to już jest wszystko w porządku, nie widzisz okropieństwa naszego wyboru?

Nie krzyw się, tylko elegancko odpowiedz. Pamiętaj nie wolno zarzucać nauki o pięknie. Wiem, że to wiersz tak wyświechtany, ale nadal nie potrafię się mu oprzeć, nadal ma w sobie ten przyciągający magnetyzm. A to ważne w twojej tu obecności. Dlatego zawsze przed snem czytaj sobie choć jeden.

Może być nawet Broniewski.