Kiedy mężczyzna może...

Bo przecież nie zawsze może...

I nie wiadomą sprawność mam tu na myśli...

On - dojrzały już kulturysta. Wielki gabarytowo, malutki w sferze budowania swego życia, swych praw.

I może dlatego tytuł duńskiego obrazu "Teddy Bear".

Historia mężczyzny, który chce kochać. Jasne - potrzeby lędźwi - ale on przede wszystkim chce kochać i być kochany.

Dlaczego pomimo metryki - wciąż samotny, wycofany, w cichej desperacji?

Neurotyczna matka, która w swej anoreksji mierzy tyle co jego biceps - ale jest potężnym kapo w codzienności swego syna.

Gdy ten bierze natrysk, ona bez skrupułów korzysta z WC. Żadnej intymności, zarysu - syn...matka.

On ma być cichym, grzecznym towarzyszem jej życia, jej starości...

I jest...

Rozliczany z każdej sekundy, z każdego swego oddechu.

Ona do śniadania zasiada w sukni, makijażu i wyczekujące spojrzenie...

On ciężko podnosi głowę, by powiedzieć obojętnym głosem:

 - Ładna sukienka..

Ona promienieje..

Tak ma być, syn jako partner, jako wielbiciel - choć bez wątku erotycznego..

Choć nigdy nie podobali mi się napakowani, wręcz przeciwnie - bohater od razu zdobywa mą sympatię.

Jest takim ogrem - wielkim, niezbyt urodziwym, ale delikatnym, ciepłym.

W tajemnicy przed matką wylatuje do Tajlandii szukać żony.

Oczywiście trafia na prostytutki, chętne nawet zająć się ostatnią kroplą przy pisuarze.

On nie korzysta..walkę z głodem erotycznym wygrywa...

Nie będę zdradzać co dalej...

Znamienne słowa jego matki:

 - Jesteś jak ojciec...

Bo nie wolno mu mieć własnego życia....

Jak można stać się takim więźniem neurotycznej, zaborczej do torsji matki?

Jeszcze dramatyczniej to wygląda, bo ona wielkość pchły - on olbrzym..

Bohater sprawia wrażenie mocno autystycznego - ale to efekt zasznurowania słów, marzeń, potrzeb wobec batoga matki.

Mężczyzna, by mógł być mężczyzną - potrzebuje przestrzeni. Zawsze...Bez wyjątku...

Oszczędny w dialogach film, nic na tym nie traci.

Narracja kontekstowa bogata. Widz jest zaproszony do współpracy.

To studyjny film, który jest rozwinięciem wcześniejszej etiudy filmowej.

Obsypany nagrodami.

Zasłużenie...

Tu etiuda - ale polecam pełnometrażowy film...: