Dzisiejsze czytania zastanawiają. Myślę o zdradzie.
Judasz. Potocznie zwany zdrajcą.
Wszyscy wiemy, co zrobił. Ale mało kto pamięta - dlaczego?
Dlaczego jeden z uczniów Jezusa, który był najbliżej, który codziennie słuchał Mistrza - wydał jego miejsce pobytu i sprzedał go za 30 srebrników? A potem próbował odkręcić całą akcję, i w efekcie nic z tego nie wyszło. Skończył marnie...
Judasz miał wizję. Nie do końca zgodną z prawdą o Jezusie. Judasz myślał, że... miał nadzieję, że... i oczekiwał,iż...
Jezus miał wypełnić jego marzenie o władzy, bogactwie, o pragnieniu wolności.
Badacze tej historii czasami piszą, że Judasz chciał sprowokować Jezusa, postawić Go pod ścianą. Zobaczyć, co zrobi, czy się uwolni, zademonstruje moc i chwałę wobec oprawców. Inni nie mają złudzeń, że Judasz po prostu zwątpił w Mistrza, a przy okazji chciał zarobić na awanturze o Syna Boga. Niestety nie do końca wierzył, że Jezus zgodzi się na śmierć. Nie wiedział, że to jest właśnie plan Boga.
Dzisiejsza scena biblijna poprzedzona jest tekstem, który zawiera myśl proroka Izajasza: "Pan Bóg mnie obdarzył językiem wymownym, bym umiał przyjść z pomocą strudzonemu, przez słowo krzepiące. Każdego rana pobudza me ucho, bym słuchał jak uczniowie. Pan Bóg otworzył Mi ucho, a Ja się nie oparłem ani się cofnąłem."
Izajasz mówi o Jezusie. O sile nadziei, o mocy wiary. O prawach nadnatury, jakie ludziom nie mieszczą się w głowach.
O tym, kim naprawdę jest Jezus z Nazaretu.
Czasami mamy wobec Boga wiele wymagań, oczekiwań, proponujemy Mu nasz plan i żądamy, by go spełnił. Jakby był dobrą wróżką, co do której mamy życzenia, marzenia...
Tymczasem to Bóg marzy o naszym wolnym sercu, o tym, abyśmy potrafili uwolnić się od złudzeń, strachu, z więzienia naszych poglądów. Jezus siedzi z uczniami przy stole i mówi cicho, bez kamer i rozgłosu. Zaprasza w trudną podróż. Ostrzega i uprzedza o trudnościach.
I Judasz wychodzi. Nie może się pogodzić z mądrością i planem Boga. Nie z tego świata.
A Ty?
Zostajesz czy wychodzisz?
Nie mądrość świata tego
