W województwie pomorskim można świetnie zobaczyć jakie znaczenie ma prywatyzacja służby zdrowia i kto tak naprawdę jest decydentem w sprawie naszego dostępu do leczenia.
Właśnie NFZ nie przedłużył kontraktu z około 70 przychodniami specjalistycznym. Dotyczy to zarówno dużych placówek, jak np. przychodnia Centrum Klinicznego Akademii Medycznej jak i niewielkich osiedlowych, które zapewniały dostęp do badań specjalistycznych dla całej okolicy.
Pieniędzy pozbawione zostały zarówno placówki prywatne (przypominam, że od kilku lat wszystkie ZOZ-y w Polsce są sprywatyzowane) jak i te o innej strukturze własnościowej – choćby akademicka.
Widać więc wyraźnie, że nie jest istotne to kto jest właścicielem ale kto dzieli „kasę”, jeżeli NFZ nie podpisze kontraktu wówczas zostaje tylko opieka w pełni odpłatna, co biorąc pod uwagę ograniczony dostęp do świadczeń, spowoduje że leczenie dostępne będzie faktycznie tylko dla tych, których na nie stać.
Ale to przecież nie właściciel jest tego przyczyną lecz chory system, umożliwiający takie działania urzędnikom, którzy jedną administracyjną decyzja pozbawili (a w najlepszym razie mocno ograniczyli) dostęp chorych do badań specjalistycznych.
Widać wyraźnie, że reklamówka PiS-u z poprzednich wyborów (ta o wzywaniu karetki i prośbie dyspozytorki o wcześniejsze podanie numeru karty kredytowej) może się spełnić, tylko, że z prywatyzacją nie ma to nic wspólnego. Ot jakiś urzędnik chcący poprawić wynik finansowy ograniczy wg własnego widzimisie dostęp do leczenia, dzięki czemu oszczędzi parę milionów. Pewnie dostanie jeszcze za to premię. A że ludziom w ten sposób tworzy się zdrowotne piekło – kogo to obchodzi? Na pewno nie NFZ.
Problemem służby zdrowia w Polsce nie jest prywatyzacja lecz idiotyczny system i głupota ludzi. Tylko czy da się w tej sprawie cokolwiek zrobić jeżeli kandydaci do fotela prezydenckiego w tej materii kłamią i kłócą się o słowa, tak jakby nie mogli dostrzec lasu bo im go drzewa zasłaniają.
Inne tematy w dziale Polityka
