W weekend podróżowałem, co bynajmniej nie przeszkadzało mi w wyszukiwaniu ciekawych opinii na temat aktualnej sytuacji u naszych wschodnich sąsiadów. Takie naprawdę interesujące analityczne teksty piszą głównie Amerykanie. Nie wiem z czego to wynika, może z dystansu jaki jest niezbędny, aby to co się dzieje w Europie bystrze zauważyć i wnikliwie opisać, przedstawiając nadzwyczaj trafne, a zaraz inspirujące oceny.
Milton Ezrati w artykule "Putin's Economic Weakness" rozpatruje sankcje jakie Unia Europejska jest w stanie podjąć wobec bezprzykładnej agresji Moskwy, które nie spowodowałyby jednak problemów dla państw UE, zwłaszcza tych silnie zaangażowanych w układy biznesowe z Rosją. Autor zwraca uwagę na silne uzależnienie rosyjskiej gospodarki, a więc również rosyjskiego PKB od sprzedaży surowców, głównie ropy i gazu. Odbiorcami rosyjskich surowców są przede wszystkim państwa tych surowców najbardziej potrzebujące, czyli gospodarki wysokorozwinięte, które w zamian mogą Rosji zaoferować wyroby własnej produkcji na najwyższym światowym poziomie technologicznym, takie jak przemysłowe maszyny i urządzenia, w tym również dla przemysłu wydobywczego. Rosja nadal nie jest w stanie samodzielnie takich wyprodukować, a rosyjska myśl techniczna zajmuje się głownie wymyślaniem i produkowaniem uzbrojenia, starając się dorównać kroku Amerykanom.
W ten sposób najbardziej owocnie rozwija się wymiana handlowa między Niemcami i Rosją. Nic więc dziwnego, że ze wszystkich państw Zachodu Niemcy najbardziej ociągają się z wprowadzeniem sankcji wobec Rosji. Stanowisko Niemiec jest więc zrozumiałe, ale jednocześnie niebezpieczne, gdyż krótkowzroczne. Na dłuższą metę taka polityka doprowadzić musi do wzrostu coraz większej potęgi militarnej Rosji, która w końcu skusi władców Kremla do podjęcia działań zbrojnych na większą skalę, czyli doprowadzi do wojny.
Nie trzeba chyba nikomu tego tłumaczyć, bo z historii chociażby Niemiec wynika, że długoletni program militaryzacji kraju, budowy koszar w każdej nawet najmniejszej mieścinie, rozwoju przemysłu ciężkiego, patrz zbrojeniowego itd, w jakimś momencie musi znaleźć upust w postaci interwencji zbrojnej pod byle jakim pozorem, co ostatecznie kończy się wojną w skali całej Europy, czy nawet świata. W taki sposób doszło do wybuchu I WŚ, podobnie jak II WŚ, gdzie istotną rolę odgrywały również konsekwencje tej pierwszej.
Można zatem śmiało założyć, że wzajemna zależność gospodarcza między Rosją i Niemcami, oraz jej specyficzny charakter, w dalszej perspektywie doprowadzą do III WŚ, której bezpośrednim sprawcą będzie Rosja, ale pośrednim również Niemcy. Jednak bynajmniej nie jest pewne, że Niemcy na tej wojnie skorzystają, bo równie dobrze mogą stracić, gdyż rozpędzonej Rosji nikt już wówczas nie powstrzyma, nawet NATO, tym bardziej. że Niemcy cały czas zabiegają o wypchnięcie Paktu północno-atlantyckiego z Europy.
W tej perspektywie oceniając aktualne wysoce interesowne i oportunistyczne stanowisko Niemiec, wobec tzw. "kryzysu ukraińskiego" można śmiało stwierdzić, że to głównie Niemcy ponoszą dzisiaj odpowiedzialność za eskalację rosyjskiej agresji, której żadne dyplomatyczne zabiegi nie są w stanie powstrzymać, tak jak Hitlera nie powstrzymał traktat monachijski w 1938 roku, ani nawet pokonanie i zajęcie Polski rok później. Wówczas to Chamberlain miał powiedzieć o Hitlerze - "nie ma szans oczekiwać, że ten człowiek kiedykolwiek porzuci praktykę stosowania siły w celu spełnienia swojej woli. On może być zatrzymany tylko siłą".
Doskonale już wiemy jaki cel postawił sobie Putin i jakie skłonny jest podjąć działania, aby ten cel osiągnąć. Tylko Niemcy nadal zdają się udawać, że tego nie widzą. Zatem nie czekając, aż wszyscy nawet Niemcy będą już tacy mądrzy jak Chamberlain, czyli zrozumieją, że Rosję można zatrzymać jedynie siłą, można już teraz zawczasu zastosować radykalne sankcje wobec Moskwy, które z powodzeniem zastąpią użycie siły. Jeśli mowa o radykalnych sankcjach, to mam tutaj oczywiście na myśli wprowadzenie embargo na rosyjskie paliwa, co w przeciągu 3 do 5 lat doprowadzi do totalnego upadku rosyjskiej gospodarki, a w konsekwencji aktualnego reżimu w Moskwie.
Oczywiście już słychać głosy, zwłaszcza w Niemczech, że w wyniku zamknięcia rynków Zachodnich, Rosja przestawi się ona na chłonny rynek chiński. Ostatnio również w Stanach Zjednoczonych zaczynają dochodzić do głosu przeciwnicy sankcji, którymi są przedstawiciele wielkiego biznesu, podobnie zresztą jak w Europie.
Warto jednak pamiętać, że Chiny nie mają zbyt wiele do zaoferowania dla Rosji w zamian, gdy na przykład chodzi o maszyny i urządzenia dla przemysłu oparte na wysokorozwiniętej technologii. Poza dostawą chińskich gadżetów, jedynie na polu zbrojeniowym może dojść do rosyjsko-chińskiej kooperacji, chociaż należy wątpić, czy Rosjanom mogłoby na takiej kooperacji zależeć.
Reasumując trudno się oprzeć ponurym refleksjom jakie przychodzą na myśl wzajemnych stosunków między Rosją i Niemcami, które w czasach gdy rozwijały się one pomyślnie dla obu stron, nam Polakom dostarczały samych nieszczęść i upokorzeń. Ponieważ historia lubi się powtarzać warto również pamiętać, że to Niemcy jako pierwsze wyciągnęły pomocną dłoń do sowieckiej Rosji izolowanej przez cały cywilizowany świat.
PS 1 - jeśli chodzi o wzajemne zobowiązania członków NATO do zapewnienia wspólnej obrony wynikające z zapisów traktatu, to polecam ciekawe rozważania na ten temat we wczorajszym (22.03) artykule Jamesa S. Robbinsa - " Would America Go to War with Russia?
PS 2 - już pojawiają się krytyczne opinie na temat dokonanego rozszerzenia NATO na państwa bałtyckie, sugerujące, że USA nie będą w stanie wywiązać się ze statusowych zobowiązań i przyjść z pomocą w przypadku agresji zbrojnej Rosji w Estonii pod pretekstem obrony mniejszości rosyjskiej - patrz dzisiejszy (24.03) artykuł Teda Galen Carpentera - Are the Baltic States Next?
polecam również:
Embargo na rosyjski gaz ...
Wielki biznes nie chce sankcji wobec Rosji
Niemcy nie chcą sankcji ekonomicznych wobec Rosji
Europa razem z USA wyhodowały nowego Hitlera
Inne tematy w dziale Polityka
