28 lipca, podczas parady morskiej z okazji dnia rosyjskiej marynarki wojennej w Sankt Petersburgu miał miejsce debiut korwety typu Griemiaszczij (projekt 20385). Jest ona rozwinięciem korwety typu Stierieguszczij (projektu 20380), której czujniki, systemy łączności i kierowania ogniem nie różnią się zbyt mocno od tej projektu 20385, jednak kluczową zmianą jest jej nowe uzbrojenie rakietowe.
Podczas gdy korwety typu Stierieguszczij są uzbrojone w dwie poczwórne wyrzutnie z kontenerowymi pociskami przeciwokrętowymi Kh-35 (3M24) i 12-komorowy system pionowego startu (VLS) dla pocisków rakietowych Redut (9K96), Griemiaszczij wyposażony jest w najnowszą iterację modułowego systemu pionowego startu 3S14 Agat i 16-komorowego systemu VLS Redut.
Najnowsza, 8-komorowa wersja systemu 3S14 Agat może zostać załadowana poddzwiękowymi pociskami manewrującymi 3M-14 Kalibr, przeciwokrętowymi torpedami rakietowymi 91R1 i 91RT2, a także przeciwokrętowymi naddzwiękowymi pociskami rakietowymi P-800 Oniks, które zdolne są również do rażenia celów lądowych. Szacowany na 2500 km zasięg pocisków Kalibr sprawia, że korwety typu Griemiaszczij stają się elementem systemu obronnego o znaczeniu strategicznym, z kolei pociski Oniks o zasięgu 600 km i szacowanej prędkości 2 macha dają nieporównanie większe zdolności przeciwokrętowe aniżeli zamontowane na korwetach typu Stierieguszczij pociski Kh-35 (zasięg 260 km, prędkość 0,8 macha).
Rosyjska marynarka wojenna planowała wprowadzić do służby cztery korwety projektu 20385. Póki co ukończono jedną właśnie o nazwie Griemiaszczij , druga znajduje się obecnie w budowie. Obie planuje się włączyć do służby jeszcze w tym roku, jednak w przypadku tej drugiej taka data wydaje się bardzo mało prawdopodobna. Z kolei budowa dwóch ostatnich okrętów została anulowana ze względu na nałożenie przez Unię Europejską sankcji na Rosję w związku z aneksją Krymu – korwety projektu 20385 bazują na silnikach produkcji niemieckiej.
Abstrahując od poważnych zdolności ofensywnych, korwety typu Griemiaszczij są jednostkami o stosunkowo dużej wyporności 2 500 ton i długości 106 metrów. Ich zasięg 4000 mil morskich sprawia, że mogą one operować również na otwartych wodach i takie też było założenie rosyjskich konstruktorów.
Źródło: infonaval.pl
