Obserwując bacznie od dłuższego czasu sytuację na polskiej scenie medialno-politycznej, aż ma się ochotę zakrzyknąć za znanym z Kabaretu Moralnego Niepokoju Panem Górskim: "Co robią, sk...y? Co robią?!". Nie mam tu na uwadze marginesu od Palikota, czy innej lewackiej gawiedzi - lewa strona mnie nie interesuje - nie mój cyrk nie moje małpy. To "prawica" doprowadza mnie do białej gorączki. Dlaczego?
Obecnie w Polsce mamy dwa wyłącznie na pozór różne odbicia prawicy - PO i PiS. Cała różnica pomiędzy nimi leży we wsparciu czegoś na kształt mafii - tak, mafii z piosenki T.Love'u - czerwono, czarnej. Podobnie jak ma się to we włoszech, to mafia kieruje organami władzy a nie odwrotnie. I tak oto z jednej strony ludzie niewygodni dla systemu postkomunistycznego są ofiarami "pomocy w samobójstwie", a z drugiej księża-pedofile i wymuszający haracz na budżecie episkopat ( czy ostatni rodzynek - ks., który czekał aż jego dziecko umrze w cierpieniu podczas porodu). Czerwono-czarna mafia...
Boże, jakie to smutne, że Polacy nie tylko wybierają do władzy idiotów, prostaków czy karierowiczów, ale też dają sobą manipulować. To już nie jest śmieszne, to nawet nie jest nudne, to poprostu tragiczne.
Gdy pjn'owski europarlamentarzysta - dr Migalski zwyczajnie wygarnął zgrai z salonu24 bez przerwy rzucającej epitetami po grupach politycznych spoza mafii ściągnął na siebie gniew samych administratorów. Ale czy to nie jest smutna prawda?
1. Czy kogoś obchodzi czym poza mediami zajmuje się zgraja z PiS, PO czy RPP?
2. Czy choć jeden z tych tępawych komentujących, który nie napisał ani jednej składnej notki zastanawiał się nad tym co robi jego polityczny wybranek?
Szczerze wątpię. PiS'owcy, PO'wcy - przynosicie wstyd i hańbę Polsce, Polakom i tym wartościom z jakimi się utożsamiacie!!!
Naród da się zwodzić - rok, dwa, trzy. Ale w pewnym momencie coś pęknie - i na jednej taczce wypierniczy tą zgraję z Tuskiem, Kaczyńskim i Palikotem na czele. Ludzie po prostu nie wytrzymają - ciągłych afer, dokarmiania darmozjadów z ciężko zarobionych pieniędzy, a przede wszystkim tego szczucia i komedii robionej ze sprawy polskiej. A wtedy znikną betonowe pomniki tupolewów, tęczowe pochody i przymus pracy 67 lat (czyt. do śmierci).
Tego sobie, Państwu i Polsce życzę!
