DPS* Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej*
DPS* Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej*
LechGalicki LechGalicki
164
BLOG

Trzydziestolecie DPS*Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej*- tak było

LechGalicki LechGalicki Społeczeństwo Obserwuj notkę 1

  image

                                                                  image

     Prowadzący  jubileuszowe spotkanie

Uroczyste obchody Trzydziestolecia Domu Pomocy Społecznej „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 ( 29 listopada 2013 roku )
      W piątek 29 listopada  2013 roku o godzinie 10.00 rozpoczęła się uroczystość z okazji Trzydziestolecia  działalności Domu Pomocy Społecznej” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” mieszczącego się w Szczecinie przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29. Warto wspomnieć,  iż przekazanie  tej placówki do użytkowania   odbyło się  uroczyście w dniu  12 października  1983 roku. Dom zbudowany został ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia  z pomocą Kombatantów. W  Jubileuszowych obchodach wzięło udział wielu Gości z panem Piotrem Krzystkiem, Prezydentem  Miasta Szczecin oraz Jego zastępcą, Krzysztofem Soską – na czele, a także   Pani Małgorzata Olejnik, Dyrektor Wydziału Spraw Społecznych Urzędu Miasta, Pani Marta Giezek, Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie, Pani Profesor dr hab. Barbara Kromolicka, Dziekan Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Szczecińskiego  a także wielu  przedstawicieli  władz samorządowych oraz  dyrektorów  zaprzyjaźnionych  Domów Pomocy  Społecznej  z obszaru  województwa, a nawet  przybyłych z Szarocina, Moczarów, czy też z Międzyrzecza.

                                                                                                                 image  Goście

   W uroczystościach brali udział mieszkańcy  Domu przy Romera, przede wszystkim zaś panie: Urszula Wolska i Janina Puchalska, jedne z pierwszych osób , które zamieszkały w DKiPZS. Obdarowano je stosownymi do święta upominkami oraz bukietami pięknych kwiatów. Należy  dodać, że  DPS  mieszczący się przy ulicy Eugeniusza  Romera przeznaczony jest dla 238 osób w podeszłym wieku i przewlekle somatycznie chorych. Świadczy na rzecz mieszkańców  ( 156 pracowników) usługi w zakresie potrzeb bytowych, opiekuńczych i wspomagających. W zakresie potrzeb bytowych zapewnia miejsce zamieszkania, wyżywienie, odzież i obuwie oraz utrzymanie czystości etc.. Uroczyste obchody Jubileuszowe zainaugurował koncert orkiestry wojskowej, która z żołnierskim animuszem, nie odstając od w niczym od znanych, amerykańskich bandów zagrała popularne melodie i standardy muzyki  rozrywkowej wprowadzając uczestników  spotkania w doskonały nastrój adekwatny do  chwili.

                                                                                                                

   Obchody prowadzili, posługując się szlachetnym słowem i przekazując  zebranym wiele cennych informacji , a także błyskotliwych anegdot dotyczących  historii  i teraźniejszości Domu: wytrawna w  profesjonalnej konferansjerce na falach eteru, znana  z wielu wybitnych  osiągnięć w Teatrze Wyobraźni – pani redaktor  Agata Foltyn z Polskiego Radia Szczecin oraz Gospodarz – pan Ryszard Budzisz, dyrektor DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej”, który „odpytany” został  na okoliczność Jubileuszu Domu i udzielił wielu interesujących odpowiedzi związanych zarówno z historią DPS – u przy Romera.(…)                

       – Pragnę wyrazić głęboką radość z okazji obchodów Jubileuszu 30 – lecia  Domu Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej. Z ogromnym uznaniem myślę o Państwa odpowiedzialnej pracy, za otaczanie fachową opieką przebywających tu osób starszych, którzy tu znaleźli swój drugi dom, opiekę oraz co najważniejsze miłą i serdeczną atmosferę – powiedział w czasie uroczystości Piotr Krzystek, Prezydent Szczecina . – Jubileusz Trzydziestolecia,  to piękna i skłaniająca do zadumy rocznica. Przez ten długi czas dzięki solidności, profesjonalnemu wykonywaniu powierzonych zadań ale również wrażliwości, empatii i życzliwości dla osób, którym pomagacie, wzbudzacie dumę oraz zaufanie całego społeczeństwa(…).  Słowa pana Prezydenta zebrani przyjęli z wielką życzliwością wspartą gromkimi  brawami. W pięknie udekorowanej Sali Domowej Jadalni wyeksponowano archiwalne zdjęcia związane z historią Domu i personami, które odegrały ważka rolę w jego działalności na przestrzeni trzydziestu lat. Wiele osób korzystając z udostępnionego im czasu w trakcie uroczystości wspominało swe koligacje z DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21 -29. Były łzy radości i wzruszenia.

     O godzinie 12.30 Goście, Mieszkańcy i Pracownicy udali się do Kościoła pw. Zwiastowania Pańskiego na placu świętego Ottona, gdzie ksiądz kanonik Jan Zapartek, proboszcz i jednocześnie opiekun duchowy Mieszkańców Domu Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej koncelebrował Mszę święta w intencji wszystkich osób związanych na przestrzeni trzydziestu lat istnienia z DPS –em przy Romera. Po strawie duchowej wszyscy uczestniczący w uroczystościach Jubileuszowych udali się na wystawny( „ czym chata bogata, tym rada”) obiad. I tak zakończyły się główne uroczystości z okazji Trzydziestolecia DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21 -29. O tym szczególnym święcie będzie się u nas jeszcze długo mówiło, wspominało, lecz teraźniejszość, która za chwilę stanie się przeszłością – goni, więc trzeba nam pracować dla dobra Domu i jego Mieszkańców, aby w trakcie kolejnych rocznic  – o Domu ( DPS –ie) przy Romera i jego społeczności mówiono tak jak teraz – najlepiej.

                           image image

                               imageTak było

PS. W roku 2018 nowa administracja zorganizowała 35 - powstania Domu. Ale to już inna bajka. Przy okazji odbywające się corocznie, tradycyjne, organizowany przez DOM  znakomity i już posiadający dobrą renomę Przegląd Szantów DPS - ów zlikwidowano, a na jego miejsce organizuje się tutaj Seniorom Przegląd Bajek ( sic !).  Serio ( LG)

Aneks.

           Przekazanie społeczeństwu  Domu Domu Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej odbyło się bardzo uroczyście w dniu 12.10.1983 roku przy udziale  Wojewody Szczecińskiego pana Stanisława Malca oraz przedstawicieli: Wojska Polskiego, Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej UW. Dom  został zbudowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia i z pomocą Kombatantów.  Orkiestra ZW. Harcerstwa odegrała Hymn Narodowy Polski. Wygłaszano przemówienia. Odsłonięto tablicę pamiątkową w holu przy wejściu głównym. Pierwszym dyrektorem już w czasie budowy Domu był pan  Kazimierz Gargol.  Pierwszymi lokatorami Domu byli: Wacława i Kazimierz Słowińscy. Pierwszymi pracownikami etatowymi byli: dr Zdzisław Chudycki, dr Janina Sokołowska, dr Bogusław Czerny; pielęgniarki: Krystyna Ratajczak, Bożena Zielińska, kierownik sekcji żywienia: Bogusława Jaworowska. Od stycznia 1984 roku rozpoczęła działalność kuchnia, biblioteka, pralnia oraz gabinety: lekarski, pielęgniarski. W mieszkaniach zainstalowano domofony do łączności z gabinetem dyżurnym pielęgniarek. W 1984 roku – wybrano pierwszy Samorząd Mieszkańców.


 

 


LechGalicki
O mnie LechGalicki

Lech Galicki, ur. 29 I 1955, w domu rodzinnym przy ulicy Stanisława Moniuszki 4 (Jasne Błonia) w Szczecinie. Dziennikarz, prozaik, poeta. Pseud.: (gal), Krzysztof Berg, Marcin Wodnicki. Syn Władysława i Stanisławy z domu Przybeckiej. Syn: Marcin. Ukończył studia ekonomiczne na Politechnice Szczecińskiej; studiował również język niemiecki w Goethe Institut w Berlinie. Odbył roczną aplikację dziennikarską w tygodniku „Morze i Ziemia”. Pracował jako dziennikarz w rozmaitych periodykach. Był zastępcą redaktora naczelnego dwutygodnika „Kościół nad Odrą i Bałtykiem”. Od 1995 współpracuje z PR Szczecin, dla którego przygotowuje reportaże, audycje autorskie, słuchowisko („Grona Grudnia” w ramach „Szczecińskiej Trylogii Grudnia.”), pisze reżyserowane przez redaktor Agatę Foltyn z Polskiego Radia Szczecin słuchowiska poetyckie: Ktoś Inny, Urodziłem się (z udziałem aktorów: Beaty Zygarlickiej, Adama Zycha, Edwarda Żentary) oraz tworzy i czyta na antenie cykliczne felietony. Podróżował do Anglii, Dani, RFN, Belgii; w latach 1988 – 1993 przebywał w Berlinie Zachodnim. Od 1996 prowadzi warsztaty dziennikarskie dla młodzieży polskiej, białoruskiej i ukraińskiej w Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej. Jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Związku Zawodowego Dziennikarzy. W 1994 otrzymał nagrodę specjalną SDP za różnorodną twórczość dziennikarską i literacką. Wyróżniany wielokrotnie przez polskie bractwa i grupy poetyckie. Od 2011 prowadzi w Szczecińskim Domu Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej: Teatr Empatia (nagrodzony za osiągnięcia artystyczne przez Prezydenta miasta Szczecin), pisze scenariusze, reżyseruje spektakle, w których także występuje, podobnie okazjonalnie gra główną rolę w miniserialu filmowym. Jako dziennikarz debiutował w 1971 roku w tygodniku „Na przełaj”. Debiut literacki: Drzewo-Stan (1993). Opublikował następujące książki poetyckie: Drzewo-Stan. Szczecin: Szczecińskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „ Ottonianum”, 1993; Ktoś Inny. Tamże, 1995; Efekt motyla. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 1999. Cisza. Szczecin: Wyd. Promocyjne „Albatros”, 2003, KrzykOkrzyk, Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2004. Lamentacje za jeden uśmiech. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2005. Tentato. Zapamiętnik znaleziony w chaosie. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2007. Lawa rozmowy o Polsce. Współautor. Kraków: Solidarni 2010, Arcana, 2012, Antologia Smoleńska 96 wierszy. Współautor, wyd. Solidarni 2010, rok wyd.2015. Proza, reportaże, felietony: Trzask czasu, Czarnków: Interak, 1994; Na oka dnie (wspólnie z Agatą Foltyn) Szczecin: Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”), 1997, Jozajtis, Szczecin, Wyd. „PoNaD”, 1999, Sennik Lunatyka, Szczecin: Wyd. Promocyjne „ Albatros”, 2000, Dum – Dum. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2000, Dum –Dum 2. Tamże, 2001, Punkt G., Tamże, 2002, Dziękuję za rozmowę. Zszywka czasu. Tamże, 2003. RECENZJE Charakterystyczne dla „metafizycznych” tomów poezji Galickiego jest połączenie wierszy oraz fotografii Marka Poźniaka (w najważniejszym tomie Ktoś Inny są to zdjęcia kostiumów teatralnych Piera Georgia Furlana), stanowiących tyleż dopełniającą się całość, co dwa zupełnie autonomiczne zjawiska artystyczne, jednocześnie próbujące być świadectwem poszukiwania i zatrzymywania przez sztukę prześwitów Wieczności. Marzenia mają moc przełamania własnego zranienia, ocalenia świadomości boleśnie naznaczonej czasem, przemijaniem, śmiercią. Prowadzą do odnajdywania w sobie śladów nieistniejącego już raju i harmonii. Charakterystyczna jest przekładalność zapisu słownego na muzyczny i plastyczny. Reportaże i felietony Galickiego dotyczą zawsze najbliższej rzeczywistości: ułamki rozmów i spotkań w tramwaju, migawki spostrzeżeń, codzienność w jej często przytłaczającym wymiarze. Zapiski zaskakują trafną, skrótową diagnozą sytuacji życiowej bohaterów. Galicki balansuje pomiędzy oczywistością a niezwykłością zjawiska, powszedniością sytuacji, a często poetyckim językiem jej przedstawienia. Oderwanie opisywanych zdarzeń od pierwotnego kontekstu publikacji („Kościół nad Odrą i Bałtykiem”, PR Szczecin) czyni z minireportaży swoistą metaforę, usiłującą odnaleźć w ułamkach codzienności porządkujący je sens. Podobnie dzieje się w felietonach z założenia interwencyjnych (Dum – Dum, Dum – Dum 2): autor poszukuje uogólnienia, czy też analogii pomiędzy tym co jednostkowe a tym, co ogólne, wywiedzione z wiersza, anegdoty, symbolu, przeszłości. Galicki buduje świat swoich mikroopowiadań również z ułamków przeszłości (np. historia Sydonii von Borck w Jozajtisie), a także z doświadczeń autobiograficznych (pamięta dzień swoich urodzin, przeżył doświadczenie wyjścia poza ciało, oraz groźną katastrofę). Piotr Urbański Powyższy artykuł biograficzny pochodzi z Literatury na Pomorzu Zachodnim do końca XX wieku, Przewodnik encyklopedyczny. Szczecin: Wydawnictwo „Kurier – Press”, 2003. Autor noty biograficznej: Piotr Lech Urbański dr hab. Od 1.10.2012 prof. nadzw. w Instytucie Filologii Klasycznej UAM. Poprzednio prof. nadzw. Uniwersytetu Szczecińskiego, dyrektor Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa (2002-2008), Dokonano aktualizacji w spisie książek napisanych po opublikowaniu notatki biograficznej Lecha Galickiego i wydanych. Recenzja książki Lecha Galickiego „Dziękuję za rozmowę. Zszywka czasu”. Wydawnictwo „PoNaD”. Szczecin 2003 autorstwa (E.S) opublikowana w dwumiesięczniku literackim TOPOS [1-2 (74 75) 2004 Rok XII]: Dziękuję za rozmowę to zbiór wywiadów, artykułów prasowych, które szczeciński dziennikarz, ale także poeta i prozaik, drukował w prasie w ostatniej dekadzie. Mimo swej różnorodności, bo obok rozmowy z modelkami znajdziemy np. wywiad z Lechem Wałęsą, z chaotycznego doświadczenia przełomu wieków wyłania się obraz współczesności targanej przez sprzeczne dążenia, poszukującej jednak własnych form osobowości. Legendarne UFO, radiestezja, bioenergoterapia, spirytualizm – zjawiska, które Galicki nie obawia się opisywać, niekiedy wbrew opinii publicznej i środowisk naukowych. Prawie każdy czytelnik znajdzie w tej książce coś dla siebie – wywiady z wybitnymi artystami sąsiadują z wypowiedziami osób duchowych, opinie polityków obok opowieści o zwykłych ludzkich losach. Galicki, mimo iż w znacznej mierze osadzony jest w lokalnym środowisku Pomorza Zachodniego, dąży do ujmowania w swoich tekstach problematyki uniwersalnej i reprezentuje zupełnie inny, niż obecnie rozpowszechniony, typ dziennikarstwa. Liczy się u niego nie pogoń za sensacją, a unieruchomienie strumienia czasu przy pomocy druku. Pisze na zasadzie stop – klatek tworząc skomplikowany, niekiedy wręcz wymykający się spod kontroli obraz naszych czasów. (E.S.).

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Społeczeństwo