puzyna puzyna
1748
BLOG

Kosmiczny ocean pieniędzy.

puzyna puzyna Gospodarka Obserwuj notkę 9

Krzysztof Puzyna, wtorek, 9 kwietnia 2013.

Z analiz materiałów otrzymanych przez Międzynarodowe Konsorcjum Dziennikarzy Śledczych (ICIJ) wynika, że na świecie istnieje kryminalna warstwa społeczna 130 000 osób, wykorzystująca tajemnicę bankową w celu ukrywania rocznie w instytutach tzw. offshore 1, do 1,6 bilionów dolarów.

Według organizacji pozarządowej Tax Justice Network bogaci tego świata ukryli przed opodatkowaniem ponad 32 biliony US dolarów.

Członek zarządu Tax Justice Network James S. Henry, były dyrektor ekonomiczny firmy McKinsey & Company, w swojej pracy badawczej ujawnia, że ilość pieniędzy schowanych przez osoby prywatne wacha się pomiędzy 21 i 32 bilionami dolarów amerykańskich.  

Jego badania wskazują, że aktywa zarządzane przez 50 największych na świecie banków prywatnych, często korzystających z „offshore banking”, aby służyć swoim zamożnym klientom- wzrosły z 5,4 bilionów dolarów w roku 2005 do ponad 12 bilionów dolarów w roku 2010..

Wydaje się, że lista Forbesa „najbogatszych”, jest ostrożnie pisząc, za skromnie kalkulowana, - dla uspokojenia tłumu?

32 000 000 000 000

To 32 z 12 zerami.

W naszej galaktyce „Drodze Mlecznej” istnieje około 200 miliardów (0,2 biliona) gwiazd. Potrzeba 160 tak dużych galaktyk jak nasza „Droga Mleczna” by naliczyć zbiór 32 bilionów gwiazd. 105 takich galaktyk tworzy zbiór 21 bilionów gwiazd.

Liczbę 32 bilionów reprezentuje według nominalnego produktu krajowego brutto (PKB)[1] w bilionach US dolarów[2] liczony razem PKB Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych[3] lub USA, Chin, Japonii, Niemiec i Polski [4]

Na początku stycznia 2012 roku Międzynarodowe Konsorcjum Dziennikarzy Śledczych (ICIJ) w Washingtonie[5] otrzymało od anonimowego nadawcy paczkę z dyskiem twardym zawierającym 260 Gigabyte danych dwóch firm powierniczych wyspecjalizowanych w super bezpiecznym ukrywaniu i pomnażaniu czarnych pieniędzy: Portcullis TrustNet oraz Commonwealth Trust Limited.

Portcullis TrustNet - melina do bunkrowania czarnych pieniędzy, udaje przy tym uczciwą firmę  komunikując światu, w aktualizacji swojej strony internetowej, że rozpowszechnianie jej tajnych dokumentów jest nielegalne!

Portcullis TrustNet  ma przedstawicielstwa w Beijing, British Virgin Islands, Cayman Islands, Cook Islands, Hong Kong, Labuan, Malaysia, Mauritius, Samoa, Seychelles, Singapore, Shanghai i Taiwanie.

 

 

 

 

 

 

 

Druga zamorska melina: Commonwealth Trust Limited (CTL) ma siedzibę na British Virgin Islands (BVI) – wg ogłoszenia w książce telefonicznej BVI- CTL handluje koszulkami, dżinsami, a także kurtkami na zimę. Jak wyglądają te modele i co kosztują, nie można się dowiedzieć, gdyż wejście na strony internetowe firmy CTL jest zabezpieczone hasłem.

Z opracowanych tajnych przesłanych dokumentów wynika, że  Firmy Portcullis TrustNet oraz Commonwealth Trust Limited specjalizują się w zakładaniu dla swoich klientów fikcyjnych firm istniejących tylko, jako adresy skrzynek pocztowych. Spółki- skrzynki firmują swoim statusem prawnym dalsze firmy i fundacje, których głównymi “proxy” dyrektorami są podstawieni ludzie - słupy. Przy takich konstrukcjach jest niemożliwe dojść, kto jest prawdziwym właścicielem ukrywanych pieniędzy i gdzie te pieniądze się znajdują.

Wg znajdujących się na dysku dokumentów, okazuje się, że największe światowe banki intensywnie współpracują z wyżej wymienionymi dwoma firmami powierniczymi by umożliwić swoim klientom ochronę ich kapitału niezależnie od ustroju politycznego, niezależnie od pochodzenia kapitału no i oczywiście niezależnie od pochodzenia klientów.

