WYGŁOSOWAĆ PO-PSL

Wczorajsza debata nad przyszłością systemu emerytalnego była jedna z najistotniejszych, jakie w tej kadencji toczyły się w Sejmie – ze względu na swą wagę polityczna i to w podwójnym wymiarze: po pierwsze ze względu na wagę samej sprawy, a po drugie ze względu na znaczenie związanej z nią kontrowersji politycznej dla przebiegu i wyniku tegorocznych wyborów parlamentarnych. Mam głębokie przeświadczenie, że ich wynik w znacznej mierze przesądzany jest właśnie teraz.

Debata ta obfitowała także w smaczki, nieraz o dużej wadze politycznej, które umknęły uwadze naszych wnikliwych politycznych dziennikarzy. Do najsmaczniejszych smaczków zaliczam poniższe, bijące rekordy bufonowatości stwierdzenie min. Rostowskiego, że Polska jest europejskim liderem w dziedzinie konsolidacji finansów publicznych. Oto cytacik:

A więc ewidentne jest to, że wszyscy dzisiaj wiedzą, iż tak jak w 2009 i 2010 r. byliśmy liderami albo w ścisłej czołówce, jeśli chodzi o wzrost gospodarczy, będziemy także w ścisłej czołówce w całej Europie, jeśli chodzi o wzrost gospodarczy, w tym roku...

(Poseł Anna Paluch: Proszę zejść na ziemię.)

...i będziemy w przyszłym roku w ścisłej czołówce, jeśli chodzi o konsolidację finansów publicznych. Dlatego nie ma sensu już dzisiaj mówić o kryzysie finansów publicznych, już nikt w to nie wierzy.

Minister Boni, który odpowiadał posłom w imieniu premiera pod koniec debaty, poczuł się nieco zdziwiony, czemu dał wyraz w niekonwencjonalny sposób. Pisze „niekonwencjonalny”, bo do rzadkości w historii politycznej należy takie dystansowanie się w takiej debacie przez ministra prowadzącego ustawę od ministra finansów. A oto cytat:

Nie ukrywam, że jest mi bardzo trudno ustosunkować się do wszystkich wymiarów tej bardzo wszechstronnej dyskusji. Najbardziej skonfundowała mnie wypowiedź pana ministra Rostowskiego, wtedy kiedy mówił o tym, iż właściwie nie mamy specjalnych problemów z finansami publicznymi. I myślę, że to było przejęzyczenie.

Ta zadziwiająca kontrowersja uszła niestety uwadze dziennikarzy, a niesłusznie.

Nie zwykłem na blogu zamieszczać swoich wystąpień sejmowych, tym razem jednak czynię wyjątek, a to dlatego, że przedstawiłem w nim koncepcję polityczną, której podjęcie przez PiS, SLD i PJN czyni niezwykle prawdopodobnym to, że w przyszłej kadencji kluby PO i PSL nie będą miały większości w Sejmie. Odpowiedni fragment wytłuszczam.

 

Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Słyszeliśmy tutaj,

że mamy do czynienia z ustawą, która zasadniczo

reformuje system emerytalny w kierunku proefektywnościowym,

zaś zasadniczą motywacją jest troska

o wypłaty emerytalne przyszłych emerytów. Do tego

dochodzą w uzasadnieniu różne obliczenia. Nie lubię

sformułowań brutalnych, w związku z tym zacytuję

tylko kogoś, kto do takich nie zwykł sięgać: jeśli chodzi

o intelektualno-merytoryczny poziom uzasadnień

rządowych, to mamy do czynienia z nagromadzeniem

nieprawd, fałszów, demagogii i manipulacji. I to mówił

wczoraj prof. Leszek Balcerowicz. W związku z

tym, jak sądzę, kwestię rzetelności tego, co mówi

rząd, w sensie intelektualnym i faktycznym mamy

już załatwioną.

Dzisiaj, a także w ciągu ostatnich 2 miesięcy miałem

uczucie déjà vu. Ja to kiedyś słyszałem, kiedyś

to przeżywałem. Tylko wtedy ten spór, ta debata nie

przebiła się na poziom parlamentu. Otóż ona toczyła

się wewnątrz rządu Jarosława Kaczyńskiego, kiedy

byłem premierem. Przypominam sobie wypowiedzi

pani minister Anny Kalaty, pana premiera Andrzeja

Leppera, pana premiera Romana Giertycha, całkowicie

spójne, współbrzmiące z tym, co mówił pan

premier Donald Tusk, pani minister Fedak i pan minister

Rostowski. (Oklaski)

Wysoka Izbo, nowe wróciło. Z tymże jeżeli odrzucimy

ten genetycznie czy piarowo modyfikowany lepperyzm

pod hasłem: Balcerowicz musi zamilknąć,

Donald Lepper wiecznieżywy, to możemy sięgnąć do

istoty rzeczy, do bezspornych faktów. Jakie to są fakty?

Wysoka Izbo, po pierwsze, lawinowy przyrost

długu publicznego poprzez bieżące deficyty finansów

publicznych. Przypominam: 2007 r. – 6 mld, bez kosztów

refundacji składki na OFE; 2010 r. – 90 mld. To

jest ten przyrost. W związku z tym jest tak,że nie

rząd, lecz wszyscy, Polska, Polacy mają nóż na gardle.

Im mniej mają nóż na gardle – tu się po części z panem

ministrem Rostowskim zgodzę – z powodu procedury

nadmiernego deficytu, tym bardziej mają nóż

na gardle. Wszyscy mamy nóż na gardle w wyniku

nieodpowiedzialnej finansowo polityki rządu, z powodu

55-procentowego progu ostrożnościowego. To

z waszej inicjatywy w 2009 r. – i to jest niepodważalny

fakt – zaostrzono sankcje wobec Polaków za przekroczenie

tego progu. Tu jest istota rzeczy: nie to, co

będzie za 3 lata, tylko to, co będzie w tym roku. Bo

wszyscy twierdzą,że tych ok. 12 mld, które dzielą

nas od przekroczenia 55-procentowego progu, wygospodarować

się w budżecie nie da, stąd skok nałatwe

pieniądze. Bo pieniądze z OFE to pieniądzełatwe.

I trzeci niepodważalny fakt, wywieszenie przez

pana premiera białej flagi w kwestii metody obliczania

długu publicznego przez Eurostat. Wywiesił tę

białą flagę w grudniu w Brukseli.

Tu przechodzimy do pewnej konkluzji. Dlaczego

rząd robi to, co robi? Robi, bo ma – ale wszyscy Polacy

mają, z tymże rząd i Platforma Obywatelska

przed wyborami – nóż na gardle, mianowicie 55-procentowy

próg ostrożnościowy z wszystkimi konsekwencjami.

Ponieważ Platforma Obywatelska liczy,

że będzie rządzić także po 23 października tego roku,

skoro musi to zrobić teraz, a musi, to chce zrobić tak,

żeby było lżej iżeby tełatwe pieniądze były dostępne

także przez następną kadencję. To nieżadne zmiany

systemowe, tylkołatwy pieniądz ze składek obywateli

na utrzymanie pozycji politycznej Platformy Obywatelskiej

i PSL.

To jest polityka tu i teraz, kiedy w imię dobrej

teraźniejszości partii rządzących likwiduje się przyszłość

Polaków i wprowadza najaktywniejszą ich

część, tych trzydziestoparo-, czterdziestoparolatków

w stan ciężkiego strachu. Bo oni się boją i mają się

czego obawiać. To jest tego rodzaju transakcja, tego

rodzaju umowa społeczna. Pan premier Tusk dowiódł

niedawno,że lubi odwołania i aluzje alkoholowe.

Ale to jest tak: szampana ma pić Platforma

Obywatelska, a kaca mają mieć Polacy. (Wesołość

na sali, oklaski) Ja tego rodzaju biesiady nie popieram

i nie chcę w niej uczestniczyć, w innych i

owszem. (Wesołość na sali)

W związku z tym, Wysoka Izbo, pozostaje pytanie:

Co robić? Bo niestety, z powodu tego, co działo

sięprzez ostatnie 3 lata… (Dzwonek)

Liczęna pewnąwzględność, pani marszałek, konkluduję.

...55-procentowego progu nie możemy przekroczyć.

W związku z tym jest tutaj pewne rozwiązanie.

Tym rozwiązaniem – takąpoprawkębędęzgłaszał

–jest zmiana rozwiązania systemowego na czasowe.

Tak, redukujemy składkędo OFE, ale z mocy ustawy

na 3 lata, a potem ona automatycznie wzrasta.

Namawiam opozycję, Sojusz Lewicy Demokratycznej,

PiS i Polska jest Najważniejsza nie tylko do poparcia

tej poprawki, bo ona przepadnie w głosowaniu,

ale teżdo głębokiego zobowiązania wyborczego

i politycznego,że niezależnie od tego, jaki będzie

wynik wyborów, kto będzie w Sejmie, a kogo nie będzie,

posłowie tych trzech partii zgłosząw nowej

kadencji takąustawę, która zlikwiduje systemowe

sięganie połatwy pieniądz ze składek emerytalnych

na rozwiązanie czasowe. Chodzi o to, aby niezależnie

od tego, kto gdzie będzie w przyszłym Sejmie, w koalicji

czy w opozycji, woląnowego rządu i nowej większości

sejmowej było określenie reformy finansów

publicznych, której do wyborów absolutnie nie będzie,

domknięcie niedomkniętej reformy emerytalnej

i przegląd i reformy tego, co jużjest, ale nie kosztem

bezpieczeństwa przerażonych trzydziesto- i czterdziestolatków.

Wicemarszałek Ewa Kierzkowska:

Dziękuję bardzo.

Poseł Ludwik Dorn:

Uspokójcie Polskę, przez takie zobowiązanie możecie

uspokoićPolskęi co więcej, możecie daćtym

trzydziesto- i czterdziestoparolatkom znakomity, głęboki,

egzystencjalny powód, by nie głosowaćna Platformę

Obywatelskąi PSL w najbliższych wyborach.

Dziękuję. (Oklaski)

Bardzo podobał mi się jeden z politycznych songów Tea Party. Cytuje z pamięci:

You vote Obama case,

We’ll vote you out of there.

( Głosowałeś za ustawami Obamy, a my cię wygłosujemy z Kongresu)

Trzeba dać Polakom kolejny, bardzo poważny, dla wielu decydujący powód, by obecną koalicję rządową wygłosować z Sejmu