Najwyższa.
Przez lata powielano wersję sowieckiej propagandy, jakoby Stalin w 1941 roku szykował kraj do obrony.
Wersja ta nie tylko nie odpowiada faktom ale jest nielogiczna i wręcz "nie trzyma się kupy.
Są jednoznaczne dowody/przesłanki szykowania się ZSRR do ofensywy na Zachód latem 1941 roku.
1. Mobilizacja to wojna.
Najbliższy Stalinowi teoretyk wojenny ZSRR gen.Szaposznikow sformułował tytułową tezę;
wiosną 1941 trwała mobilizacja i przerzuty wojska w kierunku granicy zachodniej na pełną skalę.
- naiwne tłumaczenie historyków: ano właśnie mobilizował armię do obrony kraju...
czyżby ?
2. Uderzeniowe siły pancerne skoncentrowano na tzw. występach białostockim i lwowskim;
szczególnie ugrupowanie w rejonie białostockim - a z tego występu do Warszawy było niewiele ponad 100km!
ześrodkowano tam najsilniejszy 6. korpus zmechanizowany generała-majora Michaiła Chackilewicza. Było to ponad 1000 czołgów, z tego prawie 400 nowych KW i T34.
z występu białostockiego nie było drogi odwrotu dla tak wielkich jednostek; mogły ruszyć tylko do przodu ; gdzie na terenach imb bliżej Warszawy sieć dróg była coraz gęstsza;
koncentracja Wermachtu i Jednostek Armii Czerwonej były prawie symetryczne; jednostki
pancerne miały atakować z tych rejonów, które klinem wrzynały się w teren wroga.
( Koncentracja jednostek Armii Czerwonej nie była zakończona 21 czerwca 1941 roku; przypuszczalny termin zakończenia koncentracji i rozpoczęcia ofensywy to początek lipca 1941 roku.)
3. Koncentracja to wojna; przerzucone siły musiały być użyte latem 1941 roku.
Nie było sensu wycofywania ich do koszar na terenie całego ZSRR; odpada wariant ataku w 1942 roku, gdyż siły wysunięto w 1941 i nie mogły by stacjonować w rejonach ześrodkowania aż do 42 roku.
Ponownie musiano by transportować tysiące ton amunicji , paliwa, zapasów wyposażenia i żywności- ze składów blisko granicy wschodniej; wiele amunicji i wyposażenia składowano wprost na ziemi..
Z Dziennika gen.Haldera, 24 czerwca 1941:
наличие многочисленных запасов в пограничной полосе указывает на то, что русские с самого начала планировали ведение упорной обороны пограничной зоны и для этого создали здесь базы снабжения.
Z Dziennika Haldera , 28 czerwca 1941 r.
W Taurogach ( miasto przygraniczne) znaleziono wyjątkowo duże zapasy żywności , np: 40000 ton słoniny, 20000 ton boczku, bardzo duże zapasy mięsa i blachy ocynkowanej do na konserwy; duża ilość żywych świń.. Zapasy te są przekazywane sekretarzowi stanu Backe.
( to rzeczywiście musiały byc zapasy strategiczne!!)
Herbert Backe was a German politician and SS Senior group leader (SS-Obergruppenführer) in Nazi Germany who served as State Secretary and Minister in the Reich Ministry of Food and Agriculture.
4. Stalin był zaskoczony atakiem Niemców, ale nie wojną !
Gdyby szykował Armię Czerwoną do obrony to nie byłoby pytań - a czy to nie aby prowokacja " ?
Stalin był przekonany , że Niemcy nie są gotowi do ataku na podstawie własnych rozważań; nie słuchał wywiadu , nikogo;
uważał się z Geniusza Wojny a swój plan za genialny.
5. No to gdzie jest plan ataku pytają historycy ?
Projektując zasady przygotowania tak wielkiej operacji z Niemiec na ZSRR;
tylko że Stalin działał inaczej - wiadomo przecież, że bardzo często z posiedzeń u Stalina nie robiono protokołów; wszystko rozgrywało się w bardzo ograniczonej liczbie zaufanych osób, którym i tak nie zdradzał wszystkiego; ważne, że wykonywali jego polecenia.
I tak od wczesnej wiosny trwała mobilizacja Armii Czerwonej w myśl doktryny Szaposznikowa;
trwało zapełnianie składów blisko granicy amunicją, paliwem, innym niezbędnym zaopatrzeniem - większość utracono , gdyż Niemcy zaatakowali wcześniej...także duże siły lotnicze rozmieszczono blisko granicy - wszystko w myśl zasad uruchamiania ofensywy wypracowanej przez Żukowa pod Chałchyn Goł;
i wreszcie były gotowe plany początku działań tzw. Plan Wasilewskiego;
nie ma na nim akceptacji Stalina anie nie stworzono odpowiednika Planu Barbarossa... gdyż Stalin działa inaczej , nie bawił się w biurokrację, a że miał doskonałą pamięć, panował nad elementami przygotowań ofensywy.
