Kamikaze umysłowi

   Całą prawdę publicznie powiedzą w blogosferze umysłowi kamikaze  bez względu na konsekwencje - pod własnym nazwiskiem. Ta ciekawa myśl Tadeusza Korzeniewskiego, inspirowana samobójczymi żołnierzami Japonii w II wojnie a ostatnio bojownikami islamu w starciu z obcą potęgą, przeszła niezauważona w dyskusji o anonimowości blogera:

http://tadeuszkorzeniewski.salon24.pl/106396,anonimowosc-blogera

   Przypomina mi się pomysł Tadeusza Konwickiego z "Małej Apokalipsy". Była to współczesna powieść napisana pod koniec PRL i wydana w obiegu podziemnym. Autor miał wizję zjazdu partyjnego, gdzie mówcy wchodzili na trybunę i zamiast przemawiać rozbierali się do naga. To pozorne szaleństwo było przejawem odmowy organizmu udziału w kłamstwie reżimu, ale też świadczącym o braku języka protestu wewnątrz oficjalnego nurtu komunizmu, w którym można prowadzić debatę. Czy nasze życie publiczne jest już tak zakłamane? Nie mam pewności, ale przecież wiadomo, że nie widać udanego kłamstwa.

   Oczywiście Korzeniewskiemu chodzi o coś więcej - nie tylko o protest ale o mówienie całej prawdy językiem racjonalnym. Ciśnienie kłamstwa stanie się nie do zniesienia dla jednostek dojrzałych moralnie i umysłowo. I wtedy nam powiedzą,  jak jest.  Szaleńców zrobi z nich dopiero policja myśli, według rusko-bolszewickiej tradycji "psychuszki". 

   A kim jest Tadeusz Korzeniewski? Teraz jest emigrantem, i jak mi się wydaje, kandydatem na kamikaze. A był znakomicie zapowiadającym się pisarzem pod koniec lat 1970-tych. Chyba nie wytrzymał kłamstwa w Polsce. Siedzi teraz w Seattle zamiast w Warszawie - przyczynek do listy strat stanu wojennego.