Dopalacze: a jeśli media i rząd manipulują opinią publiczną?

Zdarzenia zachodzą z matematycznym prawdopodobieństwem. Z zainteresowaniem przyjrzałem się nagłej fali artykułów prasowych na temat zatruć dopalaczami. Trudno pozbawić się wrażenia manipulacji. Zdarzenia o których prasa uprzednio donosiła rzadko, nagle, w przeciągu kilku dni wystąpiły z kilkuset razy większym prawdopodobieństwem. Wystąpiła jakby fala zatruć i śmierci, bodaj nawet dwóch.

Bardzo wiele obserwatorów odnotowało osobliwy nagły, niewytłumaczalny matematycznie wzrost liczby zachorowań opisywanych w mediach jak i zainteresowania mediów stanem prawnym tych substancji. Pojawił się szereg zarzutów krytyków wobec rządu o dokonanie manipulacji w mediach, z których większość wydawana jest przez konserwatywne koncerny: Mecom, Axel Springer i Passauer Neue Presse. Próbowano wytłumaczyć ów nagły wzrost zainteresowania mediów jako skoordynowaną za plecami opinii publicznej potajemną akcją.

Zapisy ustawodawców o „umożliwianiu swobodnego kształtowania się opinii publicznej” należy w takim wypadku włożyć między bajki. 

Krytycy współczesnych mediów operują pojęciem agendy. Agenda jest listą tematów, problemów, jakie podnoszą media. To poprzez kształtowanie agendy media i ich twórcy, mediokraci, media-baronowie, wpływają na tworzenie się takich, a nie innych poglądów i postaw obywateli. Jeśli w Polsce rząd wciąż manipuluje agendą, ustawia takie a nie inne tematy, to żyjemy w reżimie.

Mam wrazenie odgrywania takiej gry wobec Prawa i Sprawiedliwości, a nawet Jarosława Kaczyńskiego. Ostatnio w mniejszych mediach pojawiła się nawet osoba nosząca takie samo jak on nazwisko, i zapraszająca np. na imprezę do Krytyki Politycznej czy jakieś spotkanie. Mam wrażenie że niewygodną osobę, wbrew regułom demokracji, medialnie żywcem zakopuje się w ziemi. Zaś PO próbuje zając dawne miejsce PiS na arenie politycznej, dokonując owej akcji. Akcji swą legalnością przypominającej działania ministra Ziobry. Nawet mało wnikliwi widzowie-sam niemal nie śledzę mediów- mają możliwe że wrażenie uczestniczenia w kiepsko wyrezyserowanym medialnym spektaklu.