Nie wdaje sie w salonowe dyskusje o metodzie “in wiadro”, bo wole juz porozmawiac ze slepym o kolorach.
Tym niemniej pozwole sobie przytoczyc komentarz ( obawiam sie, ze pisany na powaznie ) pod dzisiejszym wpisem pana prof. Sadurskiego
Kosciól popiera metode “in vitro”! ( wprawdzie chodzi o Kosciol Penisa Uskrzydlonego, ale jak slusznie zauwaza kawaler Che, nie kazdy kosciol w Polsce musi byc od razu katolicki ).
Otoz jeden z czytelnikow, najwyrazniej zatroskany o utrzymanie obecnego ladu konstytucyjnego w Polin, pyta (
_ ):
Mam pytanie do Pana jako konstytucjonalisty i prawnika. Jak w kontekście Konkordatu rozumieć nie apel, ale zapowiedź sankcji w formie ekskomuniki, adresowaną przez przedstawiciela Episkopatu do posłów?
Chodzi o Art. 1 Konkordatu, zwłaszcza w kontekście Art.105.1 zapewniający szczególną ochronę posłom. Dla przypomnienia, Art.105.1 mówi o odpowiedzialności rozumianej ogólnie, a nie karnej, cywilnej, czy administracyjnej "za swoją działalność wchodzącą w zakres sprawowania mandatu poselskiego".
W jaki sposób te dwa akty, tzn. Konstytucja i umowa międzynarodowa uznają (lub nie) iż proces stanowenia prawa w Polsce nie jest domeną Kościoła, a opinie Kościoła nie mogą mieć charakteru nacisku adresowanego bezpośrednio do członków organu władzy ustawoddawczej w formie zapowiedzi sankcji w przypadku, kiedy wola Kościoła w szczegółowej materii nie zostanie spełniona?
No, no, czyzby immunitet poselski mial rowniez chronic przed ekskomunika?
A tymczasem pan profesor kryguje sie, ze niby nie specjalizuje sie w sprawach konkordatu, wiec jego wykladnia nie ma mocy wodospadu, itd itp.
Za wskaznik poziomu i merytorycznosci dyskusji niech posluzy komentarz sympatycznej skadinad
Blondynki:
Kościół w Polsce przeżywa zły okres.
Przemawia zbyt wieloma głosami i nie wsłuchuje się w głos swych owieczek.
I przez to traci swoje wpływy.
Doprawdy, wzruszajaca troska baranow ( a moze tylko wilkow w owczych skorach ) o glosy owieczek.
Koncze, bo ide na pogawedke ze slepym o kolorach.
Inne tematy w dziale Polityka
