Drzewa i słoneczniki - Część IX

DRZEWA I SŁONECZNIKI - część dziewiąta

Dział: Kultura Temat: Literatura



Zygmunt Jan Prusiński

SOCZYŚCIE ZERWANA JAK BRZOSKWINIA Z DRZEWA

Katarzynie Karminowskiej


W słońcu wyglądasz inaczej. Świecisz sobą jak w lusterku -
wciąż niepokonana słodycz. Rośniesz w wierszu...

Odbieram cię inaczej jako poeta. Fakt jest tyle do zrobienia,
rzeki zagarniają swoiście tereny nie pytając się o zgodę.

Zrywam cię Katarzyno jak brzoskwinię z drzewa.

Uśmiechasz się do mnie z grymasem porannego wstawania,
ciało twoje pachnące świtem nie chce wyjść spod kołdry.

Otwórz swoje okno. Poczujesz co najwyżej ukłucie...
Będę pieścił szumem drzew w sadzie.

Rośnij cicho, rośnij w cichym wierszu!


6.09.2010 – Ustka
Poniedziałek 9:40

PARK SERC Z TOBĄ DZIEWCZYNO

Paulinie Lis


Piszę muzykę, brakuje mi kilka taktów,
chodzi o refren, zwrotka zawsze łatwiejsza.

Piosenka a w niej kolorowy park serc,
i nasz taniec zbliżony pod drzewami.

Szpaki wiercą się na gałęzi dębu -
schodzą się artyści - malarze i poeci.

Ale w tym zapisie intymność czeka,
by nauczyć cię kochania w sztuce.

Czy jesteś przygotowana Patrycjo?

Będę delikatny! Będę delikatny!


6.09.2010 – Ustka
Poniedziałek 20:25

W OTOCZCE SAMEGO SZCZĘŚCIA

Paulinie Lis


Owoce dojrzały. Drzewa o rok starsze
podpowiadają kto pierwszy opuści gałęzie,
szykuje się podróż spadania na ziemię.

Znam samotną jabłoń w polu. Za Wodnicą
jest tam słoneczny spokój dla takich jak my;
chodź Paulino w tamte strony, osłonecznisz
swoje ciało – kilka Erotyków ci przekażę.

Będziesz moją Jabłonią. Zadbam o dźwięk
podobny do spadania jabłka – tę radość
namaluję ci na ustach i na piersiach,
osiągniesz najdłuższy kolor nieba.

Twoje kobiece echo zatrzyma się w polu -
może wyrośnie nowe owocowe drzewo?


6.09.2010 – Ustka
Poniedziałek 20:50

TA MAŁA ŚLICZNA AGNIESZKA

Agnieszce Wnęt – Dobrzyńskiej

Pozwól że wycałuję ci nogi...

Będziesz się czuła lepiej -
pocałunek to taki masaż;
obudzisz się z kolorami.

Pozwól że wycałuję twoje nogi...

Urośniesz topolą smukła;
zejdzie z ciebie sen -
jeszcze wczoraj mówiłaś o tym.

Pozwól że wycałuję tę przestrzeń,
pomiędzy brzegami ud -
przytul moją głowę do łona...

8.09.2010 – Ustka
Środa 8:23

Wiersze z książki „Drzewa i słoneczniki”

Zobacz galerię zdjęć: