Sen miłości - Część III - blog Zygmunt Jan Prusiński

SEN MIŁOŚCI - część trzecia

Dział: Kultura Temat: Literatura

Zygmunt Jan Prusiński

DZIEWCZYNO UCIEKAJ OD MIESZCZAŃSTWA !

Małgorzacie Najwer

Przytul się do drzewa Małgorzato!
- Ja w tym drzewie jestem...!

Nie będę zmieniał ani swoich powab
ni ulubionego koloru i przed tobą i za tobą.

Uklęknę przed twym ciałem i będę kochał -
tak mnie uczyła Matka - Ziemia na tej ziemi.

Dla mnie bawełnianą sukienkę zrzuć z siebie -
stań się czynną i brzezinową dziewczyną.

Oparta o brzozę przechodzisz na drugą stronę drzewa,
i ja tam jestem w środku i piszę o twarzy dziewczyny.

Jestem tuż obok ciebie - jestem,
uczę się kochać twego widoku na trawie.

Dziewczyno uciekaj od mieszczaństwa,
ucz się rozmawiać z przyrodą i ze mną.

WE ŚNIE PRZYTULISZ MNIE

Małgorzacie Woźniak - Zdrojewskiej

- Kocham poetkę jak drzewo kocha ziemię.

Lubię na ciebie patrzeć w nagim śnie.
Jesteś taka ujmująca - zostałbym w tobie
i sto lat gdybym mógł być taki wojowniczy.

Przechodzę koło twoich snów. Cicho,
Czasem podejdę, ucałuję szelestem ust.
Drgasz wtedy tak jakby mucha usiadła.

Może pomyślałaś o mnie intymnie...
Byłbym szczęśliwy z tobą znaleźć
podkowę na mało uczęszczanej drodze.

Świt ci oczy budzi. Obok na ścianie
zawieszone wczorajsze myśli.
Wiesz nawet Małgorzato, gdzie wiersz
niedokończony zawiesiłaś. Na puentę czeka.

MOJA BIAŁA DAMO - DOBRANOC !

Gabrieli Sieradzkiej

Zobacz Gabrielo jak się wiosna męczy -
nie zagram o nią dzisiaj czy jutro w karty.
- Jak to się mówi w szczerym polu jest
twoja smuga na ścieżce; cień tańczy.

A przecież chcę całować twoje stopy,
roznamiętnić uda samym ciepłem słów.
I muskać twój brzuch, twoje łono rwące,
tak jak więzień zza krat gotowy uciec.

Moje potrzeby tak znikome jak cień
znika czasem za mną czasem przede mną.
Oswajam się z ciałem kobiety - która
do mnie nie należy - męczy mnie akord.

Omijam czasem kałużę - nawet
nie przeglądam się - znam przecie siebie,
wedle zasad miłości i pożądań.
Dlatego nie mówię ci "Dobranoc"!

Nigdy ci nie mówiłem "Dobranoc" -
dlatego że to sztuczna ekspansja.
Siedzę w gąszczu porosłych myśli -
są mi one wieczne i zawsze wierne.

ZAKOŁYSAŁ WIATR W TYCH PIERSIACH

Marcelinie Kownackiej

Ułożę jędrne piersi w swych dłoniach,
będą grzeczne jak ciche dzwonki.
One się naprawdę cieszą - a ty
odbierasz mnie polnym szmerem.

Marcelino z koszykiem truskawek,
zatrzymaj swój cień na brzegu rzeki.
W trzcinach ukryjemy naszą nagość.

Zaczepiam twój urok mijania,
słyszę dźwięk gorących piersi.
Pozwolisz że będę je całował -
obolały blues wraca z lasu.

Jędrność w blasku dnia.
Ruszasz biodrami tańcząc,
przyglądam się chmurom.

WIECZORNA AMBIWALENCJA CUDÓW

Magdzie Siudy

Lampy przydrożne, kamienie polne,
ptaki wędrowne zapraszam na koncert.
W jednym rozdziale jest tyle piękna;
spontaniczność się w nas rozbiera!

Roztopy i Potopy w ludziach.
Szkli się pęknięta rysa w słońcu.
Obiegłem całe ciało w wieczorowej sile,
zaprosiłem do miłości - światło.

Magda namiętna oczekuje fal.
Biodrami porusza się i gra etiudy.
Wiolonczela nie skarży się na dźwięk,
potrafi podnieść poza zasięg słuchu.

Dotykam twoją pierś jak rozwiniętą różę.
Mały lęk zakołysał lotem jaskółczym -
wbijam się w twoje niebo ciała,
soki spływają żywiczne z sosny.

JEST TAKA DROGA, NAZYWAM JĄ DROGĄ MIŁOŚCI

Augustynie Milewskiej

Miłość to nasza rzeka -
dwa brzegi wciąż naprzód idące.

Idziemy błogosławieni przez niebo,
ptaki nas witają śpiewem.

Połączymy kolory zaiste -
modlitwa to ta droga piaszczysta.

Moja leśna Augustyno,
szukaj we mnie szlachetnych zrywów.

Zapach sosen nas otacza -
jesteśmy przez to inteligentniejsi.

Świat nasz intymny jest inny -
leśny, polny, kwiatowy.

Przejdziemy śród piękna...
W sobie zatrzymani - połyskujący cień.

W GŁĄB UWIELBIENIA WEJDZIEMY

Bożenie Kajak - Tokarskiej

Na pamiątkę zasadzimy krzak,
nową jałowcową przystań
dla jaszczurek piaskowych. -
Odejdziemy stamtąd przytuleni.

Wejdziemy w te lustra Bożeno.
W nagiej obsadzie pokochasz
piękno męskiego Erotyku -
zabrzmią dzwony w C-dur...

Nie wątpię w kobiecość ruchu,
spojrzenie oczu prawdziwe. -
Przyciągasz nie tylko ogrody,
ciało twe iskrzy...

Posiedzimy przy ognisku,
posłuchamy muzyki jałowców.
Unosi się zapach życia w nas;
pokochasz mnie tajemniczo.

Zaznacz miejsce na polanie,
z góry będę lepiej widział. -
Jestem przygotowany w tobie
zatrzymać swój lot...