W przeddzień pierwszej rocznicy katastrofy pod Smoleńskiem, a jednocześnie w dniach wspominania po raz kolejny zbrodni katyńskiej z 1940 r., chciałbym krótko podzielić się z Państwem drobną refleksją i uwagami dot. sprawy pozornie odległej od wyżej wspomnianych.
Nie chcę oceniać działań czy komentarzy tej, czy innej osoby lub po prostu samej atmosfery, związanych z rocznicą tragedii smoleńskiej. Daję każdemu prawo do przeżycia tej rocznicy we własny sposób, uczczenia i wspomnienia ofiar wedle własnej woli.
Jednak nasuwa mi się refleksja, którą dzieliłem się już wielokrotnie - najlepsze, co możemy zrobić, to kontynuować dzieła tych, którzy zginęli 10 kwietnia 2010 r. Było ich wiele, były różnorodne. Dla mnie najbliższą jest inicjatywa mojego Ojca. Maciej Płażyński, jako Prezes Stowarzyszenia „Wspólna Polska”, zainicjował projekt powrotu naszych rodaków ze Wschodu. 12 kwietnia miał rozpocząć akcję zbierania podpisów pod projektem odpowiedniej ustawy…
Dzięki wsparciu wielu instytucji i osób dobrej woli, mimo jego tragicznej śmierci, jesienią ub. roku udało się ten projekt złożyć w Sejmie, poparty 250 tys. podpisów! Pomogło zapewne także wsparcie mediów. Dziś, w politycznych i medialnych zawieruchach, o całym projekcie mówi się mniej. Pytają mnie Państwo, jako pełnomocnika komitetu inicjatywy ustawodawczej w tej sprawie, co się dzieje z akcją, którą tak licznie wsparliście.
W grudniu ub. roku w Sejmie odbyło się pierwsze czytanie. Miałem zaszczyt zaprezentować obywatelski projekt ustawy o powrocie do Rzeczypospolitej Polskiej osób pochodzenia polskiego deportowanych i zesłanych przez władze Związku Sowieckich Republik Radzieckich. Na tym etapie projekt wsparły wszystkie kluby parlamentarne i został on skierowany do prac w powołanej celowo podkomisji nadzwyczajnej, składającej się z członków Komisji Spraw Wewnętrznych i Administracji, Komisji Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej. Obecnie jesteśmy już po pierwszych posiedzeniach, dyskusjach i pracach merytorycznych.
Przed nami jeszcze dużo pracy, ale w tych smutnych dniach rocznicy tragedii smoleńskiej oraz refleksji nad zbrodnią katyńską warto zdobyć się na odwagę pozytywnego myślenia - wierzę, że 10 kwietnia 2012 r. ustawa o solidarności z Polakami na Wschodzie, bo tak najkrócej można wyrazić jej cel i ideę, będzie uchwalona. Byłby to piękny pomnik.