Do biznesowych partnerów Portcullis TrustNet należy wiele największych banków światowych m.in. Deutsche Bank, Clariden, Credit Suisse, UBS, a także PricewaterhouseCoopers, Deloitte i KPMG.

Jak pisze UCJI wszystkie one umożliwiają aktywną ochronę kapitału w konstrukcjach organizowanych przez kryjówki offshore (offshore hideaways), czyli przez zamorskie meliny kapitału.

Dla określenia usług finansowych mass media używają pojęć raju podatkowego, oazy podatkowej lub offshore banking. Wg mnie, „raj podatkowy” to określenie zbyt pozytywne, sygnalizujące potencjalnym klientom w nazwie spełnienie ich celów inwestycyjnych: zabezpieczenia ulokowanych pieniędzy przed podatkami w krajach macierzystych. Ja uważam, że nasze media nie powinny powtarzać obłudnej propagandy, gdy chodzi o okradanie społeczeństw i dlatego posługuję się polskim określeniem z półświatka PRL-u: melina.
 
W PRL-u melina to było prywatne mieszkanie w dzielnicy, gdzie po godzinie 22 można było kupić wódkę, była szczególnie pomocna, gdy brakowało alkoholu podczas prywatki. Teraz nie ma PRL-u, ale okazuje się, że super bogaci stworzyli własny globalny półświat dla kradzionych pieniędzy, w którym nie obowiązują prawa o podatkach, o państwie, o umowie społecznej.
Przekazane organizacji dziennikarzy śledczych ICIJ anonimowo na dysku twardym 260 Gigabyte danych, są zawarte w 2,5 miliona plików.
 
Pliki wyciekły z 10 melin offshore. Zawierają one pliki i e-maile o umowach, poświadczeniach, o przelewach, datach instalacji, o wyciągach z kont, pełnomocnictwach, połączeniach miedzy firmami i osobami prywatnymi, o 120 000 konstrukcjach finansowych w postaci firm-skrzynek, fundacji, pośrednictw, oraz informacje o 130 000 klientów i ich przedstawicieli –słupach z ponad 170 krajów.
 
Opracowanie tej olbrzymiej ilości informacji rozdzielono między zaufane ośrodki dziennikarskie. Z ciekawości „ a gdzie są Polacy?”, gdyż żadna gazeta nie podała pełnego składu dziennikarskiego, sam wszedłem na stronę Dziennikarzy Śledczych (ICIJ) i porównałem.
 
Jak widać, ani polskie media ani polscy dziennikarze nie zostali dopuszczeni do opracowywania tego kapitalnego źródła.
Pozwalam sobie na opublikowanie głównych nazwisk i nazw dziennikarzy i mediów zaangażowanych w ten niesamowity projekt.
 
45 partnerskich mediów
 
1.             ABC Color Digital
2.             Armando.info/Ipys Venezuela
3.             The Asahi Shimbun
4.             Association of Investigative Journalists
5.             atlatszo.hu
6.             BBC's Panorama
7.             The Cambodia Daily
8.             Canadian Broadcasting Corporation (CBC)
9.             Center for Investigative Reporting Italy
10.         Channel 7
11.          CIPER
12.          DR
13.          El Confidencial
14.          Finnish Broadcasting Company YLE
15.          Fokus
16.          Folha de S. Paulo
17.          The Guardian
18.          Il Fatto Quotidiano
19.          The Indian Express
20.          Kosovo Center for Investigative Journalism
21.          Kyiv Post
22.          La Nación
23.          Le Matin Dimanche and SonntagsZeitung
24.          Le Monde
25.          Le Soir
26.          L'Espresso
27.          M&G Centre for Investigative Journalism (amaBhungane)
28.          Malaysia Kini
29.          NDR
30.          Norwegian Broadcasting Corporation NRK
31.          Novaya Gazeta
32.          Origo
33.          Pak Tribune - Pakistan News Service
34.          Philippine Center for Investigative Journalism
35.          Premium Times
36.          Radio Free Europe/Radio Liberty
37.          Re:baltica
38.          Romanian Centre for Investigative Journalism
39.          Rustavi TV
40.          The Sunday Times
41.          Süddeutsche Zeitung
42.          Ta Nea
43.          Trouw
44.          TV7
45.          The Washington Post 
 
86 dziennikarzy z 47 krajów.
 
Większość mediów na świecie podało 48 krajów, strona oryginalna podaje 86 dziennikarzy z 46 krajów. W poszukiwaniu polskich dziennikarzy, sprawdziłem z oryginałem i wyszło mi 47 krajów. Media podające 48 krajów włączyły dziennikarzy z Singapore, tylko, że tych nie ma na liście zaufanych partnerów i dziennikarzy.
 
