Sznela

 

Zerkam na ten obrazek. Miałam z dziesięć lat*.  

 

I taka refleksja: W domu istnieje tradycja mówienia w języku niemieckim.

Powody różne: Emigracje, pochodzenie, historia.

A moim pierwszym słowem zapisanym we języku niemieckim staje się ta  nieszczęsna traknskrypcja : „Sznela.”

Nieszczęsna Sznela.

Jakbym mówiła o kobiecie. W przetartym ubraniu. Zmanierowanej. Kupczącej czerwoną szminką.

Istnieje ukraińskie powiedzenie, które lubię : „ Czuża dusza-temnyj lis”

Zaiste -dziwnymi ścieżkami podążają myśli dziecka.

Szaleńca i dziecka.

 

"Jeśli ktoś spośród was mniema, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, by posiadł mądrość"

(1 Kor 3,16-23)

 

 

 

 

 

 

Mniej więcej w tym czasie napisałam wiersz, który już tu był* 

 

P.S.

 

Mogę  jeszcze tak?

Dostojewski i Gibran i Saura