Pielgrzymkę na Beatyfikacje Jana Pawła II ( Beatificatione Di Giovanni Paolo II – Piazza San Pietro, 1 maggio 2011) rozpoczęliśmy już o godz. 03,00 w 30 kwietnia 2011 roku od mszy świętej w Kościele p.w. Św. Aleksandra na Placu Trzech Krzyży w Warszawie. O 04,35 wyjazd pociągiem z Dworca Centralnego. W czasie drogi, tak jak przy innych pielgrzymkach wraz z księżmi m.in. wspólnie odmawialiśmy modlitwy, pieśni. Odczuwało się duże zaangażowanie, radość, otwarcie wszystkich uczestników. W dniu 01 maja 2011 roku przyjazd do Rzymu na Stazione San Pietro. Przygotowanie i wymarsz na Piazza San Pietro do sektora 10. Pomimo wczesnej pory już jest duży ruch, mijamy pielgrzymów z różnych krajów, w tym najwięcej grup z Polski. Po przejściu wielu punktów kontrolnych jesteśmy już w swoim sektorze. Na Placu przybywa do każdego z sektorów coraz więcej osób. Widać dobre przygotowanie logistyczne służb włoskich. Po niesionych transparentach i flagach rozpoznajemy grupy z wielu regionów i miast Polski i zagranicy. Szczęśliwie jesteśmy w posiadaniu Cappella Papale Presieduta Dal Santo Padre Benedetto XVI Per La Beatificazione Del Servo Di Dio Giovanni Paolo II Papa. Z miejsca, w którym jesteśmy widać zapełniony cały Plac Św. Piotra. Według podawanych informacji podobnie jest na całej długości prowadzącej do Watykanu via della Conciliazione i głównych placach Rzymu. Powiewają proporce i transparenty z całego świata ale najwięcej z Polski (jest biało-czerwono), słychać modlitwy i śpiewy w różnych językach. Panuje radosny i pogodny nastrój, uśmiechy, życzliwość wobec każdej, nawet nieznanej osoby. Na samym środku placu na czerwonych balonach wznosi się biała szarfa z napisem: „Deo gratias”. Na kolumnadzie Berniniego grupa Włochów umieściła wielki transparent: „Nie lękajcie się, otwórzcie drzwi Chrystusowi”.
Około 09,00 rozpoczęło się przygotowanie do liturgii, odmawiano Koronkę do Miłosierdzia Bożego oraz pieśń Jezu Ufam Tobie. Tuż przed rozpoczęciem mszy beatyfikacyjnej Jana Pawła II trumna ze szczątkami papieża została ustawiona w bazylice świętego Piotra przed Ołtarzem Konfesji. Od piątku wyjęta z grobu w Grotach Watykańskich zamknięta trumna stała przy znajdującym się tam grobie świętego Piotra. Papież Benedykt XVI wjechał na plac św. Piotra w papamobile. Wśród mijanych sektorów rozbrzmiewały na jego powitanie oklaski, śpiewy, okrzyki. Mszę św. koncelebrowali z papieżem kardynałowie oraz abp Mieczysław Mokrzycki, metropolita lwowski, który przez wiele lat był osobistym sekretarzem papieża Polaka. Do Benedykta XVI podeszli papieski wikariusz dla diecezji rzymskiej kardynał Agostino Vallini i postulator procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II ksiądz Sławomir Oder, i poprosili o ogłoszenie papieża błogosławionym. Następnie Benedykt XVI wygłosił po łacinie formułę beatyfikacji, w tym : "…zgadzamy się, aby Czcigodny Sługa Boży Jan Paweł II, papież, od tej chwili nazywany byłbłogosławionym, a jego święto obchodzone mogło być w miejscach i zgodnie z regułami ustalonymi przez prawo 22 października każdego roku. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego". Do ołtarza przyniesiony został relikwiarz z ampułką krwi Jana Pawła II. Niosła go francuska zakonnica Marie Simon-Pierre, której uzdrowienie uznano za cud za wstawiennictwem papieża, oraz polska siostra Tobiana, która pracowała i towarzyszyła Janowi Pawłowi II do ostatnich chwil jego życia. Benedykt XVI wygłosił homilię po włosku, w tym kilka zdań odczytał także po polsku. Mszę zakończyło odśpiewanie hymnu do błogosławionego Jana Pawła II. Po mszy razem z Papieżem Papież i przybyłymi na plac odmówiliśmy modlitwę Regina Coeli. Następnie Benedykt XVI w kilku językach pozdrowił wiernych, uczestniczących we mszy beatyfikacyjnej. Po mszy Benedykt XVI wszedł do bazyliki, by pierwszy oddać hołd naszemu nowemu błogosławionemu przy jego trumnie, a za nim delegacje przybyłe na mszę. Około 14 i nam udało się oddać hołd przy trumnie. Po dniu 01 maja 2011 roku Jan Paweł II zostanie pochowany w nowym grobie w Kaplicy Świętego Sebastiana. W dniu 03 maja 2011 roku około 05,30 wróciliśmy do kraju.
