Witam wszystkich oburzonych, sfrustrowanych i znużonych, a specjalnie Panią Leonardę, która skandaliczny wątek podjęła i dzielnie przez cały dzień walczyła, co obserwowałem w pracy ukradkiem tutaj_ ;-)
Oczywiście popieram wszystkie głosy oburzenia, jakie tutaj w poprzedniej notce i u pani Leonardy się pojawiły, to skandal, buractwo itp jak się wydaje bynajmniej nie odosobnione.
W tzw międzyczasie obejrzałem sobie projekt biurowca, czyli corpus delicti budzący kontrowersje i sprzeciw, a ponieważ nieskromnie wyznam, że na architekturze i zabytkach jednak trochę się znam, więc krótką ocenę przedmiotowego projektu przedstawię tu i teraz:
Pozostawiając na razie na marginesie odpowiedź na pytanie po co burzyć istniejącą kamienicę?, trzeba autorom projektu oddać sprawiedliwość, że się starali, oczywiście na miarę swoich sił i możliwości, podejmując próbę dyskretnego wkomponowania się w istniejącą przestrzeń i historyczną zabudowę. Obrazki:
lata 1870, widok z pl. Zamkowego ws Krakowskiego Przedmieścia i Senatorskiej, Podobnie to wylądało wsześniej w "epoce stanisławowskiej".
po II WŚ odbudowano te dwie kamienice zespolone obok siebie, aby uzyskać więcej przestrzeni na początku Senatorskiej. Obecnie wyglądają one jak na zdjęciu poniżej. Kontrowersyjny projekt zakłada wyburzenie 2/3 lewej kamienicy, aby postawić w to miejsce wyższą, szerszą i daleko rozbudowaną w głąb ul. Senatorskiej.
Poniżej zatwierdzony do realizacji projekt .... jak Wam się podoba nowy widok ?
ale sądzę, że nawet niewprawne oko zauważy, że coś jest nie tak z tym dachem, z kątem nachylenia dachu, z jego pokryciem (blacha?) czy z wysokością na jakiej znajduje się okap dachu i gzyms podokapowy. Ponieważ nowy budynek nie stanie w szczerym polu, ale w otoczeniu już istniejących i jakże charakterystycznych kamienic historycznych, ten stromy, podniesiony dach jest nie na miejscu, a całość wyraźnie dominuje nad starą narożną kamienicą u zbiegu ulicy Senatorskiej i Krakowskiego Przedmieścia, która do tej pory dominowała w tej pierzei pl. Zamkowego. Z kolei przedłużenie projektowanego budynku w głąb ulicy Senatorskiej sprawia, że całość robi wrażenie masywnego bloku, w którym mogłoby się mieścić MSW, a w czasach PRLu również MSW, bądź UB/SB ;-)
Nic na to nie poradzę, takie odnoszę wrażenie analizując szczegóły, a jak wiadomo - diabeł leży w szczegółach. Innym tylko wspomnianym wyżej szczegółem jest istniejąca w miejscu planowanej inwestycji kamienica. Nie sprawdzałem jaką wartość historyczną ona reprezentuje (może był w niej sklep Wokulskiego?), ale nie widzę żadnego racjonalnego uzasadnienia, aby miała być ona zburzona, tylko i wyłącznie po to, aby umożliwić realizację nowego "wspaniałego" projektu, którego inicjatorzy kierują się tylko i wyłącznie kalkulatorem, przeliczając metry do kwadratu nowej pozyskanej powierzchni na sprzedaż. To nic innego jak niestety dość powszechny przejaw buractwa jakie w III RP doszło do głosu i dyktuje wszystkim swoje warunki.
Buractwo panoszy się w całym kraju. Na przykład w Gdańsku jeden z zaprzyjaźnionych z magistratem deweloperów wykupił za grosze staw retencyjny dla potoku Strzyża (gdzie są ekolodzy?) jako nieużytek i stawia w jego miejsce nowe gigantyczne centrum handlowe, kilkadziesiąt metrów od już istniejącej gigantycznej Galerii Bałtyckiej.
Ten sam deweloper kilka lat temu kupił pod Gdańskiem onegdaj piękny dwór z początku XIX wieku z parkiem i stawia w sąsiedztwie oraz w części parku nowe osiedle. Tymczasem dwór popada w ruinę. Podobno rok temu pytał czy dałoby się nadbudować w nim piętro, a jeszcze lepiej ze dwa piętra, żeby powiększyć kubaturę ...
OK, nie będę się rozpisywał, bo mnie szlag trafi. Buractwo buractwem, cwaniactwo cwaniactwem, że już o gustach nie wspomnę, bo o nich podobno się nie dyskutuje. Ale jest jeszcze prawo, w tym również prawo międzynarodowe, więc spójrzmy jak ta warszawska inwestycja wygląda z pozycji prawa.
Przypomnę, że cała afera wybuchła z powodu interwencji UNESCO, a to z tego powodu, że swego czasu Polska skutecznie ubiegała się o wpisanie "warszawskiej starówki" na prestiżową listę miejsc i obiektów światowego dziedzictwa, którą to listą zawiaduje międzynarodowa organizacja UNECSO z siedzibą w Paryżu na placu Fontenay, o ile dobrze pamiętam, a byłem tam kiedyś ze dwa razy i poznałem nawet esbeka Waldka, co tam w ochronie pracował, co może kiedyś opiszę. Jednym słowem instytucja jest całkiem poważna, pomimo pana Waldka ;-) Całkiem poważnie potraktowała Historic Centre of Warsaw, Poland, wpisem na światową listę:
UNESCO traktuje wszystkie państwa poważnie, w tym oczywiście również Polskę, która ma tam całkiem dobrą pozycję i prestiż, czyli fory (przynajmniej do niedawna jeszcze miała). Na światowej liście dziedzictwa umieszczono kilkanaście miejsc w Polsce, które znajdziecie pod linkami poniżej. W 1980 roku Polsce udało się wpisać na tą listę "historyczne centrum Warszawy", odbudowane po wojnie, pomimo zaleceń tzw. Karty Ateńskiej (architekci powinni coś o niej słyszeć) jako bezprecedensowe dzieło odbudowy historycznej części miasta z premedytacją zniszczonej przez Niemców. Ewenement na skalę światową, chwytacie?
W linkach poniżej znajdziecie podstawowe szczegóły na ten temat, począwszy od zdawkowej informacji na ministerialnych stronach Narodowego Instytutu Dziedzictwa - w skrócie NID, tyle co nic, więc podaję również linki do UNESCO. To dopiero tam znajdziecie dokładny plan Historic Centre of Warsaw, oraz zatwierdzony przez władze UNESCO raport ICOMOSu dotyczący tzw. buffer zone for Historic Centre of Warsaw z marca 2013 roku, który zaleca wprowadzenie szerokiego pasa ochrony wokół historycznego centrum wpisanego na listę dziedzictwa światowego, w celu ocalenie jego czytelności i powstrzymania szaleńczych przemian architektoniczno-urbanistycznych w bezpośrednim sąsiedztwie "warszawskiej starówki", cytuję:
Historic Centre of Warsaw
(Poland)
No 30bis
1. Basic data
State Party: Poland
Name of property: Historic Centre of Warsaw
Location: City and County of Warsaw, Masovian Voivodship
Inscription: 1980
Brief description
During the Warsaw Uprising in August 1944, more than 85% of Warsaw's historic centre was destroyed by Nazi troops. After the war, a five-year reconstruction campaign by its citizens resulted in today's meticulous restoration of the Old Town, with its churches, palaces and marketplace. It is an outstanding example of a near-total reconstruction of a span of history covering the 13th to the 20th century.
Date of ICOMOS approval of this report 6 March 2013
2. Issues raised
Background
The property area of the Historic Centre of Warsaw is 26ha, representing the medieval Old Town enclosed within its fortification wall. The surrounding city is subject to development pressure including high rise investments that are increasingly shaping the urban panorama. There is currently no buffer zone or planning scheme to protect the inscribed property from the impact of such development including protection of views to and from its ramparts.
Modification A buffer zone of 667ha surrounding the property is now proposed in order to preserve the spatial relationships between the Historic Centre and later historic complexes, as well as to protect the urban landscape and the panorama of the city in accordance with spatial studies. The proposed buffer zone is clearly delineated on the map provided by the State Party. It covers the New Town area immediately north of the inscribed property and extends to the 17th and 18th century line of the city’s embankments; further extends to take in Saska Park and its western axis; crossing the Vistula River at Gdański Bridge in the north and Świętokrzystki Bridge in the south to also cover the right (east ) bank area as far as jagiellońska Street which forms its eastern boundary. The buffer zone thus encompasses the area of the Residential City of King Sigismund, situated within the 17th century Sigismund Embankments and enlarged to include the residential quarters along the Royal Route on the southern side, the foreground of the Citadel on the northern side, and the area of three private towns on the right bank of the river.Most of the right bank is now a Zoological Garden.
A large part of the proposed buffer zone known as the ‘Historic urban complex with the Royal Route and Wilanów’ is protected by Presidential Decree as a Monument of History (8 September 1994). Some individual urban layouts, building complexes, structures and archaeological sites are included on the National Heritage Register and protected under the Act on the Protection of Monuments and the Guardianship of Monuments (23 July 2003). However the proposed buffer zone is not yet protected or regulated as a whole and
requires to be considered as part of a broader, integrated urban development plan, designed to reconcile the needs of heritage preservation with the modern development of the city.
ICOMOS notes that the proposal has been prepared by the City authorities, but it does not appear that any community consultation has taken place.
ICOMOS considers that the proposed buffer zone should be legally protected in its entirety in accordance with paragraph 104 of the Operational Guidelines on the Implementation of the World Heritage Convention before being approved by the World Heritage Committee.
3 ICOMOS Recommendations
Recommendations with respect to inscription ICOMOS recommends that the examination of the proposed buffer zone for Historic Centre of Warsaw, Poland, be referred back to the State Party in order to allow it to:
- Provide detailed information regarding the protection afforded by the buffer zone as a Monument of History and under the Act on the Protection of Monuments and the Guardianship of Monuments;
- Consider legal protection and regulation of the buffer zone as a whole by inclusion in the National Heritage Register.
and that's all folks
links:
NID- Narodowy Instytut Dziedzictwa
www.nid.pl/pl
http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/Miejsca_na_liscie/index.php?sphrase_id=2702#Lista%20informacyjna
UNESCO - u p d a t e
Cultural properties - Examination of minor boundary modifications: Historic Centre of Warsaw (Poland)
jeśli chodzi o strefę ochronną wokół "historycznego centrum Warszawy" to informacje są w tym dokumencie pdf na stronie 82 (57), zaraz po katedrze w Akwizgranie i przed miastem Evas w Portugalii
http://whc.unesco.org/archive/2013/whc13-37com-8B1infAdd-en.pdf
Na portalu znajdziecie oczywiście linki do kilku dokumentów i całą masę innych interesujących materiałów in english albo en francais
Inne tematy w dziale Kultura
