Myśleliśmy tu w Piekle, że jesteśmy cyniczni i pozbawieni elementarnej przyzwoitości. O my głupi. Człowiek podpalił się dziś przez KPRM. Z jakiś powodów uznał, że w ten sposób zwróci uwagę całego kraju na swoje problemy i bezczynność tych, którzy – przynajmniej w teorii – powinni go reprezentować, czyli klasy politycznej.
Wszystkie polskie biesy od razu zawyły.
Te z prawa: winny Tusk, rządy Platformy, zbrodnie reżimu. Z jakąś chorą satysfakcją przyjęły te biesy fakt, iż ktoś targnął się na swoje życie, jakby nagle znalazły sobie bohatera – ot, kolejnego “Paprykarza”, tyle, że bardziej radykalnego. Idealnie wypełnił lukę w ich układance. Mamy “postbolszewicki” totalitaryzm, prześladowania opozycji, tylko ofiar brak (“skatowany” przez policję Staruch jednak zbyt wiarygodny nie był). No to już jest ofiara. Tylko czekać, aż ktoś uzna, że eutanazja z powodów politycznych (i czasem społecznych) jest nie tylko w pełni usprawiedliwiona, ale i wskazana.
Te z lewa i medialne: “Mężczyzna, który podpalił się pod KPRM pisał też do PiS”, “Mężczyzna, który się podpalił, wcześniej pisał też do PiS”, “Podpalił się przed KPRM. Wysyłał listy do PiS”, “Listy niedoszłego samobójcy trafiły już do PiS”. Komentarz uznajemy za zbyteczny.
Postanowiliśmy tu pisać, bo lubimy być adwokatem Diabła (każdego). Tu jednak nie ma kogo bronić. Pozostaje jedynie gorzko zapłakać.
