Od zawsze się zastanawiałem, jak można zostać komunistą. Czy po prostu ludzie rodzą się w komunistyczno lub lewicowych familiach i razem z mlekiem matki wysysają lewiocowe poglądy? Może jednak w czasie socjalizacji, widząc różnice klasowe stwierdzają że "to jest jedyna droga"?
Tak czy inaczej nie ma reguły. Cezary Baryka, pomimo że widział piekło rewolucyjnego Baku, pod koniec "Przedwiośnia" wybiera drogą natychmiastowych rozwiązań. Inna postać, tym razem prawdziwa, pomimo szlacheckiego rodowodu i katolickiego wychowania wyrasta na twórcę stanu wojennego. Jak to więc jest?
Czy można uwierzyć w ideały komunistyczne widząc prawdzie oblicze terroru? Strzelanie do robotników, internowania i cenzura otwarły ludziom oczy co do tego utopijnego systemu, ale czy wszystkim? Do dzisiaj przecież w Rosji istnieją partię komunistyczne, a i w Polsce wielu jest amatorów koszulek z podobizną kubańskiego rewolucjonisty. Pan Jaruzelski też musiał wiedzieć jak to w ZSRR postępowano z ludźmi, pomimo tego dokonał wyboru. DLACZEGO?
Co mnie skłoniło do napisania dzisiejszej notki? Ciekawy list którego autorem był czternastolatek z Kuby. Napisał on do prezydenta USA Franklina D. Roosevelta z prośbą o 10 dolarów, gdyż nigdy takiego wielkiego banknotu nie widział. Kto mógłby przypuszczać, iż w 1956 zostanie on komunistycznym dyktatorem na Kubie. Mowa oczywiście o Fidelu Castro.
Może po prostu nie dostał tych 10 dolców?
Ktoś pomoże?
