Krytyka Polityczna Krytyka Polityczna
154
BLOG

Luksemburg: Swoboda polityczna i 1 Maja

Krytyka Polityczna Krytyka Polityczna Polityka Obserwuj notkę 10

Już zaraz od początku polscy robotnicy postawili na 1 Maja oprócz ośmiu godzin pracy drugie swoje własne żądanie: swobody politycznej!
Bez swobody politycznej, bez prawa do strajkowania, prawa do związków i zebrań, bez wpływu na rząd – najgłówniejsza korzyść ośmiogodzinnego dnia roboczego dla nas przepadnie. Hasło ośmiu godzin pracy oznacza ograniczenie wyzysku. My do niego dodać musimy drugie hasło: „Swoboda walki z wyzyskiem!”

Gdy lud roboczy postanowił wybawić się z niewoli rządu carskiego – wyrok śmierci na niewolę zapadł. Dni jej są policzone. Lud się nie zatrzyma przed żadnym środkiem, krwi swej nie pożałuje dla uzyskania swobody. Tak walczyli kiedyś zagraniczni robotnicy – tak i my walczyć będziemy.

Ale godzina ostatnia jeszcze nie wybiła. Dziś nie pora na bitwy z wojskiem i policją. Dziś naszą walką z rządem jest Święto Majowe.

Czyż możemy zmierzyć się z wrogiem nie znając naszej siły? Musimy najpierw policzyć swe szeregi, zapytać: ilu już jest robotników pragnących swobody? Pokaże to Święto Majowe! Wtedy zobaczymy, kto stanął na apel 8 godzin pracy i swobody politycznej. Gdy nadejdzie dzień, że usłyszymy: w Warszawie – wszyscy, w Łodzi – wszyscy, w Dąbrowie, w Żyrardowie – wszyscy świętują!  – gdy nadejdzie taki 1 Maj, on będzie ostatnim dniem naszej niewoli! Dziś świętujmy i liczmy nasze szeregi.


Każdy 1 Maj zbliża nas do tej chwili, z każdym rokiem zwiększać się musi liczba świętujących i pragnących swobody.

Robotnik idący w dniu 1 Maja do roboty, gdy spotka świętujących kolegów, zapyta zdziwiony: Czemu nie pracujecie w dniu powszednim? Wtedy odpowiemy mu: Świętujemy, bo chcemy 8 godzin pracy i swobody politycznej – pójdź z nami! I nowy towarzysz po chwili wahania zawróci z drogi, przyłączy się do nas. Tak szeregi nasze będą rosły.

A tymczasem siły naszego wroga będą słabnąć. Już dwa razy 1 Maja rząd nas napadł i chciał zdusić nahajką i kulą. I 1 Maja car-despota zapyta: Cóż, czy cicho w polskiej ziemi? Czy pokorni już robotnicy? Wtedy odpowiedzą mu ze strachem jego ministrowie i jenerałowie: Nie, Miłościwy Panie, nie są pokorni polscy robotnicy, nie uspokoili się. Świętuje ich dwa razy więcej w tym roku. Dopomina ich się dwa razy więcej o 8 godzin pracy i swobodę  polityczną! Car-despota spuści głowę w przerażeniu i powie: Biada mi. Nic mi już nie pomoże – ani nahajka, ani kule. Spieszmy poczynić robotnikom ustępstwa, może się uspokoją.

Będzie więc nam rząd ustępował. Ale my się nie uspokoimy, nie przestaniemy świętować – aż póki poczujemy dość siły i wystąpimy do walki otwartej, na bój ostatni za wolność. A teraz: Świętujmy 1 Maja i liczmy nasze siły.

Świętujmy 1 Maja i powiększajmy nasze szeregi.

Świętujmy 1 Maja i zmuszajmy rząd do ustępstw.

Dziś święto 1 Maja jest naszą najpotężniejszą bronią o swobodę polityczną. Robotniku polski – nie wypuszczaj z ręki tej broni!

Róża Luksemburg 

Artykuł Róży Luksemburg „Swoboda polityczna i 1 Maja” został napisany w 1894 roku i opublikowany w piśmie „Sprawa Robotnicza” nr 8, luty 1894.

Krytyka Polityczna

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka