Właśnie byłem świadkiem gorszącego widowiska. Kretyn, złodziej, albo osobnik łączący obie te cechy naraz podarował zwycięstwo zespołowi przepłacanych odpadów z portugalskich okręgówek dyktując karny za przypadkowy kontakt _chowanej_ przed piłką ręki z tąże piłką.
Nawet nieskończenie stronniczy komentatorzy postubeckiej telewizji kibicującej tej zbieraninie finansowanej przez pedrylowatego janusza biznesu byli zdziwieni decyzją typka przebranego z sędziego piłkarskiego.
Reszta meczu zeszła na cierpliwym bombardowaniu bramki legii cudzoziemskiej przez drużynę z Wrocławia, która musiała stawić czoło dwunastu brudasom systematycznie faulującym w polu karnym, popychającym i w końcu opluwającym naszych chłopaków.
Dwunastu, bo "sędzia" też grał dla nich. Dodajmy do obrazka 20 tysięcy małpoludów na trybunach, porykujących przy każdym kontakcie naszego Lubamby z piłką, rozumiem, że był dla nich zbyt czarny, stąd te ryki.
Przykro mi to pisać, ale warto zastanowić się nad przeniesieniem stolicy precz od tego siedliska zmutowanych hominidów, wyhodowanych w cieniu pałacu Stalina, żartobliwie przemianowanego na pałac kultury. Kultury kamienia rzucanego chyba, w której kwitną patologie i ołowica, odkładająca się w płatach czołowych właścicieli, piłkarzy, trenera i kibiców legii, jak i reszty mieszkańców, na co dzień urzędników urzędów centralnych naszego nieszczęśliwego kraju.
