Jako umiarkowany zwolennik obecnej władzy zadałem sobie ostatnio pytanie- kiedy stało się jasne, że dobra zmiana się nie uda? W moim odczuciu początkiem była data 11.05.2016r. czyli sławny AUDYT 8 LAT RZĄDÓW PO/PSL. Dowiedzieliśmy się wtedy wśród potoków emocjonalnych słów lejących się z mównicy, że Polacy stracili w ciągu 8 lat POlski 340 mln zł. Usłyszeliśmy także mnóstwo obietnic.
I co? I nic.
Jeżeli przedstawione dane mają coś wspólnego z rzeczywistością moje pytanie jest jedno: gdzie są akty oskarżenia, aresztowania i skazania w tych sprawach? Mając w ręku wszystkie służby specjalne i niespecjalne uzyskanie rezultatów w postaci konkretnych nazwisk nie powinno nastręczać jakiejkolwiek trudności. W tym czasie i na tej samej zasadzie można było wyjaśnić bardzo wiele spraw łącznie ze sławetnym SMOLEŃSKIEM.
Uznajmy wreszcie fakt, że nasza polityka jest teatrem dla maluczkich. Kopiemy się wszyscy na wizji ku uciesze gawiedzi, a off the record dzielimy się wspólnie kasą i po wyborach wszystko zaczyna się od nowa w innej konfiguracji. Frekwencja wyborcza 2015 wyniosła 50%. POŁOWY obywateli nie interesuje los kraju. Nie chcemy się angażować w inicjatywy na poziomie lokalnym ani krajowym. Oznacza to danie przyzwolenia na trwanie obecnego patologicznego układu. Ponieważ dajemy przyzwolenie- nie narzekajmy. Dla swojej własnej wygody nazywam to UKŁADEM ABSOLUTNEJ NIEODPOWIEDZIALNOŚCI- wszyscy biorą pieniądze, nikt na nic nie odpowiada. Jeżeli ktoś się ze mną nie zgadza niech sobie sprawdzi, ile osób poniosło odpowiedzialność za afery polityczno-ekonomiczne od 1991r. Paradoksalnie w Polsce kradzież 10 000 to duże ryzyko- kradzież 100 000 000 to żadne ryzyko. Co się bardziej opłaca? Prawidłowość ta dowodzi, że MY jako obywatele nie uczymy się.
