Jakże smutne i wymowne są słowa mec. Antoniego Łepkowskiego, prawnika Jarosława Kaczyńskiego, wypowiedziane po wydaniu wyroku skazującego na Premiera za porównanie „GW” do „Trybuny Ludu”. Zawiera się w nich istota przemiany ustrojowej 89’ roku.

Włodzimierz Bukowski wielokrotnie ostrzegał nas, mówiąc o tzw. doktrynie konwergencji. W skrócie polega ona na spotkaniu się w pół drogi systemu komunistycznego CCCP z socliberalnym porządkiem Zachodniej Europy. Komuniście mieli trochę „popuścić” cugle swojego zamordyzmu, a ich brukselscy partnerzy mocno je „ściągnąć”. Państwa buforowe Europy Środkowo-Wschodniej uzyskają niby wolność, ale w praktyce będą miały co najwyżej wybór, kto ma je wyzyskiwać i nadzorować. Jako słabe organizmy polityczne będą musiały uciekać się przed wpływami Rosji do Niemców i odwrotnie.

Wyrok skazujący na Jarosława Kaczyńskiego z powództwa Agory i deklaracja mecenasa Łepkowskiego, że „liczymy już tylko na Strasburg” pokazują, że ta wizja sprawdziła się w całej rozciągłości. Sprawiedliwości nie znajdziemy we własnym państwie i jedyną – oczywiście iluzoryczną – nadzieją są instytucje zewnętrzne. A kto je kontroluje, wszyscy doskonale zdajmy sobie sprawę.

Co nam pozostaje? Musimy zejść do językowego podziemia i tak, jak za komuny obchodziło się cenzurę za pomocą inteligentnych wybiegów, tak i teraz musimy nawiązać dialog ze społeczeństwem językiem, do którego nie będą mogli przyczepić się prawnicy. Przykładowo, Premier powinien powiedzieć: „Państwo chyba nie czytają Wiadomej Gazety. To, co się tam wyprawia, to »Trybuna Ludu« z 1953 r”. Oczywiście komunikacja tego typu będzie teraz trudniejsza, bo i społeczeństwo coraz głupsze (vide matury) i złożoność zagadnień politycznych większa (kiedyś wszyscy wiedzieli, że jesteśmy MY i są ONI – teraz ten obraz jest rozmyty). Ale trzeba ludzi do tego przyzwyczajać. Zmiana niezlustrowanego i niezdekomunizowanego sądownictwa nienastąpi szybko…

Paweł Chojecki