Popiół Wezuwiusza , który zasypał Pompeje, przyniósł kres istnienia wspaniałego rzymskiego miasta i śmierć jego mieszkańców. Pozostawił potomnym wspomnienie po ich życiu, sztuce, codziennych zajęciach…Polska bylejakość pęta niczym kleista maź wszystko to, co jest ponadprzeciętne, twórcze, wybitne, wyróżniające się ponad mierność, nijakość, pospolitość. Czy wiedzą Państwo, iż słowo „bylejakość” ma w języku polskim aż 57 synonimów? Amatorszczyzna, brakoróbstwo, dyletantyzm, kiczowatość, niekompetencja, nieudolność, niefachowość, partactwo, przeciętniactwo, tandeta – to tylko niektóre z nich. I jakże przydatne do opisania wielu elementów otaczającej nas rzeczywistości.
Amatorszczyzna polityków, nie potrafiących stanowić dobrego prawa; brakoróbstwo firm, budujących nam drogi i autostrady; dyletantyzm namaszczonych politycznie członków zarządów spółek państwa; kiczowatość sztandarowych programów stacji telewizyjnych, w tym także TVP; niekompetencja urzędników różnych szczebli, w tym także tych najwyższych; nieudolność w przewidywaniu mogących wystąpić zagrożeń i niefachowość przy próbach ich opanowywania; partactwo legislacyjne i brak wyobraźni przy pisaniu ustaw ( np. kryterium cenowego jako najważniejszego przy zamówieniach publicznych); przeciętniactwo tych, którzy sami uważają się za elity; i otaczająca nas zewsząd tandeta, nie tylko made China.
I tylko poetów mieliśmy najwyższej jakości, potrafiących to wszystko znacznie wcześniej niż my zauważyć:
(…)widzę byle jakie działanie
przed byle jakim myśleniem
byle jaki Gustaw
przemienia się
w byle jakiego Konrada
byle jaki felietonista
w byle jakiego moralistę
słyszę
jak byle kto mówi byle co
do byle kogo
bylejakość ogarnia masy i elity
ale to dopiero początek*
*Fragment wiersza Tadeusza Różewicza „Przyszli żeby zobaczyć poetę” z tomiku „ Kup kota w worku” 2008 r.
