Ciało i słowa

Filmy Patrice’a Chéreau są uznawane za kontrowersyjne.

Polska wikipedia podaje:
jego styl filmowy można określić jako rodzaj bardzo cielesnego realizmu poszukującego poprzez to odpowiedzi na bardzo istotne pytania dotyczące etyki, psychologii i egzystencji. Ot, syntetyczna charakterystyka.

 

Nie powiem, żeby jego filmy jakoś szczególnie zapadły mi w pamięć. Dotyczy to „Królowej Margot”, sztandarowej „Intymności” czy też „Jego brata”, który obejrzałem na Festiwalu Nowe Horyzonty w Cieszynie, bodaj w 2004 r.

 

Bliższy jest mi wywiad z reżyserem, zamieszczony w ostatnich Wysokich Obcasach (dodatku do Gazety Wyborczej).

 

 

Poniżej, wyrwane z kontekstu pytań,
celowo przycięte, wypowiedzi Chéreau.

 

 

"Należałoby postawić pytanie, dlaczego w ogóle ludzie decydują się na to, żeby być ze sobą. Jeśli głównym powodem łączenia się w pary jest ucieczka przed samotnością, potrzeba dowartościowania się albo nierealne oczekiwania wobec partnera w sferze emocjonalnej lub przekonanie, że można kimś zawładnąć, wychować go, to prędzej czy później taka sytuacja stanie się źródłem konfliktów lub cierpienia. Co nie znaczy, że ludzie się rozstaną. Często właśnie takie toksyczne związki są trwałe".

 

"Kiedy czerpię inspiracje z własnego życia, to po to, by tych ludzi, którzy siedzą we mnie, ich lęki, obsesje, frustracje po prostu wyrzucić z siebie, jakoś oswoić, ale przede wszystkim lepiej zrozumieć. Każdy mój film to taka pieczątka ku przestrodze".

 

"Przez zachłanność, pragnienie odkrycia czyjejś tajemnicy łatwo jest zniszczyć piękno …potrzeby odkrywania tajemnic niszczą relacje.."

 

 

"(…) Bo wbrew stereotypom język, mowa wcale ludzi do siebie nie zbliża, pozwala raczej im się ukrywać poza słowami, oddala ich od siebie. To ciało i jego reakcje są bardziej wiarygodne i szczere."

 

"Dlatego pewnie mimo niewiary w Boga wciąż jestem chrześcijański w myśleniu. Mam nieustające poczucie winy. Nie zawsze potrafię się cieszyć chwilą, zwłaszcza w sytuacjach intymnych. Mam wyrzuty sumienia. I co gorsza, wiem, że to idiotyczne, ale silniejsze ode mnie."

 

 

Szukałem w sieci fotosu z filmu „Jego Brat”, przedstawiającego scenę w szpitalu, ciało przygotowane do golenia przed operacją (scena golenia trwa w filmie bardzo długo), ale nie znalazłem.