Ja, Janina Jankowska i nie-rząd

(Tłumaczenie na język polski notki pt. "Do rządzących")

Należę do tych konformistów, którym wisi, kto rządzi Polską, byle mnie powodziło się dobrze. Przeraża mnie wizja zmian, które w konsekwencji mogą zburzyć moje dobre samopoczucie – psychiczne i ekonomiczne, przede wszystkim. Nie wiem, co z tym Kamińskim, ale na wszelki wypadek stanę po stronie niezdecydowanych, którym wszystko jedno, byle tylko nikt nie sięgał po to, co nasze...

W ciągu tygodnia ‘nie-zawisłe’ media rozpętały burze w szklance wody o sprawy małe, a jednak w ich wyobrażeniu urastające do rangi konfliktu społecznego. Ja, przyznam szczerze, uległam tym emocjom, bo GW i radio TOK FM są według mnie wiarygodnymi źródłami informacji. I dlatego uwierzyłam, na słowo, że istotnie brakuje rozmowy ze społeczeństwem, choć jeszcze nie tak dawno to samo społeczeństwo zaufało nowemu rządowi dając mu manadat do władzy. Chyba mi coś odbiło, albo to pierwsze objawy sklerozy. Faktem jest, że nie wiem co PiS proponował w swoim programie podczas wyborów, bo w tym czasie koncentrowałam się na nauce szwoleżerki na dwóch koniach. Umknęły mi więc wszystkie postulaty reform, oparte o społeczne konsultacje.

Wyznam, że jestem niezwykle podatna na medialną manipulację – tu dojrzewałam, i stałam się jej tworem – dlatego trudno jest mi zająć obiektywne stanowisko. Każdą medialną prowokację biorę sobie do serca i przytulam do piersi, jak nowonarodzone niemowlę. Nie ma znaczenia, że ojcem jest dewiant, orwellowska świnia, czy sam Miller z kolegami...

Boję się, że temu nowemu rządowi, gdzie zasiada wielu mądrych, kompetentnych, wspaniałych ludzi, może udać się zmienić Polskę na lepsze, ale mnie sprowadzić na margines. Naprawa kultury - nadając jej status i obowiązek pielęgnowania tradycji narodowych; reformy szkolnictwa - z patriotyzmem w tle; weryfikacja sądownictwa – rodem z PRL-u, to wszystko wzbudza we mnie lęk, który dzielę ze wszystkimi zagrożonymi tymi zmianami...

Chyba za późno na rozmowę, bo mi się konie rozjechały...