CHIRURGIA SUMIENIA

,Jest we mnie coś, co nie do końca od­po­wiada ogólnie przyjętym nor­mom, za­sadzie  „w zdro­wym ciele zdro­wy duch”. Po­ciągają mnie nie te rzeczy, co trze­ba: lu­bię pić, jes­tem le­niwy, nie mam bo­ga, po­lity­ki, idei ani za­sad. Jes­tem moc­no osadzo­ny w ni­cości, w swe­go rodza­ju nieby­cie, i ak­ceptuję to w pełni. Nie czy­ni to ze mnie oso­by zbyt in­te­resującej. Nie chcę być in­te­resujący, to zbyt trud­ne. Pragnę je­dynie miękkiej, mglis­tej przes­trze­ni, w której mogę żyć, i jeszcze żeby zos­ta­wiono mnie w spo­koju. Z dru­giej stro­ny, kiedy się upi­jam, krzyczę, wa­riuję, tracę pa­nowa­nie nad sobą. Je­den rodzaj zacho­wania nie pa­suje do dru­giego. Mniej­sza z tym. " Henry Charles Bukowski

Uczciwe i do tego bez szans na zarzut - niczego o sobie nie wiesz.

Bez ornamentyki definicji - zbyteczna.

Wie co jest, jaki jest, jaki bywa.

I ta pokusa, by dopowiedzieć - nie by zranić, ale by pomóc...

Pytanie w czym pomóc?

Mądrość, czy rodzaj kapitulacji - która też nie miałaby szans na to, by falować bielą, gdyby nie...mądrość...

Gorzej przy alternatywnie akceptacja - brak zgody.

Jednak uderza w tych słowach coś zupełnie innego.

Brak naddanej kokieterii, surowość konkluzji.

Brakuje jedynie jednego schodka do wiarygodności.

Ale on sam postawił tam drzwi bez klucza.

Woń mechanizmów obronnych dociera do nozdrzy percepcji.

,- Nie ma łat­wych de­cyz­ji - po­wie­dział. - Po­ważna de­cyz­ja to zaw­sze wybór, sza­mota­nina z sa­mym sobą, chi­rur­gia su­mienia. Człowiek spełnia się w de­cyz­jach, Łukaszu. Wszys­tkiego nie prze­widzisz. Trze­ba wej­rzeć w siebie i od­rzu­cić to, na co nie może być zgo­dy. Po­zos­ta­nie niepew­ność. Kiedy coś pos­ta­nowisz, stłumisz ją w so­bie, za­piszesz wyłącznie na włas­ny rachu­nek. Osądzą cię po re­zul­ta­tach. Nikt nie za­pyta o intencje. Aleksander Minkowski

Dygresja...

Jako małolata udałam się na spotkanie autorskie z Minkowskim. Siedziałam na tyłach przeludnionej sali.

Nadszedł czas na pytania.

Nieśmiałe dziewczę w długich włosach miało ich tyle - że bohater spotkania zaprosił mnie do swego stołu.

I tak zaczął się nasz dialog - pomimo tłumu obok.

Nie skończył się tamtego dnia.

Ten dojrzały już wtedy mężczyzna wszedł w epistolograficzną wymianę myśli ze mną - daleko przed dorosłością.

Został mi kadr, w którym ja pochylona, z długimi, rozsypanymi włosami wsłuchuję się w jego answer.

Chirurgia sumienia nie może dotyczyć tego wszystkiego co zrodzone z nas, w nas.

Przepracować, ale nie ciąć.

Chirurgia sumienia jest obligatoryjna wobec dźwiganego przez nas plecaka matryc, wdrukowań - często prewencyjnych - ale bagaż zupełnie nie nasz.

Nikt nie pyta o intencje.

A tylko one mają znaczenie...