Ciekawe, czy ludziska w nieskończoność nabierać się będą na czcze formułki skrywające to,co niby wszyscy wiemy (i to oczywiście: http://mark-de.blogspot.com/ ).
"Komorowski oficjalnie zaprzysiężył nowy rząd Donalda Tuska. - Gratuluję i życzę powodzenia, bo sukcesy rządu to sukcesy całego narodu -powiedział w krótkim przemówieniu Komorowski. Tuż potem wręczył on Tuskowi symboliczny prezent - biało-czerwony szalik, który wcześniej, w trakcie kampanii prezydenckiej, otrzymał od lidera Platformy Obywatelskiej. (...) W 2007 roku ten sam szalik w barwach narodowych trzymał w rękach Donald Tusk, gdy świętował wyborczy sukces swojego ugrupowania w wyborach parlamentarnych."
"w obliczu majestatu Polski wszyscy jesteśmy tylko i wyłącznie jej sługami".
Chcę powiedzieć - w imieniu własnym, w imieniu nowego rządu, wszystkich bez wyjątku ministrów tego rządu - że ten serdeczny patronat Polaków nad naszymi staraniami o to, żeby Polska była coraz silniejsza, była coraz bezpieczniejszym domem dla Polaków, że ten patronat jest także dla nas wielkim zobowiązaniem - zaznaczył Tusk."
No to po tej pompatycznej ściemie możemy wrócić do rzeczywistości, czyli poharatać w gałę i dożynać watahy. Donek tymczasem na urlop, bo i tak rządzi Bielecki z Bonim, Arabski przynosi instrukcje, a Graś jak zwykle popilnuje drzwi i przeprosi jakby co w swoim narodnym jazyku. Wy Bronek też się dostatecznie zmęczyłiście powtarzaniem wyuczonych formułek i wręczaniem ksero konstytucji z wikipedii, więc spocznijcie.
http://wiadomosci.onet.pl/raporty/rzad-donalda-tuska/nowy-rzad-zaprzysiezony-zaskakujacy-prezent-dla-tu,1,4910223,wiadomosc.html
a przed nami:
http://www.blogpress.pl/node/7042
linki do książki FYMa Czerwona strona księżyca: fymreport.polis2008.pl 65,2 MB 88 MB ebook 147 MB Zwolennikom Platformy i Komorowskiego
Jestem poetą. To znaczy nazywam rzeczy imieniem:
na świat mówię - świat, na kraj - Ojczyzna,
czasem mówię chmurnie na durniów - durnie.
Tadeusz Borowski
Kiedy jednak długi szereg nadużyć i uzurpacji, zmierzających stale w tym samym kierunku, zdradza zamiar wprowadzenia władzy absolutnej i despotycznej, to słusznym i ludzkim prawem, i obowiązkiem jest odrzucenie takiego rządu oraz stworzenie nowej straży dla własnego przyszłego bezpieczeństwa.
Deklaracja Niepodległości Stanów Zjednoczonych
Być może kiedyś będę zmuszony pragnąć klęski mego państwa, a to w przypadku, gdy przestanie całkowicie zasługiwać na dalsze trwanie, gdy nie może już być żadną miarą uznane za państwo sprawiedliwości i prawa - krótko mówiąc, gdy zaprzeczy swej naturze państwa. Ale taka decyzja jest decyzją przerażającą; nosi ona nazwę "obowiązku zdrady."
Paul Ricoeur "Państwo i przemoc"
kontakt: okolice@o2.pl
Discover the playlist Asa with Asa
NAJWIĘKSZY TEATR ŚWIATA
Siedzę na twardym krześle W największym świata teatrze Patrzę i oczom nie wierzę Nie wierzę, ale patrzę Przede mną mroczna scena Nade mną wielka kurtyna A przedstawienie zaraz się zacznie Codziennie się zaczyna Tragiczni komedianci Od tylu lat ci sami Niepowtarzalne stworzą kreacje Zamieniając się znowu rolami Ten, który dziś gra króla Do wczoraj nosił halabardę A jutro będzie tylko błaznem Prawa tej sceny są twarde Premiera za premierą Pomysłów nie zabraknie Publiczność zna ich wszystkie sztuczki A jednak cudów łaknie Po każdej plajcie antrakt A po nim znów premiera I jeszcze większa plajta A teatr nie umiera Siedzę na twardym krześle w największym świata teatrze Patrzę i oczom nie wierzę Nie wierzę, ale patrzę A obok mnie w milczącym tłumie w cieniu tej wielkiej sceny Artyści cisi i prawdziwi Artyści niespełnieni Nie zagram w tym teatrze Nie przyjmę żadnej roli. A serce, a co z sercem A niech tam sobie boli I każdy nowy sezon Niech będzie jak pokuta Stąd przecież wyjść nie można Więc siedzę jak przykuta Do tego właśnie miejsca W największym świata teatrze. Patrzę i oczom nie wierzę Nie wierzę, ale patrzę Pode mną smutna ziemia Nade mną nieba kurtyna Więc czekam aż Reżyser Niebieski Ogłosi wielki finał. Nie wierzę, ale patrzę
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
