Ludobójstwo Ukraińców nadal jest mało znane. Po upływie 76 lat krew ofiar zbrodni nadal wola o prawdę a wina prześladowców o ujawnienie.
1932r Stalin zażądał zwiększenia produkcji zboża na Ukrainie o 44%. Cel ten nie mógł być osiągnięty, nawet gdyby komuniści nie zniszczyli ukraińskiego rolnictwa poprzez wyeliminowanie najlepszych rolników oraz zapędzenie pozostałych do nędznych kołchozów. Żadna wieś w tym czasie nie była w stanie dać żądanego zwiększenia produkcji rolnej, która wielokrotnie przekraczała wydajność w najlepszych latach przed kolektywizacja.
Stalin wydal wtedy jeden ze swoich najokrutniejszych rozkazów w swojej ciemnej karierze: jeżeli chłopi nie osiągną wymaganego poziomu produkcji, należy im skonfiskować cale zboże. Jak to później opisał jeden z pisarzy sowieckich:
“Dla wykonania planu skonfiskowano wszystko bez wyjątku zboże, łącznie z ziarnem przeznaczonym na siew, karmę a nawet poprzednio uiszczona w zbożu zapłatę kołchoźnikom za ich prace.” Chłopom zabrano cala żywność jaka znaleziono w ich domach.. Jeżeli jakaś rodzina chłopska nie oddala wszystkiego, oskarżona została o kradzież własności państwowej.
Jeden z wieśniaków opisał następująco sposób w jaki “brygady” wpadały do wsi:
“Brygady chodziły od domu do domu. Pytali ile zboża mam dla rządu. Nie miałem nic. Odpowiedziałem im, ze jeżeli nie wierzą, niech obszukają obejście. Rozpoczynali przeszukiwania. Zaglądali wszędzie: do piwnicy, komórek, izb, na strych oraz na podwórku w chlewni, stodole, w stogach siana. Sprawdzali piece czy nie maja podwójnej ściany, za którą można było ukryć zboże. Wyrywali deski z podłogi i łamali belki, rozwalali podejrzane ściany, wywracali wszystko do góry nogami, przeszukiwali nawet ubrania. Konfiskowano nawet najmniejsza ilość nasion ukrytych np. w słoiku na siew wiosenny, oskarżając właściciela o ukrywanie żywności przed władza państwowa.
Każda rodzina, która chciała przetrwać, musiała ukryć trochę żywności w rożnych miejscach, ale brygady dochodziły z czasem do takiej wprawy, ze znajdowały ja w najdziwniejszych miejscach. W rezultacie nastąpił straszliwy głód, który kosztował Ukrainę miliony ofiar w czasie surowej zimy 1932-33. Błagano sąsiadów nawet o obierki z ziemniaków. Pozostawiono wprawdzie nieco żywności w kolektywach, ale w sierpniu 1932r partia komunistyczna uchwaliła prawo, według którego za kradzież własności społecznej groziła kara śmierci. Miejsca gdzie przetrzymywano żywność otoczone były drutem kolczastym oraz wieżami wartowniczymi, z których natychmiast strzelano do ludzi usiłujących ukraść trochę zboża dla głodujących rodzin. Zginęło w ten sposób tysiące wieśniaków.
Nie mogąc znaleźć żywności, jedzono nawet liście, chwasty, korę z drzew, insekty. Amerykański dziennikarz Thomas Walker opisywał następująca sytuacje: “Dwadzieścia mil na południe od Kijowa znalazłem się we wiosce, gdzie ocalało z głodu jakieś 40 osób. Zjedzono wszystkie psy i koty. Wszystkie konie krowy zostały skonfiskowane i przekazane kołchozom. W jednym z domów gotowano cos w kotle, co było trudne do określenia, wystawały jakieś kości, chwasty a nawet podeszwa od buta. Ci ludzie wpatrywali się łapczywie w garnek a ich twarze wyrażały stan ich głodu. Dochodziło nawet do kanibalizmu i morderstw na skutek glodu.
Wielu wieśniaków próbowało opuścić wieś udając się do dużych miast jak Kijow, gdzie były fabryki i żywność, ale w grudniu 1932r. komuniści wprowadzili specjalne przepustki, bez których nie można było otrzymać pracy w mieście bez pozwolenia partii. Praktycznie wszystkim wieśniakom odmawiano takiego pozwolenia.
Niektórzy chłopi chcieli wyjechać do Polski, Rumunii lub nawet do Rosji gdzie nie było głodu, ale emigracja była całkowicie zakazana. Na stacje kolejowe zawsze przychodziło dużo głodujących ludzi, którzy błagali pasażerów o rzucenie prze okno kawałka chleba. Straż GPU natychmiast ich usuwała, często razem z ciałami tych, którzy zmarli z głodu.
HISTORIA KŁAMSTWA
George Bernard Shaw, któremu sowieci zorganizowali starannie zaplanowana podroż po Związku Radzieckim, pisał w 1932r. “Nigdzie w Rosji nie widziałem głodnego człowieka, młodego czy starego.”
W Stanach Zjednoczonych organizacje Amerykanow pochodzenia ukrainskiego, takie jak Ukrainian Congress Committee of America (www.ucca.org), Ukrainian Genocide Femine Foundation (www.ukrainiangenocide.com) i inne działały uparcie na rzecz upamiętnienia Holodomoru.
W ubiegłym roku obchodzono 75-lecie głodu na Ukrainie a Izba Reprezentantów Kongresu USA uchwaliła deklaracje potępiająca to ludobójstwo. Obecnie UCCA przygotowuje akcje (przy poparciu The New American), majaca na celu odebranie nagrody Pulitzera Walterowi Duranty’emu.
James Perloff
THE NEW AMERICAN, February 16, 2009
(z angielskiego tłumaczył Stanley Sas)
Dokumentacja WIKIPEDII
Stanowisko Polski Sejm Rzeczypospolitej Polskiej oddał w 2006 roku cześć ofiarom głodu oraz uznał głód za akt ludobójstwa
UCHWAŁA Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 grudnia 2006 r.
w sprawie uczczenia ofiar Wielkiego Głodu na Ukrainie
„Sejm Rzeczypospolitej Polskiej łącząc się w bólu z bliskimi ofiar Wielkiego Głodu na Ukrainie, który w latach 1932-1933 kosztował życie miliony mieszkańców ukraińskich wsi, potępia totalitarny reżim odpowiedzialny za to ludobójstwo.Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyrażając swoje najgłębsze współczucie obywatelom Ukrainy, pragnie dać wyraz nadziei, że pamięć o ofiarach tej zbrodni pozostanie przestrogą przed wszelkimi formami totalitaryzmu, który jakże boleśnie dotknął XX-wieczną Europę, w tym szczególnie Polaków i Ukraińców”.
MARSZAŁEK SEJMU
Marek Jurek
Wstrząsające lektury
Publikacje Salonu 24
Działam głównie w samotności piszę pracuję - staram się robić to co lubię. Poszukuję nowości przy pewnym konserwatywnym podejściu i racjonalnym spojrzeniu - ale nie omijam słowa fantazja. lex brevem esse oportet quo facilius ab imperitis teneatur - przepis prawny powinien być zwięzły, aby ludzie z nim nie obeznani tym łatwiej go przestrzegali, łatwiej mogli go zapamiętać ------------------------
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