Kierownictwo ICIJ w Waszyngtonie:
 
1.    ICIJ Director: Gerard Ryle
2.    ICIJ Deputy Director: Marina Walker Guevara
3.    ICIJ Senior Editor: Michael Hudson
4.    ICIJ Data Editor: David Donald
5.  ICIJ Digital Editor: Kimberley Porteous
 
Zaufani dziennikarze śledczy zaproszeni do opracowywania informacji z dysku:
 
1.            Kristine Aghalaryan (Armenia)
2.            Roman Anin (Russia)
3.            Iqbal Athas (Sri Lanka)
4.            Edik Baghdasaryan (Armenia)
5.           James Ball (UK)
6.            Anders Billing (Sweden)
7.            Tamás Bodoky (Hungary)
8.            Catherine Boss (Switzerland)
9.            Joop Bouma (Netherlands)
10.         Stefaans Brümmer (South Africa)
11.         Matthew Caruana (Costa Rica)
12.         Rigoberto Carvajal (Costa Rica)
13.         Harvey Cashore (Canada)
14.         Wong Teck Chi (Malaysia)
15.         Jennifer Cooke (Australia)
16.         Ross Coulthart (Australia)
17.         Vitalie Călugăreanu (Moldova)
18.         Prangtip Daorueng (Thailand)
19.         Emilia Díaz-Struck (Venezuela)
20.         Lionel Faull (South Africa)
21.         Matthew Fowler (UK)
22.         Harold Frayman (UK)
23.         Steven Gan (Malaysia)
24.         Arta Ģiga (Latvia)
25.         Akaki Gogichaishvili (Georgia)
26.         Ola Haram (Norway)
27.         Scott Higham (USA)
28.         Carlos Hernanz (Spain)
29.         Leif Holmkvist (Sweden)
30.         Karol Ilagan (Philippines)
31.         Khadija Ismayilova (Azerbaijan)
32.         Harry Karanikas (Greece)
33.         Kuer Ser Kuang Keng (Malaysia)
34.         Minna Knus-Galán (Finland)
35.         Søren Kristensen (Denmark)
36.         Alain Lallemand (Belgium)
37.         Roel Landingin (Philippines)
38.         Aamir Latif (Pakistan)
39.         Fredrik Laurin (Sweden)
40.         Vlad Lavrov (Ukraine)
41.         Dumitru Lazur (Moldova)
42.         David Leigh (UK)
43.         Simon Lewis (Cambodia)
44.         Hans Leyendeker (Germany)
45.         Craig McKune (South Africa)
46.         Emily Menkes (New Zealand)
47.         Anne Michel (France)
48.         Adrian Mogos (Romania)
49.         Musikilu Mojeed (Nigeria)
50.         Sebastian Mondial (Germany)
51.         Frederik Obermaier (Germany)
52.         Bastian Obermayer (Germany)
53.         Toshihiro Okuyama (Japan)
54.         James Oliver (UK)
55.         Sorin Ozon (Romania)
56.         Djordje Padejski (Serbia)
57.         Andras Petho (Hungary)
58.         François Pilet (Switzerland)
59.         Titus Plattner (Switzerland)
60.         Altin Raxhimi (Albania)
61.         Aidila Razak (Malaysia)
62.         Mabel Rehnfeldt (Paraguay)
63.         Pilar Rodríguez (Chile)
64.         Martijn Roessingh (Netherlands)
65.         Iván Ruiz (Argentina)
66.         Ritu Sarin (India)
67.         Giannina Segnini (Costa Rica)
68.         Craig Shaw (UK)
69.         Roman Shleynov (Russia)
70.         Alex Shprintsen (Canada)
71.         Leo Sisti (Italy)
72.         Francisca Skoknic (Chile)
73.         Sam Smyth (Ireland)
74.         Marcelo Soares (Brazil)
75.         Sam Sole (South Africa)
76.         Julia Stein (Germany)
77.         Toshio Tada (Japan)
78.         Rune Ytreberg (Norway)
79.         Frédéric Zalac (Canada)
80.         Blaž Zgaga (Slovenia)
81.         Avni Zogiani (Kosovo)
 
Dziennikarze śledczy opracowujący część dokumentacji działają w 47 następujących krajach:

Albania, Argentina, Armenia, Australia, Azerbaijan, Belgium, Brazil, Cambodia, Canada, Chile, CostaRica, Denmark, Finland, France, Georgia, Germany, Greece, Hungary, India, Ireland, Italy, Japan, Kosovo, Latvia, Malaysia, Moldova, Netherlands, New Zealand, Nigeria, Norway, Pakistan, Paraguay, Philippines, Romania, Russia, Serbia, Slovenia, SouthAfrica, Spain, SriLanka, Sweden, Switzerland, Thailand, Ukraine, United Kingdom, United States, Venezuela (47)
 
Do opracowania plików, dziennikarze posługują się oprogramowaniem australijskiej firmy NUIX. Firma przekazała je nieodpłatnie. Oprogramowanie umożliwia przetwarzanie, zarządzanie i przeszukiwanie dużych ilości nieuporządkowanych danych.
 
