Majowy dźwięk dzwonów na znak księdza Jankowskiego

Księdza Jankowskiego działania po 1990 pominę milczeniem – nie moja bajka , nie ten styl , nie ten sznyt. Monsignore ale kiedyś…..

Był taki czas gdy ….

Gdy w maju 1988 zastrajkowały Nowa Huta , Stocznia Gdańska i my na UG . Skończyło się prosto. Nowa Hutę ZOMO rozniosło na pałach , studencików z UG ZOMO miało w taki sam sposób rozwalić , interwencja biskupa Gocłowskiego to odroczyła , noc spokojna choć nie zapomnę tych uciekających co ”zostawili wodę na gazie ” lub ”Babcia im się rozchorowała ” czy po prostu dezerterujących przez okna. Następnego dnia decyzja – koniec.

Została Stocznia Gdańska. Sama samiuteńka. Żadna uczelnia , żaden zakład pracy w całej Polsce się już nie przyłączył . Wszyscy patrzyli.

10 maja 1988 pod groźbą rozniesienia strajkujących na ZOMOwskich pałach wyszli i zakończyli strajk. Wyszli trzymając się pod ręce kompletnie przegrani i żal było patrzeć.

Piszę żal bo patrzyłem i miałem żal do wszystkich i do wszystkiego , do tych co się nie przyłączyli i do tych co komentowali – jacy smętni wychodzą , głowy spuszczone .

I gdzieś tak po 300-400 metrach gdy pochód ze Stoczni zmierzający do Brygidy chyba na mszę ”pogrzebową ” - aż rozdzwoniły się dzwony Brygidy . Jankowski kazał dzwonić by dodać otuchy wychodzącym.

Dźwięk dzwonów z Brygidy obudził dzwony Mariackiego , Katarzyny . W życiu nie słyszałem tak rozdzwonionego Gdańska , takiej zmiany nastroju w jednej chwili , bo głos tych dzwonów miał magiczną moc. Do pochodu zaczęli przyłączać się inni , wzrok z wbitego w ziemię zmienił się w wzrok zwycięzców.

Pochód przegrany w Bramie Stoczni dotarł do Brygidy jako wspaniały i tryumfujący . I Jankowski jak nigdy – zwycięstwo zwycięstwo .

Rozchodziliśmy się po mszy z nowa nadzieją , że jeszcze coś się zdarzy , że nie będziemy czekać długo.

Dziś starszy synalek pyta – tata słyszałeś o Jankowskim – odpowiadam że tak ale nie mam zdania a przede wszystkim wiedzy by cokolwiek sądzić , w myśl powiedzenia Entów – nie jestem pochopny.

A wiesz Jankowskiego nie lubię ale…. – mówię do syna

– tak tata już opowiadałeś – dzwony .

I cokolwiek by się okazało ja chcę księdzu Jankowskiemu za ten przebłysk geniuszu , gdy rozdzwonił cały Gdańsk , zmienił przegranych w zwycięzców - podziękować.

Są różne sposoby na dodanie Wiary i Nadziei . Jankowski dodał je za pomocą dzwonów.

I gdy w lipcu 1988 Urban obwieścił definitywny koniec Solidarności pomyślałem – Hieno gdybyś słyszał te dzwony ……………

Notka powtórzona - poprzednie komentarze

Dziś zmarł ksiądz Jankowski