Prawda. "Prawda nie stanie się prawdziwsza od wielokrotnego jej powtarzania". "Tylko prawda jest ciekawa". "Kłamstwo nie staje się prawdą tylko dlatego, że wierzy w nie więcej osób". "Czynić dobro, gdzie to jest możliwe, kochać wolność ponad wszystko, nie zaprzeć się prawdy nawet przed tronem!". Kto to powiedział? To nie jest istotne, być może nawet google nie pomoże odszukać autorów wszystkich tych zdań. To jest zupełnie nieistotne. Ważny, najważniejszy jest sens tych zdań. Prawdy nie da się ulepszyć, poprawić. Nie narzuca się, nie stosuje przemocy, jest facynująca. Jest upragniona i poszukiwane choć bywa trudna i bolesna. Po prostu Jest. Bez niej zmierzamy - jak durne lemingi - ku krawędzi przepaści.
Kłamstwo. Dr Goebbels był badaczem duszy ludzkiej. Badał dusze i stwierdził, że jedne są gładkie i pachnące. Odkrył jednak też inne dusze, dusze które miały na sobie małą zaledwie ryskę inne miały wyraźnie zarysowaną szczelinę, niepozorną acz widoczną dopiero przy bliższym kontakcie. Zaczął tej rany dotykać, obmacywać, wąchać, próbować językiem. Stwierdził, że z tej szczeliny wydobywa się odrażający smród a smak jest pełen goryczy. W tę szczelinę zaczął więc wbijać kłamstwo przy pomocy mass-medialnego młota-klina. Totalnie tak jak jak tego wymagały reguły wojny totalnej, wszystkimi możliwymi kanałami, wszystkimi możliwymi sposobami z wyłączeniem jakiejkolwiek możliwości dotarcia z prawdą. Wbijał tak długo aż człowiek z taką duszą przyjął kłamstwo za prawdę. Od tego momentu dr Goebbels jest niedoścignionym wzorem dla sprawujących władzę, którą chcieliby sprawować nieprzerwanie przez tysiące lat. Dr Goebbels tego momentu nie doczekał. Oni mają złudną nadzieję, że to im właśnie się to uda.
Da się to jakoś wyprostować? Tak. Wyłącz ściek. Pstryk.