"Jan Paweł II (Karol Józef Wojtyła) urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach W 1942 r. postanowił studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie gdzie 1 listopada 1946 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W 1958 r. Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Umbrii, a także biskupem pomocniczym Krakowa. Jako biskup przyjął, zgodnie z obyczajem, hasło przewodnie swej posługi „Totus Tubus” (łac. „Cały Twój”), kierował je do Matki Chrystusa. 30 grudnia 1963 r. Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. Podczas konsystorza 26 czerwca1967 r. został nominowany kardynałem. 29 czerwca 1967 r. otrzymał w kaplicy Sykstyńskiej od papieża Pawła VI czerwony biret, a jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I konklawe w roku 1978 Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o godz. 16:16.
Jan Paweł II był pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu, nie będącym Włochem. Wybór na głowę Kościoła osoby z kraju socjalistycznego wpłynął znacząco na wydarzenia w Europie wschodniej i Azji w latach 80. XX w. Podczas jego pontyfikatu ponad 300 milionów ludzi przeszło na katolicyzm. Pontyfikat Jana Pawła II był drugi co do długości w dziejach Kościoła. Najdłużej 32 lata sprawował swój urząd Pius IX (nie licząc pontyfikatu Piotra – pierwszego następcy Jezusa).
Podczas wszystkich pielgrzymek przebył ponad 1,6 miliona kilometrów, co odpowiada 40-krotnemu okrążeniu ziemi wokół równika i czterokrotnej odległości między ziemią a księżycem. Jan Paweł II odbył 102 pielgrzymki zagraniczne podczas których odwiedził 135 krajów i 142 podróże na terenie Włoch, podczas których wygłosił 898 przemówień. Z 334 istniejących rzymskich parafii, odwiedził 301. Jego celem było dotarcie do wszystkich parafii, zabrakło niewiele. Papież Jan Paweł II mianował 232 kardynałów (w tym 9 Polaków), beatyfikował 1318 błogosławionych (w tym 154 Polaków) i kanonizował 478 świętych.
Ojciec Święty napisał 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji oraz 43 listy apostolskie.
W czwartek 31 marca 2005 roku wystąpiły u Ojca Świętego silne dreszcze ze wzrostem temperatury ciała do 39,6°C. Był to początek wstrząsu septycznego połączonego z zapaścią sercowo-naczyniową. Uszanowano wolę papieża, który chciał pozostać w domu. Podczas mszy przy jego łożu, którą Jan Paweł II koncelebrował z przymkniętymi oczyma, kardynał Marian Jaworski udzielił mu sakramentu namaszczenia. 2 kwietnia o godz. 7.30 papież zaczął tracić przytomność a o godz. 19.00 wszedł w stan śpiączki. Monitor wykazał postępujący zanik funkcji życiowych. O godz. 21.37 osobisty papieski lekarz Renato Buzzonetti stwierdził śmierć Jana Pawła II. Ojciec Święty Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 roku po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego, w 9666 dniu swojego pontyfikatu. W ciągu ostatnich dwóch dni życia towarzyszyli mu nieustannie wierni z całego świata.
Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005 roku w którym uczestniczyło na placu św. Piotra ok. 300 tys. wiernych oraz 200 prezydentów i premierów, a także przedstawiciele wszystkich wyznań świata, w tym duchowni islamscy i żydowscy. Po zakończeniu nabożeństwa żałobnego, w asyście tylko duchownych z najbliższego otoczenia, papież został pochowany w podziemiach bazyliki św. Piotra, w krypcie Jana XXIII, beatyfikowanego w 2000 roku."
„Beatyfikacja oznacza, że papież zezwala na kult zawężony do kościoła lokalnego, zgromadzenia zakonnego lub kraju. W przypadku kanonizacji papież nie zezwala, ale nakazuje kult w całym Kościele Powszechnym. W przypadku beatyfikacji papież nie angażuje swojej najwyższej władzy jako następca św. Piotra. Przy kanonizacji używa władzy Piotra, to znaczy nieomylnie ogłasza, że ten człowiek jest zbawiony, że to święty Kościoła Powszechnego. Jednym z przejawów kultu jest wpisanie nowego błogosławionego do kalendarza liturgicznego. Po beatyfikacji takie liturgiczne wspomnienie Jana Paweł II będzie w Polsce i w diecezji rzymskiej 22 października, czyli w rocznicę inauguracji jego pontyfikatu. Jan Paweł II może być po beatyfikacji czczony przez wiernych także w innych krajach, ale w ich kalendarzach liturgicznych nie będzie daty wspomnienia Jana Pawła II. Przed beatyfikacją publiczny kult Jana Pawła II był zabroniony.” - ks. dr Andrzej Scąber
„Niezbędny jest drugi cud, jeśli taki cud zostanie uznany, nie będzie już żadnej przeszkody i od papieża tylko zależeć będzie termin kanonizacji. To jest jedyny warunek, który musi być spełniony. Cud musi zostać zgłoszony w Stolicy Apostolskiej, zazwyczaj dokonuje się to przez miejscowego biskupa. Podobnie jak w przypadku procesu beatyfikacyjnego niewytłumaczalny z naukowego punktu widzenia cud musi zostać potwierdzony przez specjalistów z różnych dziedzin oraz uznany przez biskupów z Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Nie ma żadnej reguły, która pozwoliłaby określić ile czasu musi upłynąć od beatyfikacji do kanonizacji. Jeśli kolejny cud zostanie uznany, papież z pewnością nie będzie zwlekał z decyzjąo wydaniu dekretu o kanonizacji. Cudem koniecznym do beatyfikacji czy kanonizacji nie musi być uzdrowienie. Za cud może być uznane ocalenie życia w sytuacji nadzwyczajnej, np. katastrofy lotniczej, morskiej bądź wypadku. Wtedy swoją opinię w tej sprawie wyrażają nie lekarze, ale specjaliści, którzy orzekają, czy w tej konkretnej sytuacji człowiek mógł przeżyć.” - ks. prof. Józef Wroceński
„Pomiędzy specjalistami jest rozbieżność, czy cud konieczny do kanonizacji powinien zdarzyć się już po beatyfikacji, czy poza twierdzeniu przez papieża dekretu o cudzie, czyli w przypadku Jana Pawła II między 14 stycznia 2011 a 1 maja 2011.” - ks. dr Andrzej Scąber
Każda pielgrzymka jest inna, w innych intencjach, składzie, okolicznościach. Jednak ta była szczególna i zapadnie mi głęboko w pamięci. Jestem pewny, że za kilka lat ponownie, w takim podniosłym nastroju, towarzystwie pojadę do Rzymu, tym razem na kanonizację Jana Pawła II.
Dziękuje organizatorom pielgrzymki Klubowi Parlamentarnemu Prawa i Sprawiedliwości za możliwość wspólnego uczestnictwa.
Iść za prawdą, nie zapomnieć o sprawiedliwości - Veritate sequi et tuerii iustitia
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