O tym że to wg Planu Wasilewskiego miała rozpocząć się ofensywa świadczą też początkowe Dyrektywy pisane 22 czerwca, gdy Stalin jeszcze wierzył , że mimo ataku Niemiec uda się rozpocząć jego Wielki Plan; i tak wojska otrzymały m.in. rozkaz ataku w kierunku na Lublin .. zgodnie z Planem Wasilewskiego ( oczywiście to było już w tych warunkach nierealne)
rozpoczęto też ofensywę na Rumunię - tu akurat udało się zdobyć przyczółek i go poszerzyć, jednak wobec sytuacji na froncie Armia Czerwona rozpoczęła i tu odwrót.
6. A co na to marszałek Timoszenko w jego wspomnieniach, wywiadach ?
..
...
NIC
choć, od maja 1940 do lipca 1941 był ludowym komisarzem obrony ZSRR.... i miałby zapewne wiele do powiedzenia;
był jedynym z wierchuszki wojskowo-politycznej, który nie napisał wspomnień; nie wypowiadał się publicznie na temat klęski 1941 roku;
( głównym zakłamywaczem wydarzeń został Żukow- przy tej okazji wybielał swoja rolę w klęsce lata 1941 roku...)
Timoszenko zapewne odmówił pisania wspomnień pod dyktando służb; gdyby chciał napisać prawdę musiał by napisać o przygotowaniach ZSRR od wojny
a czym zajmował się Timoszenko w okresie 1940-1941 ?
posłużę się fragmentami z wypowiedzi historyka z Petersburga, Dmitrija Prokofiewa z audycji w Echu Moskwy:
https://echo.msk.ru/programs/victory/2247468-echo/
istnieją dokumenty i rozważania na temat strategicznego rozmieszczenia Armii Czerwonej, które Timoszenko przedstawił Stalinowi. I on w tych dokumentach ma absolutną rację, nazywając prawdopodobny rozwój wydarzeń - jest to uderzenie, w przypadku ataku armii niemieckiej, w przypadku rozmieszczenia wojsk,
Tymoszenko pisze o tym jesienią '40 roku, tym wydarzeniem jest prawdopodobnie uderzenie wojsk niemieckich na północ od bagien Prypeci na Mińsk. Dwutorowe uderzenie na Mińsk. I uderzenie na kraje bałtyckie. To znaczy, co się faktycznie wydarzyło.
A Tymoszenko proponuje czysto wojskowe rozwiązanie strategiczne. Uderzyć z Ukrainy, uderzyć na południe od bagien Prypeci, uderzyć na południe od ujścia Sanu, dotrzeć do Krakowa, odciąć Niemcy od ich bałkańskich sojuszników i na to ewentualne niemieckie uderzenie odpowiedzieć uderzeniem na Ukrainie, z terytorium Ukrainy.
Ten dokument jest opublikowany, jest dostępny. W związku z tym należy stwierdzić, że całe przygotowanie Armii Czerwonej do wojny opierało się w dużej mierze na tych strategicznych przesłankach
Zimą '41 r. odbyła się narada naczelnego dowództwa Armii Czerwonej, o której już kiedyś wspominaliśmy, którą Tymoszenko świetnie zorganizował i na której bardzo żywo przemawiał, i bardzo dobrze się sprawdził. Wojskowe gry strategiczne były organizowane na mapach, podczas których było jasne, że uderzenie z terytorium Ukrainy jest bardziej obiecujące
Wiadomo również, że 15 maja 41 roku Tymoszenko podpisuje rozważania na temat strategicznego rozmieszczenia,
Nie ma zatwierdzającego podpisu Stalina, ale są podpisy Timoszenki i Wasilewskiego
V. Dymarsky- Jeszcze tylko wyjaśnienie. Więc Timoszenko proponował, że Armia Czerwona uderzy jako pierwsza?
D. Prokofyev - Tak.
7. Rzekoma niegotowość Armii Czerwonej w 1941 roku.
Wielu historyków podnosi fakt, że Armia Czerwona była w trakcie przebudowy, dozbrajania, że po czystkach brakowało dowódców
( dla uzupełnienia kadr rzeczywiście wiosną 1941 roku zwolniono z łagrów wielu represjonowanych, np, późniejszego generała Rokossowskiego)
Tylko czy jest taki moment gdy armia ma tyle i takiego uzbrojenia jakiego potrzebuje ? - to proces ciągły.
W roku 1941 armia niemiecka, zarówno Wermacht nie był gotowy do inwazji na tak ogromny kraj jak ZSRR;
np. w jednostkach pancernych były nawet tankietki Panzer I a także bardzo słabe czołgi Panzer II z działkiem 20 mm; z konieczności - gdyż przemysł nie nadążał za potrzebami armii.
piechota w zdecydowanej większości poruszała się ...na piechotę;
artyleria w większości była o ciągu konnym !
Rzeczywiście , pierwotnie Stalin zapewne planował atak na Europę na rok 1942 , ale przy założeniu, że na Zachodzie będzie trwała wojna na wyczerpanie między Niemcami a Francją i Anglią; jednak po klęsce Francji w czerwcu 1940 - przygotowania uległy przyspieszeniu; Timoszenko, Żukow, Wasilewski przygotowali stosowne plany i prowadzili działania dla uruchomienia ofensywy latem 1941 roku.