Pierwsze artykuły pokazują jak bogacze,urzędnicy państwowi, ich rodziny i współpracownicy z takich krajów jak Niemcy, Azerbejdżan, Rosja, Kanada, Pakistan, Filipiny, Tajlandia, Mongolia i z innych 170 krajów, wykorzystują zamorskie meliny finansowe do utajnienia ich czarnych pieniędzy, przez imitacje legalnych dochodów, przez konstrukcje z firm, rachunków bankowych i pełnomocników.
 
Na dysku znaleziono już konstrukcje finansowe amerykańskich lekarzy i dentystów, milionerów z klasy średniej, greckich wieśniaków, rodzin oraz współpracowników długoletnich dyktatorów, pieniądze oszustów giełdowych z Wall Street, miliarderów z Europy wschodniej i Indonezji, rosyjskich przywódców, międzynarodowych handlarzy bronią, a także pieniądze dyrektora w firmie BVI, Tamalaris Consolidated Limited, które Unia Europejska uważa za przedsiębiorstwo Islamskiej Republiki Iranu Shipping Line (IRISL), będącego motorem irańskiego programu wspomagania rozwoju broni jądrowej.
 
Znaleziono 550 czarnych milionów amerykańskiej firmy Hermitage Capital Management, której się udało zagarnięty kapitał przelać z Rosji na konta zamorskich melin. Chodzi tu o sprawę adwokata tej firmy Siergieja Magnickiego. Doprowadziła ona do zakazu adopcji rosyjskich dzieci przez Amerykanów.
 
Wielu z najlepszych na świecie ekspertów finansowych- także z największych banków na świecie jak UBS, Clariden i Deutsche Bank – pracuje intensywnie, aby zapewnić swoim klientom tajność, ukrywając ich pieniądze w zamorskich melinach finansowych takich jak Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Wyspy Cooka, Singapore i dalsze kryjówki offshore. Na świecie jest takich melin 70.
 
Sieć zamorskich melin opisuje siebie samą, jako usługa "jednego okienka" - jej personel obejmuje prawników, księgowych i innych ekspertów, którzy mogą kształtować poziom zamelinowania w zależności od potrzeb i wartości netto swoich klientów. Konstrukcje meliniarskie mogą być proste i tanie, jak spółki zwykłe w BVI. Albo mogą mieć skomplikowane struktury, wplecionych wiele warstw powierniczych, spółek, fundacji, produktów ubezpieczeniowych i tak zwanych "nominowanych"(„proxy”) dyrektorów i akcjonariuszy-, czyli po polsku dyrektorów- słupów.
 
Przy tworzeniu konstrukcji meliny dla swoich klientów, firma świadcząca zamorskie usługi ukrywania pieniędzy, powołuje często fałszywych „proxy” dyrektorów i pełnomocników akcjonariuszy zasłaniających kompletnie tożsamość prawdziwych właścicieli brudnych pieniędzy.
Wspólna analiza ICIJ, BBC i The Guardian wykryła klaster 28 dyrektorów-słupów, którzy figurowali na papierze, jako przedstawiciele ponad 21.000 firm. Każdy z tych słupów reprezentował, jako dyrektor 4000 firm.
 
Tu m.in. tytuły artykułów w prasie zagranicznej już opracowanych na podstawie analiz plików:
 
"Grecy ukrywają miliardy", "Niemcy dostarczyły przy pomocy firmy-skrzynki broni do wojny domowej w Kongo", "Luksemburg rezygnuje z tajemnicy bankowej (częściowo)", "Szwajcarscy adwokaci pomagają bogaczom", "Szwajcarscy bankierzy z banków  Julius Bär i Credit Suisse postawili ultimatum niemieckim klientom: kto nie zamelduje konta w niemieckim urzędzie finansowym ten musi bank opuścić", "Gdzie mieszkają Niemcy w ujawnionych plikach z dokumentacji ICIJ", "Międzynarodowy biznes na firmy-skrzynki w rękach jednej rodziny z  Auckland w Nowej Zelandii". "Luxemburg i Austria rezygnują po części z tajemnicy bankowej".
 
