Dzisiejsza Polska przypomina przegnile moralnie krolestwo Danii z szekspirowskiego “Hamleta”. Smierc starego krola, podobnie jak smierc pod Smolenskiem byla rzekomo tylko zbiegiem nieszczesliwego wypadku – tu mgla, tam zmija, ktora wpelzla do ogrodu, w ktorym odpoczywal monarcha.
Mlody Hamlet popada w chorobliwa melancholie nie tylko z powodu odsuniecia go na boczny tor, ale tez z powodu dziwnie prowadzonego “dochodzenia smolenskiego”, pospiesznego slubu owdowialej krolowej z bratem zmarlego meza, bez zachowania obowiazujacych norm obyczajowych i moralnych.
Watpliwosci jak jadowite zmije klebia sie w glowie i jeszcze pojawia sie duch starego Hamleta, ktory mowi o zbrodni, o zdradzie, o morderstwie i o obowiazku wymierzenia sprawiedliwosci. Poszlak jest coraz wiecej:
Dobrze pamiętamy słowa Ewa Kopacz, które minister zdrowia wypowiadała w czasie swego pobytu w Moskwie jak to na własne oczy widziała pracę polskich prokuratorów i patomorflogów podczas sekcji zwłok ofiar tragedii smoleńskiej. Tymczasem prokuratura oficjalnie oświadczyła, że polscy prokuratorzy i lekarze nie byli obecni podczas sekcji. A więc Kopacz kłamała!!! ( _ )
Dzis wyszlo na jaw, ze gen. Janicki tez cierpial na omamy: widzial na lotnisku BORowcow, ktorych nie bylo.
Tymczasem mlody Hamlet, szukajac bardziej namacalnego dowodu na wine nowego krola, postanowil wykorzystac nadarzajaca sie okazje i zrekonstruowac przebieg zbrodni na scenie ( tzw. sztuka podczas sztuki, a play within a play ). Poruszony w sumieniu morderca przerwal przedstawienie wolajac “swiatla, swiatla, dajcie wiecej swiatla!”.
Byc moze takim wyrzutem sumienia byl klujacy w oczy krzyz na Krakowskim Przedmiesciu. Dlatego trzeba bylo odgrodzic palac podwojnymi barierkami, mobilizowac pijana tluszcze, ustawic straze tajne i dwuplciowe, wreszcie cichaczem usunac sprzed okien, bo zaslania swiatlo. Swiatla, swiatla, dajcie wiecej swiatla!
Kancelaria znów nas zaskoczyła
Poranne przeniesienie krzyża smoleńskiego z Krakowskiego Przedmieścia do kaplicy Pałacu Prezydenckiego, choć jest zwrotem w sprawie, wcale nie kończy sporu o ten symbol. Raczej otwiera nowy jego etap.
Warto przypomnieć, że krzyż przed Pałacem nie miał stać wiecznie. Przeciwnie, było to rozwiązanie czasowe — apel o godne upamiętnienie ofiar katastrofy smoleńskiej i fenomenu żałoby narodowej. Jednak krzyż ten stał się ogniskiem zapalnym potężnego sporu politycznego — ochoczo włączyły się weń wszystkie strony politycznego konfliktu. Stał się również pretekstem do haniebnych wydarzeń — takich jak choćby obrażanie symboli religijnych — na które, bez względu na pobudki — w cywilizowanym społeczeństwie nie powinno być miejsca. Dlatego prędzej czy później krzyż sprzed pałacu musiał zniknąć. Jednak budzący zastrzeżenia sposób przeniesienia tego krzyża zamiast sprawę zamknąć, jeszcze bardziej spór zaogni.
Po raz kolejny bowiem wszystko działo się z zaskoczenia. Tak jak zaskoczeniem był pierwszy po wyborach wywiad prezydenta Bronisława Komorowskiego, kiedy ten temat po raz pierwszy wszedł do debaty publicznej. Niefortunna wypowiedź prezydenta o konieczności przeniesienia krzyża wywołała polityczną burzę i natychmiastowe reakcje polityków, przede wszystkim PiS, którzy w obronie krzyża znaleźli wygodne narzędzie atakowania nowej głowy państwa.
Z zaskoczenia również wmurowano w fasadę pałacu prezydenckiego małą tablicę upamiętniającą żałobę narodową. Tablicę, która w zgodnej opinii przeciwników i zwolenników krzyża była raczej aktem kapitulacji Kancelarii Prezydenta, niż rozwiązaniem sprawy.
I takim samym zaskoczeniem było przeniesienie krzyża akurat dziś. – Ten termin był tak samo zły albo tak samo dobry, jak każdy inny – mówi szef Kancelarii minister Jacek Michałowski. To prawda, każdy termin byłby zły, każdy sposób przeniesienia tego krzyża byłby zły. Ale dlaczego wybrano najgorszy?
Inne tematy w dziale Polityka
