Rocznica 2 kwietnia, czy w wigilię Niedzieli Miłosierdzia Bożego

Oto publikuję pełny tekst świadectwa przekazany przez ręce naszego biskupa Excelencji Tadeusza Rakoczego do Stolicy Apostolskiej.

.......................................................................................................................................................................................................

 Katedralne Duszpasterstwo Młodzieży

           w Bielsku-Białej

 

 

 

 

Świadectwo

w sprawie modlitw o ustanowienie soboty poprzedzającej

Niedzielę Miłosierdzia Bożego Świętem Patronalnym

Sługi Bożego Jana Pawła II

 

 

           Od pierwszej soboty maja 2005 r. podjęliśmy cykl modlitw papieskich pod wspólnym tytułem „SZUKAŁEŚ NAS I OTO JESTEŚMY”:

- czcząc Miłosierdzie Boże – Koronka do Miłosierdzia Bożego;

- przyswajając naukę papieską – co miesiąc inny dokument;

- szukając w parafiach Bielska-Białej materialnych i duchowych śladów działalności Jana Pawła II.

 

 

Modlitwy co miesiąc .

           Modlitwy trwały ponad dwa lata - do maja 2007, po kolei w każdej z 22 parafii miasta. Każda modlitwa rozpoczynała się o godz. 20.00 Mszą św. z czytaniami sobotnimi. Później czytaliśmy, oglądaliśmy lub słuchaliśmy nauk papieskich, następnie udawaliśmy się na miejsca związane z Janem Pawłem II, gdzie po Koronce do Miłosierdzia Bożego, o godz. 21.37 kończyliśmy nasze modlitwy przywołaniem wybranej myśli przewodniej miesiąca.

            

Słabniemy?

           Pod koniec cyklu, w 2007 roku uczestników modlitw zaczęło jednak ubywać i to mimo aktywnego stałego sposobu powiadamiania. Pomyśleliśmy, że w tej sytuacji musimy zrezygnować z naszych „miesięcznic”, ale na pewno zadbać o modlitwę w kolejne rocznice od daty śmierci Papieża. Uznaliśmy, że ten dzień powinien stać się w Kościele Katolickim dniem patronalnym Jana Pawła II. Choć ks. Prałat Zbigniew Powada, nasz duszpasterz, tłumaczył nam, że pierwsza sobota powielkanocna wchodzi w zakres „Oktawy Wielkiej Nocy”, co oznacza, że wszystkie święta i wspomnienia patronalne przechodzą na inny termin, to jednak my, jako wierni świeccy uznaliśmy, że powinniśmy rozpocząć modlitwę o ustanowienie tego święta. Stało się dla nas symboliczne to, że pogodne i ufne życie „naszego Papieża” nie zakończyło się w czasie Wielkiego Postu, a dotrwało do Wielkiej Nocy i złączyło się z Miłosierdziem Bożym. Ustanowienie soboty przed Niedzielą Miłosierdzia świętem patronalnym Jana Pawła II stałoby się w naszym przeświadczeniu wyrazem najgłębszego zaakceptowania tej przejmującej symboliki. Pierwsze nasze doświadczenia nie były jednak zachęcające. Wprawdzie I i II rocznice obchodziliśmy jeszcze w trakcie trwania cyklu miesięcznic, co dawało stabilną liczbę wiernych, ale w 2008, roku na uroczystość zorganizowaną w III-cią rocznicę śmierci papieża, przyszło zaledwie 19 osób. Z czczenia IV-tej rocznicy w roku 2009 w ogóle zrezygnowaliśmy, skoro oficjalne obchody odbyły się już 2-giego kwietnia. Jednak z obchodzenia V-tej rocznicy wycofywać się nie zamierzaliśmy. 

 

Przygotowania do V-tej rocznicy

Przygotowania do uroczystości V-tej rocznicy śmierci Jana Pawła II, które odbywać się miały w dniu 10.04.2010 roku rozpoczęliśmy odpowiednio wcześnie. W efekcie:

• rozdaliśmy 200 zaproszeń po zakończeniu Drogi Krzyżowej odprawianej tradycyjnie w ostatni piątek przed Wielkim Tygodniem. (w załączeniu)
• do 22 parafii miasta rozesłaliśmy zaproszenia do odczytania w ogłoszeniach
• wysłaliśmy zaproszenia do katolickich mediów;
• rozesłaliśmy kilkadziesiąt email do znanych osób;

 

Na miesiąc przed rocznicą przeprowadziliśmy także rozmowy z kilku księżmi na temat wygłoszenia homilii:

·       ks. Jacek Pędziwiatr chciał się tego podjąć, ale okazało się, że został na ten termin zaproszony do wygłoszenia nauki na spotkaniu Rycerstwa Niepokalanej w Rychwałdzie;

·       ks. Stanisław Lubaszka miał ten termin zajęty już wcześniej;

·       ks. Krzysztof Rębisz najpierw odmówił, ze względu na dyżur duszpasterski wypadający mu w Parafii Opatrzności Bożej, jednak po kilku dniach zadzwonił z informacją, że przyjmuje zaproszenie;

·       ks. Robert Samsel zgodził się, skoro jak oświadczył „ nie ma kogoś znaczniejszego”;

 

Jako dokument papieski przygotowaliśmy wyświetlenie filmu o pielgrzymce Jana Pawła II do Diecezji Bielsko-Żywieckiej w 1995r., do czego, jako Katedralne Duszpasterstwo Młodzieży mamy stosowne upoważnienie (od TVP Katowice). Spodziewaliśmy się koncelebry 2-3 księży i maksymalnie 200 wiernych (wydrukowaliśmy 200 karteczek z tekstem myśli przewodniej).

