Jarka Gowina rzucimy na odcinek sprawiedliwości

 Podczas drugiego głosowania nad kandydaturą Wandy Nowickiej na stanowisko wicemarszałek sejmu, Jarosław Gowin, zatrudniony przez Donalda Tuska do roli „wiernego katolika”, albo jak mówią złośliwcy, „dobrego ubeka”, wyszedł z sali plenarnej. 

Nie wiadomo do dzisiaj czy oddawał w tym czasie mocz, czy może odmawiał zdrowaśkę w trwającej w Polsce Krucjacie Różańcowej za Ojczyznę.

Skoro kobieta żyjąca zupełnie nieźle dzięki dobrze płatnej roli w „ Krótkim filmie o zarabianiu na zabijaniu”, startuje w wyścigu do tak ważnej funkcji w państwie to oczywiście sztandarowy katolik, Gowin nie mógł opowiedzieć się ani „za”, ani „przeciw”, a tym bardziej się wstrzymać. Tak, więc ja stawiam na mocz, czyli nagły nacisk na pęcherz.

Wieści, że właśnie posiadacz słusznego wzrostu, szklistego wzroku i długich, łopoczących w rytm kanonów wiary rzęs, poseł Gowin, ma zostać ministrem sprawiedliwości, nie zaskakuje.

Nikt, bowiem lepiej Polakom nie wyjaśni potrzeby ograniczania wolności zgromadzeń czy położenia tamy zalewowi pornografii w Internecie, a przy okazji chamskim atakom na układ rządzący Polską.

Jednym słowem, jeżeli przez najbliższe lata ktoś będzie zrywał nam paznokcie i sadzał na taboret postawiony do góry nogami, to błyskawicznie pojawi się empatyczny katolik Gowin z okładami z lodu, gorącą herbatką i cygarem.