Weź na kolana Boga

W mętnej wodzie i na bagnach żyją najprzeróżniejsze stworzonka.

Roślinę - mogę rozumieć jako byt, który trwa, ale się nie wyraża. Byt niemy, byt któremu nie można zarzucić jakiejkolwiek winy w tym, że jest jaki jest. Byt, który rozczula. Nie tylko rośliny mają ten walor - w jeszcze większym stopniu mają go przedmioty martwe (materia nieożywiona) - dajmy na to: pluszowe zabawki, drewnanie figurki albo cynowe żołnierzyki.

One są jakoś wrzucone w świat - zupełnie bezwolnie i zupełnie bezbronnie. To tak jakby dziecko bez rąk i nóg mogło tylko patrzyć, patrzyć wprost przed siebie, nie mogąc uciec ani podjąć jakiejkolwiek decyzji. A do niego, krok po kroku, kroczek po kroczku, zbliżałby szaleniec z brzytwą w dłoni. Na pluszowej zabawce przyszyta na zawsze cekinowa łza, na drewnianej figurce wyrzeźbione na zawsze przerażenie, cynowy żołnierz na zawsze śmiertelnie ranny w bitwie.

Już piesek ma lepiej..Choć:

Cierpienie zwierząt jest niewytłumaczalne i nieprzebaczalne. Bo gdzie była ich wina i ich Pandora. Gdzie miałyby tłumaczyć swoje przetrącone żebro, rozgniecioną wątrobę, spływający posoką oczodół, kogo znienawidzić by sycić żądze i żywić uczucie a nie zwyczajnie się bronić, jak ofiarować to cierpienie za zbawienie własnej kociej czy psiej duszy lub zbawienie wszystkich kundli w okolicy.

Zanim zniknie w oceanie 
struty ropą śledź ostatni, 
a ostatnie trawy źdźbło przykryje pył. 
Zanim w leśniczówce "Pranie" 
gigantyczny motel stanie, 
zanim ciszę leśną zmąci jazgot pił. 
Zanim zniknie pod betonem osiedlowych skwerków reszta, 
a w piwnicy odda ducha szara mysz. 
Zanim wszystko, co zielone, 
co w pachnącej trawie mieszka 
rozniesiemy na podeszwach 
wzdłuż i wszerz: 

- Do serca przytul psa, 
weź na kolana kota, 
weź lupę, popatrz - pchła! 
Daj spokój, pchła to też istota. 
Za oknem zasadź bluszcz, 
niech się gadzina wije. 
A kiedy ciemno już i wszyscy śpią: 
matka śpi, ojciec śpi, 
babcia śpi, córka śpi, żona śpi 
- zapylaj georginię! 

Nim zatruje aerozol 
nocne życie morskim światom 
i przesłoni góry ciąg dymiących hałd. 
Nim słowiki i skowronki 
stracą głosy i umilkną 
w metalicznym ryku rozwydrzonych aut. 
Nim karmiona sztucznie krowa 
da zielone, sztuczne mleko, 
zanim wzruszysz się wąchając sztuczny kwiat. 
Zanim naturalny erzatz 
w krew ci wejdzie tak daleko, 
że polubisz plastikowy, 
śmieszny świat. 

- Do serca przytul psa, 
weź na kolana kota. 
Weź lupę, popatrz - pchła! 
Daj spokój, pchła to też istota. 
W jeżyny nura daj, 
lub usiądź na mrowisku. 
To może nie jest raj, 
lecz trwaj tam, trwaj, 
w jeżynach trwaj - 
wiosna, maj, a ty trwaj, 
a ty trwaj, 
bo to jest w końcu wszystko! 

(J.Kaczmarek, J.Skoczylas 
"Do serca przytul psa") 

(georginia?)

Zabawne, ale mając lat kilka
(no nie wiem..z 6,7,8?)
jak leciała ta piosenka zamiast:
- Do serca przytul psa, weź na kolana kota.
słyszałem zawsze:
- Do serca przytul psa, weź na kolana Boga..


W jeżyny nura daj,
lub usiądź na mrowisku.
To może nie jest raj,
lecz trwaj tam, trwaj,
w jeżynach trwaj -
wiosna, maj, a ty trwaj,
a ty trwaj,
bo to jest w końcu wszystko!

paranoja, po edycji ciągle nie widać zdań, które widać w trakcie edycji.
:D