Ukradzione przez Polaków przypuszczam trzeba szukać w melinie USA – w stanie Delaware. Ale o tym może następnym razem. Chyba, że temat nie będzie dla czytelników atrakcyjny i nie osiągnę granicy zainteresowania, którą jak zwykle definiuję 2000 odświeżeniami strony bloga w ciągu 2 dni.
 
Delikatne prośby urzędów finansowych
 
Pierwsze publikacje wyników przekazanych tajnych dokumentów przyciągnęły już urzędników skarbowych. OrganizacjaICIJ otrzymała list od administracji Obamy z prośbą o udostępnienie danych, także niemiecki urząd finansowy naciska, chce dysk dostać w swoje ręce. ICIJ i media niemieckie zaangażowane w projekt ogłosiły, że nic nie wydadzą, gdyż muszą chronić swoich informatorów, a takie mają prawo.
 
Ministerstwa finansów Luxemburga i Austrii oświadczyły dzisiaj zakaz przyjmowania pieniędzy od Niemców bez podkładek o ich opodatkowaniu.
 
Wnioski:
 
Mega-bogaci wykorzystują złożone konstrukcje typu offshore do finansowania wojen, posiadłości, jachtów, dzieł sztuki i innych aktywów, a przede wszystkim do uzyskania korzyści podatkowych i zapewnienia sobie anonimowości pod pretekstem tajemnicy bankowej, absolutnie niedostępnej dla przeciętnych ludzi.
 
Istnieje cały przemysł świetnie opłacanych księgowych, pośredników i agentów od melinowania, trudniących się praniem brudnych pieniędzy, zapewnieniem anonimowości dla nieopodatkowanych pieniędzy, oraz bezpiecznego schronienia dla ukradzionych społeczeństwom bilionów dolarów.
 
Publikacja tych materiałów uwidacznia jak wywóz czarnych pieniędzy rozpowszechnia korupcję oraz gospodarcze problemy w krajach biednych i bogatych.  Bogaci wprawdzie obnażeni, zdemaskowani, pozostaną jednak nieukaranymi i bogatymi.
 
Nie uda się społeczeństwom wyrwać od bogaczy bilionów, gdyż systemy parlamentarne na całym świecie, jak również dyktatury umożliwiają korupcję i okradanie własnych społeczeństw. Chciwość jest większa niż miłość, dlatego będzie w dalszym ciągu na świecie panował głód.
 
W demokracji kulistej  jawność poczynań finansowych jest wbudowana w struktury ustroju. Machlojki z powodu korupcji na szkodę narodu są strukturalnie wykluczone. Podpisując AKT WOLI NARODU rozpoczynasz walkę o odebranie nielegalnie ukrytych skarbów Narodu Polskiego.
 
Podpisz AWN!

http://www.petycjeonline.com/akt



[1]wartości dóbr i usług finalnych wytworzonych na terenie danego kraju w ciągu roku.
[2]z danych Międzynarodowego Funduszu Walutowego z 2011 roku
[3] - 32,672 bilionów dolarów (17, 578 + 15, 094 )
[4] USA -15,094, Chiny- 7,298, Japonia - 5,870 Niemcy - 3,577, Polska - 0,514 to 32,353 bilionów dolarów (15,094+ 7,298 + 5,870 + 3,577 + 0,514)
[5] The International Consortium of Investigative Journalists
puzyna
O mnie puzyna

Jestem za zmianą hymnu z Mazurka na ROTĘ. "Nie rzucim ziemi skąd nasz ród! Nie damy pogrześć mowy. Polski my naród, polski lud, Królewski szczep Piastowy." Jestem za wprowadzeniem ustroju Demokracji Kulistej w Polsce. Proszę siebie i Polski nie skracać w komentarzach do 26 liter angielskiego alfabetu. Jednym z elementów patriotyzmu, nierozerwalnie związanym z pojęciem Polski, Ojczyzny jest dla mnie Język Polski. Nie toleruję, świadomego skracania pisma polskiego i kaleczenia polskiej ortografii i gramatyki. Nie ma ograniczeń technicznych i każdy powinien się wysilić i pisać polskimi znaczkami. Mówię po polsku, piszę po polsku to jestem Polakiem i mam Ojczyznę. Zamiarem wrogich Polsce dywersantów jest rozmycie świadomości narodowej Polaków i zniszczenie im Ojczyzny. Każdy powinien spojrzeć na zjawisko hierarchii bez strachu i uprzedzeń by zrozumieć zniewolenie. Popieram inteligencję zbiorową. Każdy powinien rządzić krajem bezpośrednio przez referenda lokalne i ogólnokrajowe.

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Gospodarka