Annę Fotygę krytykowałem parokrotnie, gdy szefowała polskiej dyplomacji. Między innymi za sugestie, że opozycja - nie chcąc poprzeć polityki zagranicznej rządu - działa na rzecz obcych państw. Dziś Fotyga powiedziała, że czuje się naprawdę głęboko poraniona, przyglądając się temu, co się dzieje z polską polityką zagraniczną.
Byłaby tylko kolejnym Kalim polskiej polityki, gdyby rzekła to jako szefowa MSZ opozycyjnego gabinetu cieni. Ale te słowa padły na przesłuchaniu w sejmowej komisji, a Fotyga jest kandydatką.... rządu na ambasadora przy ONZ. Część mediów i polityków twierdzi teraz, że trzeba zbadać sprawę. Ale co tu badać??
Dyplomata w rządowej służbie wypowiada takie słowa uzasadniając składaną z hukiem dymisję. A i to rzadkość wielka. Czuję nosem, co się rozpęta, gdy rząd wycofa nominację. Ale wyjścia nie ma, bez względu na to, jak wielu Polaków z tezą Fotygi się zgadza. Nie reagując rząd ośmieszy siebie i Fotygę zarazem, bo trudno by jej było przekonać kogokolwiek w Nowym Jorku, że reprezentuje RP, a nie swoje widzimisię. Wysuwając Fotygę, Sikorski zaryzykował. Czy spodziewał się, że oberwie aż tak?
A prawdziwe wydarzenie dnia czyli debata medialna w Sejmie? Media jej nie relacjonowały, media kibicowały boksowi posłów. Powiedziały jasno, kto kogo nie lubi. Nie wyjaśniły, co jest w ustawie i co w niej być zdaniem stron powinno, a co nie. Moich kotów to nie ruszyło, podobnie jak dureń wspinający się na Marriotta. One nie takie rzeczy codziennie wyczyniają.
Inne tematy w dziale Polityka
