Piętnastu gniewnych ludzi

 Z każdym dniem widać coraz wyraźniej, że posłowie PiS, którzy utworzyli nowy klub parlamentarny postąpili słusznie i historia przyzna im w przyszłości rację.

Jak wiadomo partia Jarosława Kaczyńskiego jest opozycja słabą, mało merytoryczną, żałosną, a co najgorsze, właśnie przez to Tusk nie ma z kim przegrać.

To nie z powodu zagrożenia dla obecnej władzy, ale na skutek słabości Jarosława Kaczyńskiego i jego opozycyjnej nieudolności „autorytety” skupione wokół Gazety Wyborczej nawoływały do delegalizacji PiS-u.

Ja to doskonale rozumiem. Nie po to Adam Michnik siedział w więzieniu, aby dzisiaj świat szydził z polskiej demokracji, w której nie ma porządnej opozycji, której oddech na plecach mógłby poczuć obóz rządzący.

Dzięki ruchowi Joanny (dziś Joasi)  Kluzik-Rostkowskiej, Pawła Poncyliusza, Marka Migalskiego i spółki honor polskiej demokracji został uratowany. Odetchnęli też najwierniejsi przyjaciele Polski, o czym świadczą radosne trele niemieckiej i rosyjskiej prasy cieszącej się z tego, że w Polsce nareszcie jest opozycja jak się patrzy, czyli z prawdziwego zdarzenia.

Skoro już powstał ten skarb, czyli Polska dorobiła się opozycji prawdziwej, to trzeba ten skarb pielęgnować, dopieszczać i hołubić, aby broń Boże nie dostała kataru, kolki czy innej dolegliwości. Musi być zdrowa jak rydz i się rozmnażać.

Dlatego też Monika Olejnik spija ze słodkich ust Joasi jej opozycyjne nieprzejednanie, a Jarek Kuźniar cieszy się jak małe dziecko, że w końcu Tusk zyskał prawdziwego rywala.

Schetyna szybciutko przydzielił swoim śmiertelnym wrogom dwa przytulne pokoiki w sejmie, podłączył im faksy i telefony, dał dostęp do morza, czyli miejsce w pierwszym rzędzie sejmowych ław, a teraz wspólnie z TVN24 myślą o stanowisku wicemarszałka sejmu dla PJN, choć ci jeszcze nawet się z taką prośba do władz parlamentu nie zwrócili.

Trwa, więc w najlepsze ciepły chów opozycyjnych twardzieli, a w razie gdyby ktoś ubył z tej piętnastki gniewnych ludzi to zapewne PO i SLD wyczarterują dla Pani Joasi jakiś swoich parlamentarzystów gdyż demokracja potrzebuje jak kania dżdżu prawdziwej i groźnej opozycji.

Istnieje jednak pewne zagrożenie dla owego ze wszech miar pożądanego w demokracji procesu.

Jest realne zagrożenie, że media i rządzący zagłaszczą tych piętnastu twardzieli na śmierć.