 

 

Sobota, 10 kwietnia 2010

Kiedy rano w sobotę dotarły do nas tragiczne wiadomości ze Smoleńska poczuliśmy, że trzeba dokonać zmian w naszych planach. Najpierw zmienione zostały intencje mszalne. Teraz Msza Św. Miała być nie tylko Mszą rocznicową, ale także Mszą żałobną, po śmierci 96 Polaków, z Prezydentem RP na czele, którzy zginęli w katastrofie.

 

Powiadomiliśmy księży szykujących się do koncelebry. Zmieniony został tekst wprowadzenia do Mszy Św. (teksty modlitwy wiernych w załączeniu), a Ks. Krzysztof Rębisz przebudował homilię (w załączeniu) Jednocześnie wspólnie z ks. Sławomirem Kołatą podjęliśmy decyzję o skróceniu prezentacji filmu i ograniczeniu jej do słów wypowiedzianych w 1995 roku przez JP II do mieszkańców Bielska-Białej. Mszę koncelebrowało 10 księży:

Ks. Zbigniew Powada – Proboszcz Par. św. Mikołaja

Ks. Władysław Droździk – Proboszcz Par. św. Małgorzaty

Ks. Wiesław Greń – Duszpasterz akademicki

Ks. Krzysztof Rębisz – wikary w Par. Opatrzności Bożej, kaznodzieja

Ks. Krzysztof Ryszka – Proboszcz Par. NSPJ

Ks. Piotr Schora – Proboszcz Par. NMP Królowej Polski

Ks. Tadeusz Słonina – Proboszcz Par. NMP Królowej Świata

Ks. Stanisław Sojka - Penitencjarz w Par. św. Mikołaja,

Ks. Józef Walusiak - Ośrodek Wychowania i Resocjalizacji Młodzieży "Nadzieja"

Ks. Karol Węgrzyn – wikary w Par. NMP Królowej Polski, kapelan Związku Strzeleckiego

 

Zaskoczyły nas tłumy wiernych. Obecni byli parlamentarzyści, władze miejskie i powiatowe, działacze różnych opcji i poglądów politycznych. Były też delegacje rozmaitych ruchów i stowarzyszeń ze sztandarami.

 

„Bóg, Honor i Ojczyzna” <= „Wiara, nadzieja i miłość”

Poczuliśmy, że łączy nas idea przebudowy społeczeństwa w duchu modlitwy wygłoszonej przez Ojca Świętego Jana Pawła II z 1979 na Placu Zwycięstwa w Warszawie: „Wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja, Jan Paweł II, papież. Wołam z całej głębi tego Tysiąclecia, wołam w przeddzień Święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!”

Przecież to tą modlitwą JP II rozpoczął tak w istocie przebudowę sumienia Polaków. A na zakończenie tej pielgrzymki jeszcze apelował: „I dlatego - zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię "Polska", raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością - taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym, abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili, abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.”

           

Dzięki Panu Bogu, modlitwom JP II i ludziom sumienia, komunistyczny kordon rozpadł się a Polska i inne kraje komunistycznego bloku odzyskały wolność. Przed Europą stanęło nowe zadanie: sprawiedliwego podzielnia się bogactwami i to nie tylko materialnymi ale i duchowymi. Dwa lata po śmierci Jana Pawła II, ponowił to wołanie jego następca, Benedykt XVI apelując: „...proszę was w końcu, byście skarbem wiary dzielili się z innymi narodami Europy i świata, również przez pamięć o waszym Rodaku, który jako Następca św. Piotra czynił to z niezwykłą mocą i skutecznością”.

 

10 kwietnia 2010 mieliśmy to wszystko przemodlone. I kiedy tydzień po katastrofie smoleńskiej, czytaliśmy homilię przygotowaną przez Biskupa Polowego Tadeusza Płoskiego z cytowanymi w niej słowami Jana Pawła II o przebaczenie, wiedzieliśmy, że słowa: „Od nagłej i niespodziewanej śmierci - zachowaj nas Panie”. z hymnu „Święty Boże, Święty Mocny…” nie były w niej przypadkowe. Przecież to nie żart, że oni musieli być przygotowani na tę ofiarę i że ta ofiara z pewnością została przyjęta. Czy jakieś inne wytłumaczenie pasowałoby do istoty Miłosierdzia Bożego? Pytanie retoryczne.

 I kolejny znak. 10 kwietnia 2010 w Katyniu rękę w geście pojednania miał wyciągnąć nie tylkoBiskup Polowy Wojska Polskiego odprawiając Mszę świętą. Rękę pojednania miał wyciągnąć równieżPrezydent Rzeczpospolitej. Obaj zginęli. Kiedy więc miesiąc później Jarosław Kaczyński wygłaszał swoje, oparte na tezach brata, przesłanie do Rosjan, czuliśmy, że opiekuńczy duchJana Pawła II jest znów wśród Polaków.

 

Widzimy więc od pewnego już czasu, że cuda związane z osobą Sługi Bożego Jana Pawła II dotyczą nie tylko uzdrowień konkretnych osób, ale że dotyczą całych narodów. Także i naród polski jest w tym procesie uczestnikiem. Odczuwamy to całym sercem zwłaszcza w wigilię Niedzieli Miłosierdzia Bożego. Prosimy wiec raz jeszcze, z całej naszych sił o ustanowienie tego dnia jako Święta Patronalnego Jana Pawła II.

 

Świadczymy o tym imiennie:

 

Przemysław Adamski

Irena Ćwikła

Marek Dej

Stanisław Pięta

Ewa Potępa

Maurycy Rodak

Henryk Urban - moderator

Krzysztof Weronowski

Paweł Zyzak

Bielsko Biała, 18 stycznia 2011