Współdziałanie przewodnika z magnesem
Drugą notkę z tego cyklu zakończyłem słowami:
W następnym odcinku – przejdziemy do współdziałania przewodnika i magnesu.
Nie wiem, przypadek to, czy następstwo rzeczy, ale jeden z czytelników zwrócił się do mnie z następującą prośbą:
Co się dzieje wg Pana, krótko, w kilku zdaniach, między magnesem a metalową kulą? Co takiego, poprzez co, za pomocą czego robi ten magnes, że ta kula, załóżmy zaczyna toczyć się w jego stronę? Chodzi o tę istotę oddziaływania tego typu. Przecież nie powiemy, że magnes zagina xzasoprzestrzen wokół siebie. Co więc robi, że ba odległość porysza tą kulą, czy też czymkolwiek innym.
Jego prośba sprowadza się do zwrócenia szczególnej uwagi na wydawałoby się prozaiczne zjawisko przyciągania metalowj kulki przez magnes. Wprawdzie nie napisał z jakiego materiału wykonana jest ta kulka, ale przyjmiemy, że miał na myśli kulkę stalową.
Ciekawe było też to, że inny czytelnik chcąc odpowiedzieć na jego pytania, poruszył takie zagadnienia jak linie sił, pole magnetyczne, elektrony w przewodniku na które oddziaływuje to wyimaginowane "pole" magnetyczne, powodując (i dalej bełkotliwy cytat):
Przecinające pole magnetyka przez (niezdefiniowany wstępnie magnetyk ( miedź)) wymusza w nim elektroładunek pola poprzez indukcje własną i wraz z polem tego elektro ładunku ustawia się równolegle do pola indukcji magnetycznej
Jestem przekonany, że moja odpowiedź będzie szokiem dla wszystkich czytelników, gdyż w korniu, radykalnie i jednoznacznie zaświadczy o tym, że zmyślenie o oddziaływaniu "pola" magnetycznego z elektronami w przewodniku, to jedna z największych bzdur w historii nauki.
Co ciekawe, ja już podawałem informacje na podstawie których, bez całkowania, różniczkowania, fraktalowania i cepowania, można było dojść do tych wniosków, dla uzyskania których nie trzeba budować akceleratorów, elektrowni atomowych, czy też posyłać rakiety w kosmos.
Przypominam, jak współdziała magnes z żelazem (stalowa kulka). Linie sił obszaru magnetycznego wchodzą do kanałów międzyatomowych kulki a następnie wychodzą z drugiej strony (tej oddalonej od magnesu), zawracają wzdłuż ścianek metalowej kulki a następnie biegną do przeciwnego końca magnesu i cykl takiej linii się powtarza.
Dążąc do zmniejszenia stanu energetycznego takiej "rozciągniętej" linii, one skracają się, co przyciąga kulkę do magnesu lub magnes do kulki – zależy od wagi magnesu i kulki.
A teraz zapytam was: jak oddziaływuje magnes ze srebrem, aluminium czy też miedzią?
Właśnie!Nie oddziaływuje!!!
No więc jak magnes może wywołać SEM w materiale z którym nie oddziaływuje? Jak może oddziaływać na elektrony tego materiału, jeśli linie sił obszaru magnetycznego nie wchodzą do wymienionych wyżej, elektroujemnych metali, z których najczęściej wykonuje się przewodniki?
Prawda, że zasadne jest to pytanie?
A jednak generatory pracują i produkują prąd elektryczny. O tym w następnym odcinku.
Uwaga: Uprzedzam czytelników, że w tej notce, w podkreślonych fragmentach popełniłem unikalny błąd. JUż pracuję nad odpowiednim Uzupełnieniem-erratą, który powinna ukazać się jeszcze dzisiaj.
+++++++++++++++++++++++++
Uzupełnienie - errata
Przy pisaniu powyższej notki palnąłem unikalny błąd! Polega on na tym, że przez 6 lat głoszę na prawo i lewo, iż elektrino, jest tą cząstką elemenatrną, która zastępuje zmyślone, bezładunkowe neutrino, a więc jest najmniejszą formą masy w Naszym Świecie i ma taką przenikliwość, że przenika przez wszelaką materią, oprócz ciała neutronowego.
A w tej notce palnąłem o tym, że linie obszaru magnetycznego nie wchodzą do srebra, aluminium i miedzi, przez co magnes nie oddziaływuje z tymi elektroujemnymi metalami.
Na szczęście, już w pierwszym komentarzu zwrócono mi na to uwagę:
Co to znaczy "nie wchodzą"? Jeżeli przenikają przez centymetrową płytę miedzianą, to znaczy, że wchodzą i po drugiej stronie wychodzą.
Wystarczy wziąć mocny magnes neodymowy i położyć na kawałku miedzianej czy aluminiowej blachy, a następnie podnieść go szybkim ruchem. Z łatwością zauważymy,że ten kawałek blachy przyklei się na moment do magnesu po czym odpadnie. Mamy tu wyraźne oddziaływanie magnesu z miedzią czy też aluminium.
Konkretny, merytoryczny komentarz, bez żadnych uwag o zdolnościach umysłowych autora tego, jakby nie było – bzdetu, przywlókł moją podwyższoną uwagę i zmusił do wykonania niektórych eksperymentów, jak z miedzią, tak i z aluminium.
Wnioski?
1. Linie sił wchodzą w w srebro, aluminium i miedź, ale ... wtedy, gdy znajdują się w układzie statycznym lub zbliżonym do statycznego. Potwierdza to "przyklejanie się" kawałków blach tych metali na moment do silnych magnesów neodymowych, czy też spowalnianie zsuwania się takiego magnesu wewnątrz rury miedzianej.
2. Struktura pierwiastków (lub ich mieszanek), mających wyraźne własności magnetyczne jest taka, że materiały te cechują się przelotowymi kanałami międzyatomowymi, w których ruch elektrin jest naturalny, a nie wymuszony, przez co materiały te momentalnie stają się magnesami pod wpływem tych zewnętrznych linii.
3. Struktura materiałów takich jak srebro, miedź, czy aluminium jest taka, że w materiałach tych nie ma prostych kanałów i dlatego elektrina przeciskają się między atomami. Podkreślam – PRZECISKAJĄ SIĘ. A takie przeciskanie się wymaga energii, którą elektrina biorą od swoich następców na linii sił. Ta sytuacja jest odpowiedzialna za to, że materiały te nie są wstanie zatrzymać przy sobie części elektrin i utworzyć własny obszar magnetyczny.
4. Brak tego obszaru nie czyni srebra, aluminium czy miedzi magnesem, a "oddziaływania" robi symbolicznymi. Na przykład, linie sił magnesu spadającego w rurze czepiają się za kanały międzyatomowe w materiale rury, ale ledwo linia zaczyna wchodzić w kanał, to magnes posuwa się w dół i ten związek zrywa się. Wniosek jest oczywisty: siła oddziaływania między magnesem i rurą jest mniejsza niż siła grawitacji.
Resume:
1. Odziaływanie między magnesem a srebrem, aluminium i miedzią? Tak, ale symboliczne.
2. Wchodzenie linii sił magnesu kanały międzyatomowe tych metali? Tak, ale siłowe, nie tworzące z tych metali magnesów.
Kijów, 01-10-2013 r.
Inne tematy w dziale Technologie