Nazwa pochodzi od słowa “ksiądz”. “Ksiądz” nie zawsze kojarzył się z czarną sutanną. W średniowieczu oznaczał najzwyczajniej świeckiego “pana”, a jego syn nosił miano “księżyca”. Niekwestionowanym “panem” nieba było słońce, nazywano je więc księdzem. A srebrny syn słońca, czyli mały ksiądz, otrzymał imię Księżyc.
Źródło: “Przekrój”
