Browar założył zakon Jezuitów w 1715 r. we Lwowie na terenie przekazanym na ten cel przez księcia Stanisława Potockiego. Po kasacji zakonu browar przeszedł w ręce prywatne, m.in. Roberta Dohmsa, a w 1897 r. stał się własnością spółki Lwowskiego Towarzystwa Akcyjnego Browarów, założonej przez Jana Kleina. W początkach XX w. browar rozbudowano, powstała m.in. słodownia i warzelnia, fermentownia oraz pomieszczenia filtracyjne. Browar stał się jednym z największych przedsiębiorstw tego typu w Austro-Węgrzech.
W okresie międzywojennym przedsiębiorstwo produkowało m.in. następujące marki: Bok, Eksport, Leżak, Marcowe, Podwójne słodowe i Porter Imperial. Oprócz browaru Spółka posiadała fabrykę sztucznego lodu oraz fabrykę wód mineralnych „Kotwica”. Posiadała oddziały w Brodach, Równem i Warszawie. Produkcja roczna wynosiła 300 000 hl. Spółka była notowana na giełdach we Lwowie oraz w Wiedniu.
Pod koniec lat 30. XX w. Radę Nadzorczą Spółki tworzyli: dr Marcin August Szarski (prezes), dr Henryk Aschkenazy, Ludwik Żeleński, dr Jerzy Klein, dr Izydor Kreisberg, dr Józef Parnas, Jan Weinmann i Gustaw Weintraub, a w Zarządzie zasiadali Arnold Schneider oraz Roman F. Schaff. Kapitał zakładowy Spółki wynosił 6 000 000 zł, podzielony na 60 000 akcji o wartości nominalnej 100 zł.
Akcja na okaziciela Lwowskiego Towarzystwa Akcyjnego Browarów o wartości nominalnej 100 zł z dnia 7 lutego 1925 r.
Źródła:
Kulewski A.: Lwów. Przewodnik Oficyna Wydawnicza „Rewasz” 2006.
Poskier E.: Dzieje lwowskich browarów – czas lwowskich piw, www.nsik.com.pl
Rocznik polskiego przemysłu i handlu 1938. Polska Spółka Wydawnictw Informacyjnych, Warszawa 1938.
Wilczek M.T.: Papiery wartościowe przemysłowych spółek akcyjnych dwudziestolecia międzywojennego. Wybór, UE Katowice 2016.
