Są mężczyźni, którzy mają to, na co zasłużyli. Inni pozostali kawalerami. Sacha Guitry
Ktoś inny powiedział:Szczęście mężczyzny zależy od tych wszystkich kobiet, z którymi się nie ożenił.
Jakiś czas temu prezentowałam tezę, że mężczyźni żyją w cichej desperacji.
Mężczyźni pragną widzieć odbicie swej męskości w emocjach kobiety.
Ale jeszcze bardziej - chcą sami czuć się męscy.
A to trudniejsze niż wyznania ukochanej o atrakcyjności wybranego.
Bo pozostaje wiara mężczyzny, że tak właśnie jest.
Żaden nie przyzna się, że ma wątpliwości na swój temat w tym zakresie.
Nie musi.
To i tak zamanifestuje się na tysiące sposobów.
Mężczyzna z poczuciem kryzysu męskości - i nie chodzi tu o erekcję - zafunduje wszystkie grzechy związane z poczuciem słabości, frustracji, bezradności.
Wbije sie w koturny protekcjonalizmu, despotyzmu - jakby miały mu dodać kilku centymetrów w innym miejscu.
Im gorzej w męskiej duszy, tym więcej decybeli na zewnątrz.
O skali męskości w mężczyźnie trzeba się przekonać.
Kobiecość w kobietach wielu mierzy jedynie wzrokiem - atrybuty kobiecości w jej biodrach, rozmiarze biustu, etc.
Z facetami niejako trudniej - nie dlatego, że męskość schowana za metarią jeansów.
Ale nie konotuje się męskości z anatomią samca.
Bo tak naprawdę i kobiecość to nie kształty niewiast.
Mężczyzna może popracować nad formułą swej męskości - nadać jej lepszy wymiar, wykosić z siebie to co ją sabotuje. To potrafią świadomi siebie panowie.
Męskość może też przypominać historię Pigmaliona.
Kiedy to kobieta rzeźbi - nienachalnie, subtelnie, nieinwazyjnie - piękny, satysfakcjinujący mężczyznę monolit jego męskości.
Bo gdyby mu powiedzieć:
Strzepnij popiół ze swych myśli i zaciągnij się dawką nowych.
Podrażnij płuca emocji...przytrzymaj i zrozum siebie.
Daj sobie luksus bycia petentem do siebie, bo do innych nie wolno.
Albo jesteś ważny albo nie.
W roli petenta nikt nie odbierze cię godnym uwagi i czasu.
Petent odbiera szacunek do samego siebie. A jeśli coś dostaje to pięknie opakowaną.... ale tylko jałmużnę.
Poczuj sól linii papilarnych tych...którzy blisko ciebie.
Nie ochraniaj tych, którzy tej ochrony nie potrzebują.
Zacznij chronić siebie..zwłaszcza gdy umyka Twej wiedzy fakt, że przetacza Cię ktoś na swoje potrzeby, ale pomijając ważność daru tej krwi. Nie buduj niczego na kraterze po górze, na której i tak zawsze byłeś sam.
Syzyfowy to trud, by gwałcić innych dla zrodzenia się swej ważności.
Twój certyfikat ważności musi być najpierw wypalony na twej piersi.
Jest się ważnym dlatego jaki jesteś, a nie dlatego..że tyle wpłaciłeś na konto w walucie swych starań.
Potem już jest inaczej, ale teraz mówimy o progu ważności.
Nie wyrwiesz go ze znudzonej jaźni twą osobą, tak jak nikt nie wyrwie swej ważności z twej duszy.
Ważność nie podlega pertraktacjom, warunkom, ugodom.
A jeśli już wiesz i czujesz, żeś ważny...nie wchodź na stopień pewności, że tak już będzie zawsze.
Nie baw się darem ustanowienia ciebie ważnym.
Nie graj...a wtedy na pewno wygrasz.
Nie istnieje podatek od nominacji na bycie ważnym.
Nie bój się więc bankructwa z tego tytułu.
Godność nie kruszeje pod słowami - jesteś ważny.
Godność kruszeje wobec lekceważenia tego faktu. Nie godność lekceważonego, ale Twoja....lekceważącego.
Strzepnij popiół z utartego nawyku.
Zamień się w architekta, który odważnie jako pierwszy testuje swój most.
Nie bój się bycia ważnym.
Bo w tym nie ma strefy na eksperymenty.
Atencja to nie poligon z powtarzalnością manewrów, qusi-wojny, mapami strategów.
Atencja jest jak zaskakujący posmak wiosny w zimowy poranek.
Strzepnij popiół własnych obaw i zaciągnij się... dumą swej męskości...
Inne tematy w dziale Rozmaitości
