Zbliża się kolejna rocznica wybuchu powstania warszawskiego. Rocznice te są obchodzone co raz bardziej w atmosferze festynu. Jest w tym coś nie tylko dziwnego, ale rażącego. W radio TOK FM pan Jan Ołdakowski mówił mniej więcej (cytuję z pamięci) że wokół tej rocznicy mieszkańcy Warszawy się integrują, bo to mit założycielski miasta. Ciekawa opinia, zagłada miasta mitem założycielskim?
W TVP w audycji dla dzieci mamy beztroskie śpiewanie powstańczych piosenek przez dzieciaków przebranych w panterki i hełmy. Prowadzący audycje informuję może dziesięcioletniego chłopca, że nie wiele starsi od niego walczyli w powstaniu, a ten odpowiada, że on by też chciał.
Powstanie to sprawa poważna. Bohaterom - żołnierzom wszystkich polskich formacji i mieszkańcom Warszawy należy się cześć i chwała. Trzeba o nich pamiętać, nie w atmosferze integracyjnych festynów i atrap kanałów w wiadomym muzeum, ale w atmosferze narodowej żałoby.
Trzeba jednak pamiętać także o tych, którzy kierując się błędnymi przesłankami w swoim zadufaniu podjęli katastrofalną decyzję o wybuchu powstania w najbardziej niekorzystnych politycznych i militarnych warunkach. W rezultacie zginęło dwieście tysięcy ludzi, pozostali przy życiu zostali wypędzeni, a miasto zostało całkowicie zniszczone.
Inne tematy w dziale Polityka
