Sprawa "Bolka": zakończenie pierwszego zjazdu "Solidarności" po

W sprawie książki Panów Cenckiewicza i Gontarczyka, agenturalności Lecha Wałęsy, obalenia rządu Jana Olszewskiego, początków III RP, i co tam jeszcze chcecie, wszystkie argumenty już padły. Obydwie komunikujące się ze sobą koterie „establishmentu władzy” powoli dochodzą do ściany. „Obóz prawdy” mobilizuje już ostatnie zasoby (sądząc po zawezwaniu Grzegorza Brauna), zaś tłumaczenia Wałęsy i jego obrońców stają się coraz bardziej absurdalne („mała kamerka rejestrująca figle w sypialni byłego prezydenta”). Aż trudno sobie wyobrazić, co będzie jutro, skoro na przestrzeni ostatnich dni mieliśmy do wyboru: „taśmy, na których Wałęsa przyznaje, że jest Bolkiem, zdeponowane u Bogdana Borusewicza”, „nieślubne dziecko Wałęsy, które zginęło jakieś 40 lat temu”, „sekretarki, które gubią tajne materiały służb specjalnych” czy „pieczętowanie i rozpieczętowywanie szarych kopert”. 

Poza autorami książki, większość uczestników „debaty” jest „55 i pół”, czyli podczas „pierwszego zjazdu ‘Solidarności’” – jedynego w PRL „doświadczenia demokratycznego”, byli „zażywnymi 30-latkami”. Dla nich, „pierwszy zjazd” trwa nadal: „kto za, kto przeciw”, „samorządna Rzeczpospolita versus posłanie do narodów Europy Środkowej i Wschodniej”, „frakcja KOR-owska przeciwko frakcji ‘narodowej’”. Kto będzie rządził, a kto, kogo wyeliminuje.

„Dożynki” po „pierwszym zjeździe” trwają już prawie 30 lat. Z punktu widzenia państwowego są one ważne: ten, kto wygra „pamięć o przyszłości”, będzie definiował „sytuację obecną” i „perspektywy na przyszłość”. Do „55 i pół” mamy prośbę: weźcie swoje zabawki i spadajcie na drzewo. Odtajnijcie archiwa IPN, w tym przede wszystkim „zbiór zastrzeżony”. Nie epatujcie nas swoimi problemami sprzed 30 lat. To są wasze zabawki. Polska potrzebuje skutecznych rządów świadomych i kompetentnych polityków. 

Czy wy takimi jesteście?