U Aleksandra Ściosa pojawił się wpis, który jest jakby instrukcją jak jedna partia ma wymanewrowywać drugą partię w toczącej się kampanii wyborczej, instruujący, dlaczego jedna partia z nazwą zaczynającą się na "P" nie powinna debatować z drugą partią o nazwie zaczynającej się na "P". Próbowałem podjąć z autorem dyskusję nad nadrzędnością interesu i prawa do informacji wyborcy, nad partyjnymi naparzankami. Reakcja była zaskakująca - skasowanie komentarza i ban na forum jaśnie pana Ściosa. Z czystej ciekawości założyłem na S24 3 nowe konta o zbliżonej nazwie i podjąłem próby polemiki z autorem bloga. Skutek zawsze był ten sam. Skasowanie komentarza i zakaz komentowania.
Autorowi najwyraźniej zabrakło - jak sam to mawia - kondycji intelektualnej - aby podjąć ze mną merytoryczną dyskusję nad swoim tekstem.
Możliwe jest również, że autora ogarnął paniczny strach, że sprawa się rypnie, że wyjdzie na jaw, że, co prawda, "Aleksander Ścios" jest jeden, ale w kilku osobach. Do takich wniosków przekonuje mnie obserwacja notek autora i odpowiedzi na komentarze gości jego bloga. Te pierwsze mają jakiś poziom, są rozbudowane zarówno pod względem merytorycznym, jak i pod względem stylistycznym. Te drugie są krótkie, oschłe, pisane prymitywną polszczyzną, merytorycznie przypominają najgorsze pyskówki z forum Onetu lub są podziękowaniami za pochlebstwa. To zupełnie tak, jakby notki w blogu pisał sztab ludzi rodem prosto z GazPola, a cenzurę na forum sprawował i odpowiedzi do komentarzy PiSał jakiś mało pojętny, dyżurny nieogar, który boi się wejść w polemikę, bo po pierwsze mu nie wolno, a po drugie bo wie, że nie sprosta.
Panu, Panie(?) Ścios, już dziękuję,
już może Pan nie odpowiadać na moje pisaniny, nie oczekuję już tego (chociaż Pana(?) nie banuję).
Inne tematy w dziale Polityka
