Cyklistów miejskich i wszelkich społeczników z pewnością tekstem poprzednim dopowadziłem do pasji. Problem tkwi w tym, że ja jestem prawnikiem, a od przejażdżek rowerowych nie stronię, ale odbywam je wśród zielonych łąk lub sosnowych zagajników. To całego tego zagadnienia ruchu rowerowego po ulicach polskich miast podchodzę jako prawnik. Prawo o ruchu drogowym dość precyzyjnie określa zasady ruchu rowerów. Wprowadza ono pojęcie drogi dla rowerów i pasa ruchu dla rowerów , przy czym ten ostatni to część jezdni przeznaczona do ruchu rowerów w jednym kierunku, oznaczona odpowiednimi znakami drogowymi. Znakiem oznaczającym pas ruchu dla rowerów w pierwszej kolejnosci musi być linia ciągła lub przerywana, oddzielająca pas dla rowerów od pasa dla innych pojazdów. Wewnątrz pasa może być umieszczony znak P-23 oraz inne, np. strzałki wskazujące kierunek. Natomiast w ustawie Prawo o ruchu drogowym nie występują inne "udogodnienia" dla rowerzystów, jak np. "kontraruch", znany w innych krajach. Wprowadzenie "kontraruchu" rowerowego na ulicach jednokierunkowych wymaga tam ustawienie odpowiednich znaków drogowych informujących przede wszystkim kierowców o takim ruchu. Polskie prawo drogowe ani nie zna pojecia "kontraruch rowerowy", ani tym bardziej katalogu znaków drogowych nie zna znaku informujacego lub ostrzegajacego przed ruchem rowerzystów w kierunku przeciwnym na ulicy jednokierunkowej. Takie znaki lub tablice informujące znane są np we włoskim prawie drogowym /niebieski znak informacyjny o drodze jednokierunkowej - biała strzałka, plus równoległa do niej strzałka w kierunku przeciwnym ze znakiem "rower'/. Bez wprowadzenia odpowiednich zmian w prawie "kontraruch rowerowy" na ulicach polskich miast nie ma prawa bytu. Oczywiście zmiany te muszą i mogą wprowadzić odpowiednie organy państwa, nie zaś jacyś cykliści-społecznicy.
Inne tematy w dziale Polityka
