Metafory ze snu - Część XVI

METAFORY ZE SNU - część szesnasta

Dział: Kultura Temat: Literatura


Aforyzmy Zygmunta Jana Prusińskiego

* * *

Poeta lgnie za swoim ja -
a to ja to nie ty
kobieta nie doszła
nie pokochała go w rannej modlitwie.

* * *

Podobno ostatnio widziano twórcę
szlakiem sosnowych ścieżek
miał coś pod pachą
ale nie wiadomo co -
jakby poszedł z tajemnicą w ciemność.

* * *

Zwlekam trochę by ci powiedzieć
ze wschodnim błękitem kiedy ranek
pokona noc jak to bywa w przyrodzie
że wszyscy pokonują coś lub kogoś
w swej wrodzonej poniekąd naturze.

* * *

Najpierw maluję obraz nie mając wcale
zamiaru ukończyć go tak jak to czynią
malarze wedle swoich inspiracyj
bo zawsze mogę coś domalować
choćby jakąś różę na twoim łonie
a każda będzie w innym kolorze.

* * *

To może budzić niepokój a może
zastanowienie w czasie określonym
że ty i tak masz różane szczęście
błogosławione nie tylko przez Boga
co i przez inne dodatki zewsząd
kiedy na klonach zawieszam wiersze
a w nich tryska czułość zamierzona.

* * *

Odpowiadasz mi kulturą i kobiecym
zapachem i nie przez kwiat namalowany
to także moja innowacja bywać tam
i doglądać porannym Wojownikiem.

* * *

Muzyczna jesteś we mnie.
Oprowadzam cię po parkach muzycznych,
rozkochany w tobie niebieski ptak.

* * *

Piszę słowa do piosenki
o twoich piersiach -
wciąż uśmiechnięte
gdy się zbliżam do nich.

* * *

Ubieram cię w nagość muzycznej synkopy,
zboże i pszenica choreografię układają z tobą.

* * *

Tańczysz bosa dla mnie
wzdłuż mego cienia w słońcu -
odbieram kolorowy zapach
piję pot z twego czoła.

* * *

Muzyczna jesteś tej wiosny,
więc piszę o purpurowej miłości.

* * *

Pobudki, jak wyczyn wstawania spod ciepłej kołdry,
gdzie tak blisko moje kształty dotykasz myślami,
krótkie spojrzenie w lustrze – oczy otwarte
a sen wysycha przy otwartym oknie,
wychodzisz rozpieszczona i wiesz
jak rozpoczniesz dzień.

* * *

W chmurach twoje rzęsy namalowane
słoneczny rozmiar – a w akwarium złote rybki,
zbliża się chwila spotkania pod radosnym dębem,
rozwijasz umiejętnie skrzydła poezji
i piszesz wiersz kolorami uczuć
bym mógł cię rozebrać pocałunkami.

* * *

I tak spać nago – by od jutra układać kwiaty w wazonach.

* * *

Kupiłem ci jagodzianki z jabłkami w miodzie
nie ukradłem róż od sąsiada -
płynąłem z tobą zupełnie inny
to mój stan jakbym od nowa uwierzył
że warto trzymać twoją rękę.

* * *

Przetrwaliśmy do zachodu słońca
w kolorze żółtym obłaskawiałem
czas dla mnie szczególny -
jakby otworzyła się księga
by wpisywać w niej słowa
spowiedź miłości na twych udach.

* * *

Bądź zawsze moim aniołem
jestem zupełnie inny w czwartek
przytulę cię tysiąc razy
a w piątek jeszcze lepszy
pouzupełniam dobroć w szczelinach.

* * *

Otoczę dobroć bycia razem w sobotę
by w niedzielę odpoczywać w trawach.

* * *

A nad borem szept poezji
Nie będę wchodził w kolizję, przyroda
ma swoje prawa – układa się światło,
a porost drzew przy stawach nie milczy.

* * *

Zaczekam na ostatnie słowo – ureguluję
czas wiersza nad potokiem dla kobiety,
która wciąż czeka że przeniosę ją do snu.

* * *

Moje kamienie to życie
Zbieram kamienie jak modlitwy złożone
na skrzydłach, ptak biały odleci tam
przenieść wieści za ostatni słoneczny las.

* * *

Każdy kamień to inny blues w kolorze,
zrywam jesienie dawno zapomniane –
jest czas zastanowić się nad jutrem.

_________________________________________________

Zobacz galerię zdjęć: