Poniżej prezentujemy stanowisko Narodowego Odrodzenia Polski w sprawie wyborów prezydenckich A.D. 2020. Redakcja portalu Nacjonalista.pl w pełni się pod nim podpisuje.
***
W dn. 28 czerwca 2020 odbędą się w Polsce wybory na urząd tzw. prezydenta III RP. Środowiska nacjonalistyczne nie wystawiają swojego kandydata.
„Demokratyczne mechanizmy” w ustroju totalitarnym brak uczciwości i oszustwo mają wpisane w swój genotyp. Nie inaczej jest ze skolonizowaną przez Unię Europejską tzw. III Rzeczpospolitą. Jest jednak faktem, że wszechobecna i nachalna agitka wyborcza zajmuje uwagę Polaków, próbując zwabić ich do urn, by w przyszłości obciążyć moralną odpowiedzialnością za stan Polski – w myśl zasady: „przecież wybraliście”.
Dlatego też, zwyczajowo, przyjrzeliśmy się kandydatom (których jest 11) i ich propozycjom odnośnie kluczowych tematów dla istnienia Polski.
Wyodrębniliśmy pięć kwestii podstawowych:
1. Polska w niewoli Unii Europejskiej – czy Polska Niepodległa, suwerenny byt na scenie międzynarodowej;
2. Polska, baza obcych wojsk – czy Polska prowadząca własną politykę militarną, Polska zawierająca korzystne dla niej sojusze, a nie kraj okupowany przez obce siły wojskowe, podporządkowane nie Warszawie, a stolicom obcych mocarstw;
3. Polska w mentalnej niewoli żydowskiej – czy Polska kraj Polaków i dla Polaków;
4. Polska, poligon dewiacji seksualnych i aborcyjnego ludobójstwa – czy Polska tępiąca w życiu publicznym wszelkie przejawy zboczeń i wynaturzeń; Polska, budowana na zasadach Cywilizacji Łacińskiej i Chrześcijańskiej;
5. Polska, kraj w którym demoliberalny totalitaryzm bezwzględnie niszczy przejawy niezależnego życia narodowego – czy Polska wolna od eksperymentów lewackiej „wolności” dla wybranych; Polska wolna od zwyrodniałego „antyfaszyzmu” i „antyrasizmu”.
*
Odnośnie:
1. Żaden z kandydatów nie wystąpił przeciwko zniewoleniu Polski przez Unię Europejską. Postawa antyniepodległościowa wahała się w zależności od kandydata: od typowo antypolskiej „musimy podlegać UE” (8 kandydatów, w tym Duda i Trzaskowski), przez wałęsowskie „jesteśmy za a nawet przeciw” (Bosak, Piotrowski), po „zastanówmy się nad Unią, bo za wiele nas kosztuje” (Żółtek).
2. Żaden z kandydatów nie sprzeciwił się okupowaniu Polski przez obce wojska i podporządkowaniu krajowych oddziałów wojskowych zewnętrznemu dowództwu.
3. Żaden z kandydatów nie wezwał do oporu przeciwko polityce żydocentryzmu, realizowanej w polskim życiu publicznym. Dwóch kandydatów (Bosak, Piotrowski) zaznaczyło jedynie sprzeciw wobec amerykańskiej ustawy 447, mającej zmusić Polaków do płacenia haraczu Żydom za II wojnę światową.
4. Mordowanie dzieci, tzw. aborcja – jedynie dwóch kandydatów (Bosak, Piotrowski) zaznaczyło swój sprzeciw wobec tego ludobójstwa, przy czym żaden z nich nie opowiedział się za jego całkowitą penalizacją. Dewiacje seksualne – 8 kandydatów mniej lub bardziej otwarcie wspierało środowiska zboczeńców i ich ambicje zniszczenia naszego kraju i przekształcenia go w farmę hodowlaną ofiar dla dewiantów. Trzech – Duda, Bosak i Piotrowski – wyraziło sprzeciw wobec „agresji środowisk LGBT”.
Andrzej Duda, którego rządzące środowisko polityczne PiS przez całe lata nie uczyniło nic, by postawić tamę zboczeńcom, posunął się nawet do dosłownego cytowania uzasadnienia ustawy „ZERO TOLERANCJI dla promocji i zachowań dewiacyjnych w przestrzeni publicznej” przygotowanej przez NOP (publikacja uzasadnienia i wyjątków ustawy sierpień 2019 – magazyn „Szczerbiec” i Dziennik Narodowo-Radykalny Nacjonalista.PL) – tego samego dokumentu, który jego środowisko polityczne uznało za „sprzeczne z ideą III RP Lecha Kaczyńskiego”. Widać zatem, że intencją Dudy było wyłącznie zdobycie głosów i poparcia środowisk antydewiacyjnych. Z kolei Bosak swój sprzeciw wobec LGBT tonował zapewnieniem, że część homoseksualistów popiera jego kandydaturę.
5. Żaden z kandydatów nie odważył się wystąpić przeciwko zmorze antyrasizmu i antyfaszyzmu. Nie dziwi to nawet w postawie kandydata „ideowej prawicy” Bosaka – w marcu 2019 koło poselskie Konfederacji, której to Bosak jest kandydatem, głosowało w sejmie (razem z PiS, PO, PSL) za zaostrzeniem osławionego art. 256 kodeksu karnego, służącego do zwalczania polskiego ruchu nacjonalistycznego.
*
Podsumowując: jedenastu kandydatów na urząd nazywany prezydenckim reprezentuje dość zbliżone w warstwie podstawowej spojrzenie na Polskę. Różnice są niewielkie, zwykle natury kosmetycznej, obliczone na ściągniecie większej ilości głosów. Potwierdzają to publiczne działania politycznych środowisk kandydatów spoza okresu wyborczego. A zatem w sposób oczywisty żaden z nich nie zasługuje na poparcie. Narodowe Odrodzenie Polski rekomenduje uchylenie się od udziału w wyborach. Nie wnoszą one nic dobrego dla Polski i to bez względu na to, kto w nich osiągnie sukces.
